Rozbicie namiotów poszło bardzo szybko. Zarówno Zosia jak Marylka miały wprawę w urządzaniu obozowiska. Świerga mniej, ale i ona sobie radziła. Nawet Jagoda miała niewielkie obozowe doświadczenie… niewielkie, ale to zawsze było coś. Pozostało tylko gotowanie na świeżym powietrzu. Tu Perka z Rutą musiały coś przygotować razem.
- To co… idziemy po wodę? - Zosia wyszczerzyła się do Marylki. Coś czuła, że naprawdę powinna zapewnić Rucie nieco rozrywki nim ta ściągnie im kogoś na głowę.
- Chodźmy…- rzekła czarownica z naiwnym uśmiechem. Bądź co bądź Marylka nie była mistrzem planowania. I domyślała się planów Perki.
Zosia zgarnęła kanister, którego używała do do wody i poprowadziła Rutę w kierunku stawu.
- Dzięki w ogóle za pomoc przy ogarnianiu dworku. - Uśmiechnęła się do drugiej czarownicy. - Kiedy planujesz tam wracać?
- Jak tylko dojedziemy do Świerki, zatrzymam się u niej dzień lub dwa i wracam do dworku. Przypilnuję porządku…- uśmiechnęła się w odpowiedzi Marylka.- Wszystko będzie dobrze, nie martw się.
- Już sama nie wiem co dokładnie oznacza dobrze. - Perka podeszła do jeziora i rozejrzała się za jakąś przecinką w chaszczach, co by wejść do wody. - Ale cieszę się, że ktoś tam będzie, choć… miałam trochę nadzieję, że pojedziesz jeszcze kawałek z nami.
- Mogę jeśli ci zależy. Jestem pewna, że dworek jakoś wytrzyma parę dni bez nas.- odparła wesoło Ruta podążając za Zosią.- Ty chyba… nie mówisz tak, bo potrzebujecie kucharki, co?-
Po czym zaśmiała się głośno podkreślając, że żartowała tym pytaniem.
Perka zatrzymała się w miejsce, w którym udało się jej znaleźć niewielką dziką plaże i ustawiła kanister. Powoli zaczęła rozpinać koszulę.
- Mam ochotę sprawić Wildze nieco radochy, a…. miała nieco fantazji z naszym trójkącikiem. - Koszula wylądowała na ziemi, a w ślad za nią poszły spodenki. - Całkiem przyjemnych fantazji.
- Nie ma sprawy… lubię ją. Ona lubi mnie. Mniej niż ciebie, ale cóż… jeśli o chodzi o cycki to mnie pokonujesz.- zaśmiała się Ruta wodząc po odsłanianym przez Zosię ciele.
Zosia podeszła do Marylki i położyła jej ręce na ramionach, stając przed kobietą w samej bieliźnie.
- Myślę… mam nadzieję, że lubi mnie nie tylko za cycki. - Mrugnęła do Ruty po czym uśmiechnęła się lubieżnie. - Popływamy nago?
- Miałyśmy…- zadumała się Marylka, ale poczucie obowiązku wywietrzało jej szybko z głowy.- Jasne.
I zaczęła ściągać sukienkę przez głowę, odsłaniając zgrabne nogi.
- Musimy nabrać wody, a toż nie będziemy tego robić tuż przy brzegu. - Zosia objęła Rutę od razu układając dłonie na jej pośladkach.
- No… mogłyśmy też wziąć wodę z innego… źródła. - Marylka objęła dłońmi policzki Zosi i zaczęła całować Perkę tuląc się do jej ciała.- Zimna ta woda.
Zosia sięgnęła palcami jednej dłoni niżej, przesuwając nimi między pośladkami Ruty.
- Jeśli chcesz,mogę cię rozgrzać.
- Możemy…- zamruczała Marylka naśladując działania rudej czarownicy, jej dłoń przesunęła się po pośladku Zosi i szybko palce jej ześlizgnęły się do doliny pomiędzy nimi.
Perka przygryzła wargę. Była ciekawa jak bardzo Ruta planuje naśladować jej ruchy. Powoli zanurzyła palec w tylnym otworku kochanki. Marylka nie krępowała się tą sytuacją, wręcz wypięła pośladki, by ułatwić Zosi zadanie. Sama zaś śmiało zaczęła podbijać jej tyłeczkiem zanurzając badawczo palce i całując usta kochanki. Perka poszła za jej przykładem i także ustawiła się tak by ułatwić Marylce pieszczoty, podczas gdy jej palce zaczęły śmiało podbijać ciało kochanki. Ocierały się biustem całując nawzajem i bawiąc w zdecydowanie wyuzdany sposób. Pocałunki Ruty były namiętne i żarliwe podobnie, podobnie muśnięcia jej palców między pośladkami… przeszywając impulsami rozkoszy ciało Zosi. Rzeczywiście… w stawie robiło się gorąco. Perka przesunęła dłoń, którą nie zabawiała się wewnątrz kochanki i sięgnęła nią do drobnego biustu ściskając go i miętosząc, starając się nie przerywać pocałunków. Tej pieszczocie towarzyszyły pomruki dotykanej Ruty, która najwyraźniej polubiła fakt, że jej biust jest dotykany. Mocniej zaczęła poruszać palcami norce wyuzdanych rozkoszy Zofii wprawiając w drżenie jej ciało. Perka pogłębiła pocałunek, śmiało poczynając sobie językiem w ustach Ruty i przyspieszając ruchy palców w jej pupie. Jeszcze kilka pchnięć, mocnych pchnięć.. a dojdzie. A z jakiegoś powodu bardzo jej zależało by Marylka doszła wraz z nią. Niemniej partnerka w tych wodnych figlach nie była nowicjuszką i potrafiła odczytać zamiary kochanki. Ruta zresztą sama rozkoszowała się dotykiem Zosi starając się utrzymać podobne tempo. Tak więc jęki rozkoszy obu czarownic odezwały się unisono… i trochę za głośno, zważywszy gdzie się znajdowały. Ich głosy poniosły się po powierzchni jeziora docierając do hałaśliwej młodzieży przy ognisku. I wzbudziły ich zainteresowanie.
Młodzieńcy wspieranie zza pleców przez dopingujące ich dziewczyny ruszyli wzdłuż brzegu jeziora wypatrując źródła tych dziwnych jęków.

- Chcemy… ich wykorzystać czy uciekamy? - Perka spojrzała z uśmiechem w twarz Marylki.
- Ja się tam nie boję. Złowimy sobie jakiegoś chłopaczka do zabawy? Czy dziewczynkę?- zapytała żartobliwie Ruta, najwyraźniej ucieczki nie biorąc pod uwagę.
Zosia zamyśliła się obserwując Marylkę. Może… może powinna spróbować zrobić to z kimś innym.
- Może chłopczyk? - Zasugerowała i spojrzała w stronę brzegu.
- Może poudajemy nimfy, co? Znam taką sztuczkę… - zadumała się z lisim uśmieszkiem Ruta.- Z mgłą.
- Brzmi dobrze. - Perka wyszczerzyła się. - Szkoda, że nie mam tego eliksiru usypiającego.
- Cóż… uwierzy mu ktoś, że go dwie gołe ślicznotki napadły i zgwałciły… teoretycznie.- mruknęła Ruta kręcąc palcem spirale i kółka na wodzie, które zamiast zanikać zaczęły tworzyć jakiś wzór podobny tym na starych słowiańskich garnkach. I im dłużej pisała tym gęstsza mgła zaczęła otulać jezioro rozlewając się na sitowie i piaszczysty brzeg.
- Teraz podaj mi dłoń.- mruknęła czarownica wyciągając swoją ku Zosi.- Obawiam się, że tylko ja w niej widzę.
Perka ujęła podaną rękę i uśmiechnęła się do Marylki.
- Wobec tego prowadź. Zabawmy się nieco.
Ruta ruszyła przodem nucąc coś pod nosem i kręcąc bioderkami. Jej pieśń roznosiła się po całym jeziorze, ale coś… może ta mgła… zniekształcająca ją. Głos który niósł się przez mgłę był… nieziemski. Lekko upiorny.
Przedzierały się przez sitowie, aż Ruta wskazał na postać przed nimi… wołającą towarzyszy.
- Ten? Przynajmniej będzie mało rozbierania.- zachichotała Marylka wskazując dość muskularną postać studenta.
- Wygląda nieźle. - Perka objęła w pasie kochankę. - Chcemy go zaatakować od frontu i od tyłu?
- Myślałam żeby podać się za nimfy jeziorne i mu wmówić że jest naszą ofiarą… zresztą…- zadumała się Ruta.- W sumie to nie wiem jak go podejść. Myślałam że dwie nagie dziewczęta wystarczą by mu w głowie zamotać. A potem… i tak pójdzie za głosem instynktu.
- Ja lubię zaskakiwać. - Perka zaśmiała się, a jej głos poniósł się po wodzie. - Znajdę go od tyłu, a ty dołączysz od frontu.
- Ty atakujesz pierwsza… czy ja?- dopytywała się Ruta zerkając na ich ofiarę.
- Może ty zacznij. Będzie mi go łatwiej podejść. - Mrugnęła do Marylki i puściła kochankę, rruszając okrężną drogą w stronę ich ofiary.
Ruta podążyła na wprost przedzierając się przez szuwary.
- Witaj szczęściarzu…- rzekła z promiennym uśmiechem nie ukrywając swojej nagiej postaci. - Dziś spełni się jedno z twoich skrytych marzeń.
Lubieżnie przesunęła dłońmi po swych piersiach i łonie.- Jestem nimfą tego jeziora i wybrałam ciebie na mojego kochanka tej nocy, tego roku.
- Ccco?- wydukał mężczyzna zaskoczony zarówno widokiem jak i przemową. Całkowicie mowę mu odjęło. A może to tylko krew spłynęła z głowy w inne partie ciała?
Perka zbliżyła się od tyłu i objęła chłopaka bezceremonialnie wsuwając palce w jego kąpielówki.
- Zabaw się z nami. - Wyszeptała, przytulając piersi do jego pleców.
- Kim… jesteście…- mruknął młodzian, jednakże dłoń Perki utrudniała mu skupienie się na mówieniu. Dłoń, która wodziła po męskości kochanka, dość imponującej i dość bojowo nastawionej.
- Już mówiłam.. niegrzeczny chłopiec… jesteśmy nimfy tego jeziora, a ty naszym pierwszym i jedynym kochankiem w tym roku. Czułbyś się choć trochę zaszczycony.- zamarudziła Ruta podchodząc do mężczyzny pochwyconego przez drugą czarownicę. Jej języczek zatańczył na jego torsie, a dłoń dołączyła do palców Zosi, zanurzając cię pod bokserki i wodząc wraz z nią po dumie mężczyzny.
- Uuu.. masz czym sprawiać przyjemność… - pochwaliła go całując w podbródek.
- Jesteśmy nimfami, które przez całą zimę musiały się zabawiać z sobą i cieszyć swoimi paluszkami. - Perka pocałowała łopatkę mężczyzny, przesuwając palcami po męskości chłopaka. - Mamy ochotę na coś grubszego… długiego. - Wyciągnęła oręż studenta, zsuwając jego kąpielówki.
- Właśnie…- Ruta klęknęła w wodzie i zsunęła bokserki mężczyzny w dół. Jej języczek muskał czubek jego męskości, powoli i lubieżnie.- … nie mów, że nie podołasz?
Zachichotała gdy jęknął i zerknęła na Zosię.
- Ty pierwsza… siostro?
- Z przyjemnością na was popatrzę. Baw się dobrze siostrzyczko. - Perka sięgnęła niżej by zacząć masować woreczek mężczyzny. - Jak ci na imię?
- Marek…- wydukał mężczyzna, podczas gdy Ruta nachyliła się pochłaniając ustami męskość kochanka. Leniwe ruchy jej ciała przechodziły w hipnotyczny obraz wynurzającej się i zanurzającej się między jej wargami dumy ich ofiary, drżącej od przyjemnych pieszczot.
- Śliczny… - Perka kąsnęła ramię kochanka. - Długi… Dasz radę wziąć go całego do ust?
- Ha… to wyzwanie?- zachcichotała Marylka i powoli zaczęła pochłaniać swą zdobycz. Usta obejmowały kolejne fragmenty, aż dotarła do dłoni Zosi, po czym głowa się cofnęła, by ponownie obejmować w całości męskość kochanka, ku jego wyraźnej rozkoszy. Marek… przestał już kwestionować realność tej sytuacji i w pełni poddał się sprawianej mu rozkoszy.
- Uważaj bo dojdzie, a chcę zobaczyć jak cię bierze. - Perka zaczęła się piersiami o plecy chłopaka czując jak bardzo podniecają ją te widoki.
- Tak bardzo…- wymruczała Ruta uwalniając męskość kochanka z objęć jej ust i wodząc po nim języczkiem.- A ja ma wziąć mnie nasz wybraniec?
Lizała po nim leniwie… polerując berło mężczyzny niczym znudzona panienka jedząca loda.
- W jakiej pozycji?
- Od tyłu? - Zaproponowała rozpalonym głosem Zosia. - Dałabym ci się polizać.
- To zawsze możemy zrobić w naszej kryjówce… dziś mamy kochanka do zabawy.- usta Ruty objęły czubek jego męskości lekko ją ssąc.- A ty mój drogi… chciałbyś zawitać swoim wężem, do gorącej i wilgotnej groty nimfy?
Nie potrafił nic powiedzieć, więc tylko przytaknął.
A klęcząca Marylka obróciła się w wodzie i wypinając tyłeczek pokręciła nim.
- No to pokaż na co cię stać.. każdy otworek dobry.
Perka puściła chłopaka pozwalając mu na atak i klepnęła go w pośladek.
- Pracuj dzielnie.
Ten przez chwilę patrzył na kuszący go tyłeczek Ruty, po czym klęknął przed nią. Chwycił mocno dłońmi za pośladki i posiadł na oczach Perki. Jego męskość wbiła się w kwiatuszek Marylki z głośnym mlaśnięciem i wyrywając z jej ust cichy jęk.
- Oj… ogierze… nie tak ostro… od razu.- Marek jak zahipnotyzowany napierał na Rutę swymi biodrami raz po raz, wprawiając jej ciało w lekkie kołysanie.
Perka przeszła przed Rutę i przyklęknęła przed czarownicą tak, że jej kwiatuszek znalazł się naprzeciwko ust kobiety.
- Korzystaj, tyle energii… - Szeptała rozpalonym głosem wpatrując się w męskość znikającą wewnątrz kochanki.
- Skorz...ystamy…- jęknęła Ruta w odpowiedzi przywierając ustami do kobiecości kochanki i sięgając języczkiem w głąb, tym mocniej im silniejsze były pchnięcia rozpalonego pożądaniem Marka.
Perka sięgnęła do swoich piersi i zaczęła je ugniatać na oczach, biorącego Rutę, chłopaka.
- Jaki śliczny widoczek. - Wymruczała zadowolona.
- Mhmma..mmhm…- odpowiedź Marylki była niezrozumiała, bowiem jej języczek w tej chwili był zajęty smakowaniem kwiatuszka drugiej czarownicy. Ale łakome spojrzenie Ruty było skupione na piersiach Perki, takoż i wzrok mężczyzny wodził pożądliwie po biuście Zosi, gdy brał w posiadanie drugą czarownicę.
Perka spojrzała mężczyźnie prosto w oczy i uśmiechnęła się.
- Bierz ją ogierku, pokaż co potrafisz.
- Hmme..ejmm!- coś tam Ruta próbował powiedzieć. Może protestować przed nagłym przyspieszeniem tempa i mocniej napierając na ciało kochanki. Języczek Marylki nerwowo wodził po kwiatuszku przyjaciółki i sięgał coraz głębiej smakując rozkosz Perki.
- Wspaniale. - Perka zamruczała z zadowolenia i zaczęła mocniej ściskać swoje piersi pociągając przy tym za ich twarde szczyty.
Po kilku kolejnych ruchach biodrami, mężczyzna jęknął a i Marylka zadrżała dociskając biodra do jego kochanka i krzyknęła cicho.
Zosia puściła swoje piersi i pogładziła włosy Ruty, pozwalając kochance złapać oddech.
- Myślę… że… nasza ofiara… jeszcze nie całkiem opadła z sił. - wymruczała lubieżnie Rut ocierając kędzierzawą czupryną o brzuch kochanki.
- Oczywiście że nie… trochę oddechu złapię i…- oburzył się student, że w ogóle coś takiego wspomniano.
- Cieszę się. - Zosia uśmiechnęła się i sięgnęła jedną dłonią do piersi ściskając mocno jej szczyt, a drugą przesuwając po swoim łonie. - Bo wasz widok tylko pobudził mój apetyt.
- Cóż… postaramy się go zaspokoić… prawda?- wymruczała Ruta zerkając na siebie.- Takiemu dużemu ogierowi nie wystarczy jedna klacz?
Mężczyzna tylko pokiwał głową opuszczając gościnny kwiatuszek czarownicy, a ta obróciła się by pochwycić jego męskość dłonią i wodzić palcami po niej.
- Nie martw się rycerzu… zaraz naostrzymy twój mieczyk.
Perka podeszła do chłopaka i jej dłonie dołączyły do już pieszczących go rąk Ruty.
- Hm… jesteś pewny, że dasz radę? - Spojrzała na Marka z wyzwaniem w oczach. - To nie takie proste zaspokoić nimfę.
- A zwłaszcza dwie bardzo wyposzczone….- Ruta oblizała się i wolną dłonią chwyciła za włosy Perki by przyciągnąć jej twarz do swojej. Pocałowała zachłannie jej usta na oczach mężczyzny nie przerywając pieszczotliwego tańca palców na jego fleciku. Niewątpliwie ten widok pobudził go znacząco.
Perka puściła męskość chłopaka i przyklękując w wodzie drapieżnie pochwyciła piersi kochanki jeszcze pogłębiając pocałunek.
Ruta rozkoszowała się tym pocałunkiem prężąc swój skromny i nie przestając masować berła miłości ich kochanka. Powolnymi acz mocnymi ruchami palców szykowała go na ciało Perki.
- Chyba jest… gotowy…- wyszeptała pomiędzy pocałunkami.
- Jest duży. Wie jak robić użytek ze swojego ekwipunku. - Perka wypięła się w stronę mężczyzny kontynuując pieszczenie Marylki.
Mężczyzna pochwycił za pośladki Zosi, podczas gdy Marylka skupiła się na kochance. Jej usta całowały zachłannie czarownice, jej dłonie również pochwyciły jej biodra wodząc opuszkami po skórze. Uwięziona między dwoma kochankami Perka poczuła twardą i ciepłą obecność mężczyzny w swoim kwiatuszku przeszywanym powolnym acz stanowczym orężem Marka.
- Tak… na coś takie warto było czekać zimę. - Zamruczała przerywając pocałunek. I pomyśleć, że jeszcze kilka godzin temu brał ją Patryk. Wspomnienie kochanka sprawiło, że jej ciało aż zadrżało.
- Mhmm… języczek Marylki wodził po szyi, gdy czarownica sięgała niżej palcami. Sięgała nieco powyżej podbijanej bramy kobiecości Perki, by masować jej wrażliwy punkcik. Męskość kochanka podbijała leniwymi ruchami czarownicę, ale jej ruchy były wyraźnym i intensywnym doznaniem.
- Chyba go nieco zmęczyłaś siostrzyczko. - Perka schyliła się by pocałować pierś drugiej czarownicy.
- Się rozkręci…- mruknęła Ruta odsuwając dłoń, bowiem pieszcząca ją Zosia utrudniała jej sięgnięcie między uda kochanki. Sam Marek zapewne obrażony tą sugestią napierać zaczął mocniej wprawiając ciało rudej czarownicy do gwałtowniejszych ruchów i zalewając umysł Zosi silniejszymi doznaniami.
- M.. myślisz? - Zosia jęknęła, a jej biodra zaczęły wychodzić naprzeciwko atakom chłopaka. - A może się nas boi?
- Taki… duży chłopiec?- mruknęła Ruta wstając i przyciągając twarz klęczą Perki do swojego podbrzusza. Pieściła drugą dłonią swój biust, by pobudzić jego entuzjazm. I udawało jej się. Marek przyciskał mocniej ciało Zosi do siebie, kolejnymi ruchami podbijając jej ciało. Coraz silniejszymi i gwałtowniejszymi… ujarzmiał kochankę.
- Jeszcze Mareczku…. - Wymruczała czując jak jej ciało zbliża się do szczytu, po czym przywarła wargami do kwiatuszka kochanki ssąc go od razu mocno.
Ich ofiara popisała się, bo rzeczywiście zaczął napierać silnie i często biodrami na kochankę, sprawiając że twarz Perki była co chwila dociskana do rozpalonej widokami i pieszczotami kobiecości Marylki. Doznania były silne, intensywne i przyniosły falę rozkoszy… która wyrwała się jękiem z ust Zosi prosto w intymny zakątek Ruty. Perka przerwała pieszczoty łapiąc oddech i pozwalając swojemu ciału się uspokoić.
- D… dobry chłopiec. - Wymruczała zadowolona, całując delikatnie kobiecość Ruty.
- No i co teraz z nim zrobimy… siostro?- mruknęła lubieżnym głosem Marylka rozkoszując się oddechem Zosi na swojej skórze.
- Chyba… powinnyśmy utopić, prawda? - Perka uśmiechnęła się zawadiacko do kochanki. - Inaczej zdradzi, że nas widział.
- Mogłybyśmy… ale jest taki słodziuki.- Marylka zaczęła rozważać ten dylemat.
- Ufasz mu, że nie powie swoim kolegom? - Perka spojrzała na chłopaka podejrzliwie, opierając przy tym policzek o łono Ruty. - Wygląda na niegrzecznego.
- Nie wykazał się jednak tą niegrzecznością. Był bardzo posłuszny… i nie bardzo… niegrzeczny. Nie wiem czy to dobrze czy to źle.- rozmyślała na głos Ruta, a Marek… zaczął się bać. Znów zaczęło docierać do niego w jak absurdalnej sytuacji się znalazł. Nie był jednak w stanie wydusić z siebie choćby jednego słowa.
- Dał ci buziaka? Jest nieuprzejmy, a skoro mamy już jego nasienie…. chyba możemy się go pozbyć. - Perka podniosła wzrok na Rutę i wyszczerzyła się.
- To prawda… stracił użyteczność dla nas…- wymruczała Ruta kucając i wodząc palcem po powierzchni płytkiej (w tym miejscu) wodzie. Kolejny wzór który oddzielił ścianą mgły obie czarownice od ich przerażonej ofiary.

- Lepiej wracajmy do naszego obozowiska. Jagoda i Joanna mogą się niepokoić. A i nie pamiętam, gdzie zostawiłyśmy ubrania i wiaderko.- mruknęła cicho, gdy przerażony Marek przemknął tuż obok nich we mgle w ogóle ich nie dostrzegając.
- Przejdźmy się brzegiem to się znajdą. - Perka wyprostowała się i przeciągnęła w wodzie. - Musiałyśmy się przemieścić bardziej w stronę ich obozowiska.
- I na pozostałych wczasowiczów. Moja mgiełka choć nas ukrywa to… ma swoje ograniczenia.- wyjaśniła Ruta drapiąc się po czuprynie.- I nie będzie trwała wiecznie.
- To chodźmy kawałek wodą i tak będziemy musiały gdzieś wyjść. - Perka ujęła dłoń Marylki. - Najwyżej wrócimy gołe i wesołe.
- Dobrze… - Ruta ruszyła przodem i nagle zaśmiała się głośno. - Swoją drogą… Marek też zgubił spodenki.
- Był uroczy. - Perka także zachichotała. To była przyjemna przygoda, ale muskularne ciało chłopaka trochę nazbyt przypominało jej innego mężczyznę.
- I jest goły jak my… przy czym jego akurat mgiełka nie chroni.- Myśli Ruty poszybowały w kierunku innego aspektu tej sytuacji. Ściszyła głos bo posłyszały oboje rozmowę.
- Cholerna mgła… jak w horrorze.- stwierdził kobiecy głos.
- Chyba zgubiliśmy resztę. Po co właściwie właziliśmy w tę mgłę. “Będzie fajnie, zobaczycie.”- zawtórował jej męski głos ironizując ostatnie zdania.
- Hmmm... Chyba musimy ich wyminąć. - Wyszeptała Perka. I ruszyła dalej wodą.
- I po co ja kupowałam to bikini. Darek na mnie nie spojrzał nawet.- warknęła dziewczyna, gdy Ruta z Zosią ją mijały.
- Ja uważam że wyglądasz świetnie.- pocieszała ją koleżanka.
- Ja też uważam, ale…. cholera… nie po to wybuliłam na nie tyle kasy, by tylko wyglądać w nim świetnie!- sarknęła rozżalonym tonem pierwsza z nich.
- Aż kusi by zerknąć jakie to bikini, co? - Perka uśmiechnęła się do Ruty.
- Trochę... - zachichotała w odpowiedzi Marylka, oglądając się za siebie.- Ale to byłoby za duże ryzyko.
- Prawda. Ominiemy tą zgraję i dołączmy do reszty. - Zosia ruszyła dalej brodząc po pas w jeziornej wodzie.
- Musimy zatoczyć spory łuk, by ich ominąć. Umiesz pływać prawda?- zapytała Ruta kierując się w kierunku głębi jeziora.
- Tak. - Perka ruszyła w głąb jeziora pomału się zanurzając.
Płyneły powoli i stygnęły po niedawnych figlach poruszając leniwie rękoma. Woda była zimna, choć nagrzana od słońca. Gdzieś z oparów słychać były nawołujące się głosy, gdy obie czarownice powoli zataczały półkole.
- Chyba nie odzyskamy naszych ciuszków. - zachichotała Ruta.
- Też się tego obawiam. - Perka westchnęła odrobinę przesadnie. - Szkoda, lubiłam tamten stanik.
- Kupimy ci nowy.- pocieszyła ją Marylka kierując sie ku szuwarom znajdującym się na tyle daleko od młodzieży przeszukującej brzeg, by mogły bezpiecznie powrócić do swoich towarzyszek.
Zosia podążyła za nią płynąc powoli. Gdy dotarły do szuwar i przedarły się przez nie, musiały nago ruszyć w kierunku obozowiska. Ruta przywołała pisaniem po wodzie kolejną mgięłkę, ale ta niestety okrywała tylko brzeg i nie opuszczała obszaru jeziora.
- Uciekamy czy skradamy?- zapytała Zosi.
- Nigdy nie miałaś ochoty pobiegać nago? - Perka wyszczerzyła się do Marylki.
- Biegałam nago… nie raz… tylko nie przy nie spodziewającej się tego widowni. - zaśmiała czarownica szykując się do przebieżki.- Ścigamy się?
- Jasne. Jaka nagroda dla zwycięzcy? - Perka uśmiechnęła się ustawiając się jak do startu.
- Hmm… Jagódka?- wyszczerzyła uśmiech Marylka zerkając na Zosię.- Kto zwycięży ten bierze Jagódkę do namiotu, a kto przegra zadowala się Świergą?
- Jutro… dziś obiecałam jej wspólną noc. - Zosia mrugnęła do Marylki.
- To musimy wybrać inną nagrodę…- zamyśliła się Ruta i podrapała po czuprynie.- Twoja kolej na zasugerowanie czegoś.
- Małe lizanie nim pójdziemy spać?
- Ścigamy się to to kogo tak?- spytała Ruta.
- Ja wygram ty mnie, ty wygrasz to na odwrót. - Zosia uśmiechnęła się.
- Zgoda…- odparła Marylka i popędziła zdobywając fory w tym biegu. Ale to nie wystarczyło, pędząca za nią Zosia zachowała najwyraźniej więcej sił, bo powoli dogoniła, a potem przegoniła dyszącą Rutę, pierwsza wpadając w obszar opromieniony blaskiem ogniska.

- Coś wam długo zeszło i zgubiłyście ubrania i… wiaderko.- mruknęła Joanna nalewając kawy zaparzonej nad ogniskiem do kubka i podając go Perce.
- Okazało się że na tym biwaku są toy toyie i doprowadzona woda do kranu.- mruknęła cicho Wilga.
- Jak wasza nieobecność się przedłużała, to uznałam że spapracie sprawę.- odparła ironicznie Świerga, zerkając na zziajaną Rutę przybiegającą jako druga.- Opowiecie co się stało?
- Poszłyśmy popływać i… Marylka jest taka pociągająca nago. - Zosia wyszczerzyła się upijając łyk kawy i podeszła do auta by wydobyć z plecaka jakieś ciuchy.
- Mhmm…- mruknęła Świerga zerkając na jezioro.- ...i ta mgła i te okrzyki znad jeziora to nie wasza sprawka, co?
- Byłyśmy nieco za głośno i zaczęli nas szukać. - Perka wcisnęła się w ciasną sukienkę, która dodatkowo przywarła do mokrego ciała. - Wymęczyłyśmy i nastraszyłyśmy jednego po czym zwiałyśmy.
- To… dobrze…- oceniła Joanna i spytała.- To która gotuje?
Ruta ubrana w kolejną workowatą lnianą sukienkę spojrzała na Zosię, a ta zauważyła na swojej komórce powiadomienie o dwóch SMSach.
- Ja mogę. - Powiedziała, zerkając na telefon. - Obiecałam Rucie, że coś jej upichcę.
- Dobrze… bo nasze próby z Jagodą dały tylko przypaloną jajecznicę z kiełbasą.- westchnęła z ulgą Joanna. Pierwszy SMS był od mamy… ze standardowymi pytaniami: Gdzie jesteś? Co u ciebie? Zdrowa aby?
Co prawda ujętę w bardziej zgrabne zwroty, ale takie było ich znaczenie.
Drugi… zawierał obrazek… Patryka na łóżku w czarnych satynowych slipkach i z podpisem: Tęsknię.
Zosia schowała telefon do plecaka. Odpiszę potem.
- Zabrałyście Duchowi kiełbasę? Okrutne… - Wydobyła z lodówki samochodowej kilka konserw, jakiś makaron i warzywa. i podeszła do ogniska by zabrać się za pichcenie.
- Taaa… i tak na końcu wszystko zjadł.- westchnęła smętnie Świerga i podrapała się po głowie. - Dlatego cieszę się że wsi blisko mojej chatki, założono restaurację ze swojskim jedzeniem dowożonym do domu.
- Czasem warto się nauczyć gotować. Obierzesz? - Podała Świerdze nóż i kilka warzyw i wróciła się do auta po przyprawy. - Po chwili namysłu zrobiła sobie zdjęcie w oblepiającej ciasno jej ciało sukience i wysłała je do Patryka z dopiskiem: “Jesteśmy po kąpieli, wszystko ok.”
- Dobrze… obieranie to coś z czym sobie poradzę.- uśmiechnęła się Joanna, a Wilga dosiadła się pomagając jej z tym.
Perka wrzuciła telefon do kieszonki w sukience i wróciła do ogniska by przygotować resztę składników. Od razu podzieliłą całość, przygotowując niewielką porcję bez mięsa dla Ruty. Zerknęła na Świergę mimowolnie oceniając jak jej idzie z obieraniem.
- Jutro powinnyśmy do ciebie dotrzeć?
- Jutro… - potwierdziła Aśka radząc sobie zatrważająco dobrze z nożem.- Tak po południu lub wieczorem… zależy od tego, jak długo zejdzie nam jazda i jak wcześnie wstaniemy. A ty.. komu posłałaś tą fotkę?
- Bo nie wiesz. - Perka pokazała jej język. O dziwo nagle zrobiło się jej potwornie głupio, zupełnie jakby zrobiła coś zakazanego. Skupiła spojrzenie na przygotowywanym daniu. - Do Patryka.
- To głupi pomysł… powinnaś zrobić sobie odwyk, by przemyśleć priorytety. A nie… dorzucać drew do ognia.- skarciła ją beznamiętnym tonem Joanna.
- Wiem… - Perka westchnęła ciężko. Wiedziała tak samo dobrze, jak to, że czeka teraz na kolejną wiadomość od niego.
- Wiem… nie załatwia sprawy. - westchnęła Świerga ciężko i potarła kark.- … Będzie boleć, tu… w sercu.
- Może zmieńmy temat na jakiś ciekawszy?- zaproponowała Ruta z uśmiechem, ale zmarkotniała po chwili nie bardzo wiedząc, o czym właściwie porozmawiać.
- Możemy pomówić o tym jak tu nauczyć Wilgę i Świergę gotować. - Zosia wyszczerzyła się wrzucając kolejne rzeczy do rondla. - Proponuję, że będziemy je pieścić, nie doprowadzając tak długo aż czegoś dobrze nie zrobią.
- Obawiam się że lepszym motywatorem byłby bacik, a i wtedy… Świerdze się może spodobać. - odparła ze śmiechem Ruta.
- Możemy odwiedzić… tam u mnie… kilka ciekawych miejsc. Jeśli starczy wam odwagi.- bąknęła pod nosem Aśka nie komentując uwag Marylki, a Wilga siedziała bardzo cicho i czerwona na uszach.
- Brzmi dobrze. - Perka uśmiechnęła się szeroko sama ciesząc się ze zmiany tematu i oczekując charakterystycznej wibracji smsa w kieszeni. - Skoro już się ruszyłyśmy to możemy nieco pozwiedzać.
- To nie wycieczka… może być… groźnie… - stwierdziła złowieszczo Świerga z łobuzerskim błyskiem w oku. - Jest tam kilka lisołaków...bardziej zwierząt zmieniających się w ludzi, niż na odwrót. Są dzicy nieco.
- Znam taką jedną wilczycę. Idzie się przyzwyczaić. - Perka wrzuciła makaron do gotującej się wody i zerknęła na Aśkę.
- I parę innych niespodzianek.- blondynka próbowała nadal brzmieć strasznie, ale jakoś jej to nie wychodziło. Tymczasem telefon zaczął wibrować.
Perka z całych sił starała się nie wyjmować komórki. Zerknie na nią potem… już niedługo.
- Yhym.. tylko uprzedź mnie czy mam brać lepsze czy gorsze ciuchy. Wolałabym nie stracić kolejnych swoich ulubionych spodni.
- Skorzystamy z moich… będą pasować. Mniej więcej. Jagoda… a ty nie wyglądasz na miłośniczkę mocnych wrażeń, co?- spytała Świerga zerkając na cichutką malarkę.
- Ani… za bardzo… społeczną. Ja… nie radzę sobie z tłumami obcych ludzi.- mruknęła cicho Wilga.
- To o której jutro wstajemy?- spytała Ruta.
- Jak najwcześniej z tego co zrozumiałam. - Perka wydobyła talerze i zaczęła nakładać na nie jedzenie. - O świcie?
- Myślałam o konkretnej godzinie.- sprecyzowała Marylka.
- Szósta? Siódma? - Perka podała Rucie przeznaczone dla niej bezmięsne danie i zabrała się za nakładanie dla reszty. - Mamy ochotę na wino do tego?
- Oczywiście… byle nie wiono babuni i bez tego zapowiada się gorąca noc.- Świerga przeciągnęła się znacząco, choć… było raczej chłodno.
- Mam normalne wina i… całkiem niezły miód pitny. - Zosia wyszczerzyła się ustawiając pozostałe talerze na kocu. Powoli podniosła się by pójść do samochodu po alkohol. - Co wolicie?
- Miód zostawmy na inną okazję… tu wystarczy wino.- zaproponowała Ruta, a Świerga jedynie wzruszyła ramionami z miną: “Mi to obojętne.”
Perka przytaknęła i ruszyła do auta. Butelki upchnęła pod siedzeniami by się nie potłukły i planowała skorzystać z okazji by zerknąć na otrzymane wiadomości. Zanurzając się w aucie czuła się jak taki mały zdrajca.
“Chciałbym wślizgnąć palce pod tą sukienkę i dotknąć twojej muszelki. Sprawdzić czy tak gorąca jak twój wygląd.”- sprośny tekst godny maturzysty, ale też… jakoś odpowiedni w tej sytuacji.Zachowywali się wszak jak nastolatkowie.
Perka uśmiechnęła się wydobywając butelkę.
“Jestem ciekawa jak zareagowałeś na ten widok” Odpisała i chowając komórkę w kieszeni wyszła z auta. Wyjęła z paki jeszcze kubeczki korzystając z okazji na wzięcie oddechu i dopiero uspokojona ruszyła w stronę ogniska.

- Płonie ognisko w lesie…- zaczęła się wydzierać Ruta w ramach “budowania nastroju”. Jagoda nieśmiało i cicho mu wtórowała, zaś Świerga porządkowała talerze, które jutro należałoby umyć.
Zosia nalała wszystkim wina i rozsiadła się wygodnie przy ognisku obserwując pozostałe czarownice.
Marylka objęła Jagodę i razem z nią zaczęła masakrować kolejne ogniskowo harcerskie klasyki. Ruta miała donośny głos i to była jej jedyna zaleta. Bo ani słuchu nie miała, ani wyczucia tempa. I całkowicie zagłuszała cichy głosik Jagody.
Zosi zupełnie to nie przeszkadzało. Sączyła wino pozwalając by sukienka na niej wyschła od ognia. czasem przyłączyła się gdy znała jakiś utwór, nie starając się jednak konkurować z Marylką. Świerga również nie wtrącała się w te duety sącząc wino z klasą i spokojem. Wieczór upływał pogodnie i spokojnie, aż tu nagle znów… wibracje w telefonie Perki. Zosia powstrzymała uśmiech. Była ciekawa... potwornie. Czuła że zaraz oszaleje, jednak zamiast wydobyć telefon dolała sobie więcej wina i upiła sporą część. Musi coś z tym zrobić. Joanna miała rację. Powinna choćby spróbować złapać oddech. Jednak… jej ciało rozgrzewało się i pragnęło spełnienia. Podniosła się i przesiadła za Wilgę, obejmując ją w pasie i pozwalając by bliskość kochanki odrobinę uspokoiła narastające podniecenie.
Oblepiona z dwóch stron Jagoda uśmiechała się nieśmiało. Trzy czarownice bujały się w szalony tak śpiewającej Ruty, która zerkała znacząco na Zosię oczekując, że bardziej włączy się we wspólne śpiewy. Świerga wydobyła swoją komórkę i zrobiła wspólną fotkę trójce coraz bardziej pijanych czarownic.
Perka przytuliła mocniej Wilgę i z uśmiechem zaczęła śpiewać głośniej, pozwalając by jej myśli odpłynęły od pozostawionego kochanka i wiadomości, którą jej wysłał.
Piosenki i wino zaczęły się powoli kończyć, jak i ognisko dopalać. Nadszedł czas nocy, nadszedł czas snu. Świerga pierwsza wstała i zabrała się za powolne gaszenie ogniska wodą. Perka podniosła się i pomogła przy zbieranie rzeczy po przygotowaniu posiłku. Skorzystała z okazji by nakarmić Ducha dając mu to co zostało z jedzenia. Kręcąc się samotnie przy aucie i zamykając je na noc, nie wytrzymała i ukradkiem zerknęła na telefon.
Jedna fotka. Zero opisu. Owe czarne męskie slipki ubrudzone czymś białym. Perka łatwo się mogła domyślić czym i jak to się stało. Perka poczuła jak jej własna wilgoć spływa po udzie. Na razie zapowiadało się, że odwyk niezbyt się jej uda, szczególnie gdy z horyzontu znikną Świerga i Ruta. Schowała telefon i skończyła zamykanie auta. Teraz będzie musiała się skupić na swojej towarzyszce z namiotu, a nie facecie, który został gdzieś daleko w tyle.
Ruta z Świergą już zaczęły szykować się do snu w swoim namiocie, sądząc po chichocie Marylki i sarkaniu blondynki, nie pójdą od razu spać. Jagoda też już zniknęła w namiocie, wspólnym dla niej i Perki. Zosia zostawiła Duchowi miskę z wodą przy namiocie i wsunęła się do środka, szukając swojej “kuzynki”.
Ta już się przebrała w biały t-shir i skąpe majteczki… jej strój do spania. Rozpuszczone włosy opadały jej na twarz. Schowała okulary do etui i uśmiechnęła się niemrawo.
- Pewnie wymęczyłaś się w jeziorze. Możemy iść… spać po prostu. Przytulę…-
- Co najwyżej nabrałam apetytu. - Zosia zdjęła sukienkę przez głowę, pokazując swoje zupełnie nagie ciało. Uśmiechnęła się lubieżnie do Wilgi. - Ale możemy zacząć od przytulania.
- Ddobrze…- odparła cicho Jagoda kładąc się na śpiworze i wyciągając dłonie.- Chodź do mnie.
Perka położyła się na kochance, dociskając swoje piersi do ukrytego pod koszulką biustu. Delikatnie pocałowała wargi Jagody.
- Myślałaś, że mogłoby zabraknąć mi na ciebie sił? - Wyszeptała pomiędzy delikatnymi pocałunkami.
- Że mogłabym ci się znudzić.- odparła potulnie dziewczyna całując usta Zosi delikatnie i głaszcząc ją po głowie. - Tak… przyszło mi to głowy.
- Głuptas. - Zosia przesunęła dłońmi po bokach kochanki i wsunęła kciuki pod majteczki Wilgi. - Zrobiłam coś co sprawiło, że nabrałaś takich obaw?
- No… słychać was było… nawet tutaj…- zamruczała żartobliwie Wilga.- Nie marnowałyście czasu w tym jeziorze.
- Przyznaję, że chciałam by Ruta nieco odreagowała i nie kombinowała z wizytą w obozie studentów. - Zosia wyszczerzyła się i naparła palcami na bieliznę kochanki nieco ją zsuwając.
- I wyszło ci? Zresztą… skoro…- zamyśliła się Jagoda pozwalając kochance na niecne działania i głaszcząc ją po głowie.- … czemu miałaby nie zaszaleć tam? Najwyżej złamałaby jutro parę serduszek.
- Bo jeszcze by ich przyprowadziła tutaj, a ja miałam inne plany na tą noc. - Zosia zsunęła majtki Wilgi jakoś do połowy jej uda i otarła się swoim mokrym łonem o kwiatuszek kochanki.
- Jakie…? - spytała niewinnie Wilga z łobuzerskim uśmieszkiem, kończąc jednak słowo cichym jękiem. Sama też robiła się wilgotna.
- Ktoś mi obiecał przytulanie w śpiworku. - Wyszeptała i pocałowała szyję kochanki. - Gorącą i wilgotną noc.
- Mogłam obiecać zbyt wiele.- mruknęła malarka prężąc się pod pieszczotą pocałunków. Udem ocierała się o wilgotny zakątek kochanki. Powoli i leniwie.- Ale skoro obiecałam tooo… jestem na twe rozkazy… moja pani.
- Mam ochotę na pocałunki.. na całym ciele. - Perka uniosła się na przedramionach.
- To połóż się i mów gdzie mam całować.- zadecydowała Jagoda nerwowym tonem. Wyraźnie stremowana.
Zosia obróciła się na plecy i przeciągnęła eksponując swoje ciało.
- Tutaj. - Wskazała palcem swoje usta.
- Dddobrze…- Jagoda wstała pochylona i przy chichocie towarzyszącym im z drugiego namiotu, zsunęła w dół bieliznę. Chichocie zupełnie nie związanym z ową sytuacją, a raczej wywołanym działaniem Świergi. Wilga uklękła przy Perce, nachyliła się i zaczęła całowac usta.
- Mhm.. zdejmij jeszcze koszulkę. - Zosia pogładziła włosy kochanki i delikatnie naparła udem na jej odsłoniętą kobiecość.
- Miało być tylko całowanie…- jęknęła cicho Wilga i zadrżała pod wpływem ocierającego się o nią uda.- Nie grasz fair.
- Ty mnie tylko całujesz, prawda? - Zosia uśmiechnęła się i pokazała na swoją szyję. - Teraz tutaj.
- Nie było mowy o rozbieraniu… - pokazała język i zdjęła koszulkę przy wtórze głośnych klapsów i jęków Ruty.
- Daj mi się nacieszyć swoim ciałem. - Zosia sięgnęła dłońmi do piersi Wilgi i ujęła je delikatnie.
- Ddobrze…- mruczała cicho Jagoda zajęta wodzeniem ustami po szyi kochanki i łaskotaniem jej skóry niesfornymi puklami włosów.
Perka w tym czasie nadal drażniła swoim udem kobiecość kochanki. Ruta i Świerga mogły od razu przejść do rzeczy, ale.. naprawdę chciała się nacieszyć Wilgą. Z uśmiechem wpatrywała się w ukryty pod czarną czupryną czubek głowy malarki.
- Teraz niżej… obojczyki, a potem piersi.
- Ddobrze…- wymruczała tylko Jagoda schodząc niżej i zaciskając nerwowo uda… bo wiem jej intymny zakątek znalazł się w zasięgu stopy Perki. Malarka z oddaniem całowała obojczyki i piersi, powoli i ostrożnie muskając skórę… by nie pominąć ni centymetra.
- Możesz… mocniej? - Głos Perki stał się rozpalony, a złośliwa stopa z uporem starała się sforsować barierę z ud kochanki.
- Mocniej… znaczy.. jak?- mruczała Wilga zakłopotana, jak na złość mocno zaciskając uda.
- Possij. - Zosia ujęła swoje piersi i ścisnęła je ze sobą. - tak jakbyś chciała je oznaczyć.
- Dobrze…- Jagoda przylgnęła ustami do jednego z twardych karmelków zdobiących biust kochanki i przyssała się z oddaniem niczym niemowlę spragnione mleka.
- Wspaniale. - Perka przyglądała się delikatnie poruszającej się głowie kochanki uparcie starając się dotrzeć do jej kobiecości, teraz jednak zamiast pchać się do niej na siłę, starała się połaskotać stopą udo kochanki. - Masz takie delikatne wargi.
- Ty też… - Jagoda na moment oderwała usta, by po chwili wrócić do pieszczoty. Tym razem koncentrując się na drugiej piersi i ciągle broniąc swojej intymności przed niecnymi zakusami kochanki.
Perka przez chwilę poddawała się pieszczotom, uparcie drażniąc uda kochanki.
- Teraz.. pępek? Brzuch. - Wyszeptała rozpalonym głosem.
Pocałunki Jagody schodziły w dół przy wtórze leniwych jęków Ruty. Muśnięcia były delikatne i niepewne, a choć malarka drżała i robiła się coraz bardziej rozpalona to nie dopuszczała stopy Zosi do jej celu.
- Teraz uda… ale chyba będziesz musiała się obrócić bo nie zmieścisz się w namiocie. - Perka uśmiechnęła się niewinnie do kochanki.
- No tak… ciasno tu…- zgodziła się Wilga niezgrabnie obracając się namiocie. Jej wilgotny kwiatuszek znalazł się tam gdzie chciała Perka. Tuż nad jej twarzą.
Zosia pozwoliła przez chwilę Jagodzie całować swoje uda, nie przeszkadzając jej w tej czynności, po czym delikatnie chwyciła pośladki kochanki i przyciągnęła ją do siebie. Powoli pocałowała kobiecość Wilgi i nieśmiało zanurzyła w niej język.
- Heeeej! Nie nie... wolno.- pisnęła nagle okularnica, której włosy łaskotały skórę ud Perki. Starała się uciekać swoją kobiecością od warg Zosi.- Przeeestań.
- Tylko zlizuję co by na mnie nie kapało. - Perka przytrzymała dłońmi pupę malarki. - Nie lubisz gdy cię tu dotykam?
- Wiesz dobrze, że nie o to chodzi… rozpraszasz mnie…- zamarudziła zawstydzonym głosem malarka.
- To rozchyl szeroko nogi bym mogła na nią popatrzeć i obiecuję że nie będę jej dotykać. - Zosia jeszcze raz pocałowała umykającą jej kobiecość Wilgi. - Ach… ale chcę w zamian byś ty wycałowała mnie tam na dole.
- Zgoda…- nieśmiało rozchyliła uda i zaczęła całować podbrzusze kochanki, nie posuwając się dalej w swoich zabawach. Wszak obiecała spełniać jej polecenia. I tylko to.
- Niżej. Sięgnij w głąb swoim językiem. - Perka przyglądała się kwiatuszkowi kochanki czując jak ten widok sprawia, że jej ciało robi się coraz gorętsze.
- Tak moja pani.- odparła potulnie, acz z lubieżnym uśmieszkiem Jagoda i śmiało posmakowała pożądania Perki, sięgając językiem i niemal chłepcząc z kielicha jej kobiecości ów nektar.
- Wspaniale. Mocniej. - Perka zadrżała i zacisnęła palce na pośladkach malarki, powstrzymując się by nie sięgnąć do jej kwiatu.
- Thaa..kk.- ciężko było Jagodzie mówić z ustami przy kwiatuszku Zosi, jednak czyny języka mówiły więcej niż słowa. Szybkie i silne, oraz głębokie muśnięcia. Zwinnie i śmiało pieściła zakątek Zosi, powoli zmuszając ją do chórku z głośną Rutą.
Perka wbiła paznokcie w pośladki kochanki. Z trudem łapała oddech między coraz głośniejszymi jęknieciami.
- Jeszcze.. jeszcze… - Delikatnie przysunęła do siebie kobiecość Wilgi, tak że jej rozpalony oddech owiewał teraz intymny zakątek kochanki.
Nie otrzymała odpowiedzi. W każdym razie, Jagoda nie odpowiedziała słowami.. zamiast tego mocniej śmigała języczkiem po i w kobiecości Perki… niczym łakomy kocur. Pieściła z oddaniem kochankę drżąc pod wpływem jej oddechu.
Zosia krzyknęła dochodząc, ale powstrzymała się by nie przywrzeć do kwiatuszka Wilgi. Zamiast tego wpatrywała się w niego rozmarzonym wzrokiem.
- Co teraz?- zapytała Jagoda drżącym głosem, na tle radosnych krzyków Ruty.
- Mam ochotę się odwdzięczyć. Mogę? - Perka uśmiechnęła się do kochanki, nadal pewnie przytrzymując jej pośladki.
- Może najpierw… usiądę… albo położę się wygodnie?- zapytała cicho malarka.
Perka niechętnie puściła pośladki kochanki.
- Połóż się, będzie ci wygodniej. - Uniosła się na przedramionach i przesunęła, robiąc miejsce obok siebie.
- Dobrze…- odparła nieśmiało okularnica kładąc się grzecznie i dłonią odgarniając niesforne kosmyki z twarzy.
- Daalleeej mooojaaa słoooodka dzikusko!- wrzeszczała głośno Ruta tonem pełnym radości i ekstazy.
- Marylka… chyba dobrze się bawi.- zaśmiała się cicho Wilga.
- Ja też. - Perka położyła się na kochance i pocałowała ją delikatnie w usta.
- To dobrze…- odparła z ciepłym uśmiechem dziewczyna rozkoszując się pocałunkiem i ciepłem ciała Zosi.
- Dziewczyny lubią być głośne. - Perka pogłębiła pocałunek, sięgając dłońmi do piersi kochanki i ściskając je mocno.
- Ja… nie…- pisnęła cichutko Jagoda między pocałunkami prężąc się instynktownie pod zachłannym dotykiem kochanki.
- Wiem. - Perka zsunęła się odrobinę niżej i pocałowała szyję Wilgi ssąc ją zachłannie.
- To ddobrze…- mruczała cicho dziewczyna poddając się pieszczocie i wijąc zmysłowo.
Zosia przeniosła się na drugą stronę szyi pozostawiając w poprzednim miejscu tortur sporą malinkę i ponownie zabrała się do pracy. Jedna z jej dłoni opuściła pierś kochanki i powędrowała w dół w stronę jej kobiecości. Powoli zanurzyła palce i na razie pozostawiła je w bezruchu, by Jagoda mogła przywyknąć do ich obecności. Ta pojękiwała cichutko i dyszała poddając się dotykowi Zofii. Zamknęła oczy i pozwoliła ciału reagować instynktownie na dotyk palców i ust Perki wyrywający gwałtowne oddech z jej piersi. Ruda czarownica zsunęła się jeszcze niżej i przywarła ustami do opuszczonej przez dłoń piersi, ssąc ją równie mocno co przed chwilą szyję. Jej palce zaczęły ospale poruszać się w ciele kochanki. Pomruki i jęki Jagody stawały się głośniejsze. Jej ciało zaczęło wić się nerwowo. Teraz… kiedy znajdowały się na biwaku, a entuzjastyczne wrzaski Marylki przypominały Jagodzie o tym że może być posłyszana, wrodzona nieśmiało malarki nie pozwalała jej w pełni poddać się chwili. Nie była tak odważna jak w czterech ścianach sypialni. I walczyła sama sama ze sobą. A jedną ze stron tego konfliktu Perka powoli podsycała swoim dotykiem.
Zosia odnalazła wrażliwy punkt we wnętrzu kochanki i zaczęła go delikatnie masować. Oczekiwała momentu, gdy Jagoda będzie mogła myśleć tylko o tym co dzieje się w ich niewielki namiocie, pozwalając ustom wędrować po piersi kochanki i pozostawiając na niej kolejne malinki. To była długa walka… jęki Ruty w namiocie obok już ustały, a wijąca się malarka jeszcze walczył. Jednak w końcu jej kolejne jęki zaczęły być donośniejsze. Zawstydzona Wilga zakryła zamknięte oczy dłońmi i poddała się w pełni rozpalającemu dotykowi Zosi. Perka wsunęła kolejny palec w kobiecość kochanki i przyspieszyła swoje ruchy coraz mocniej atakując wnętrze kochanki. Pochwyciła w końcu karmelek piersi Wilgi i zaczęła go ssać równie intensywnie co otaczającą go skórę. Teraz malarka już w pełni była pod jej władzą, jej ciało ocierało się o Zosię jakby domagało się więcej pieszczot jak i uwagi. Jej jęki były donośniejsze i intensywne. Była głośna, była bezwstydna i była coraz bliżej szczytu.
Zosia pochwyciła w palce drugi karmelek jej piersi i zaczęła pociągać go delikatnie, ale z każdą chwilą coraz śmielej. Dłoń, która zabawiała się kobiecością kochanki cały czas przyspieszała i już wkrótce namiot poza jękami Wilgi wypełniły mokre plaśnięcia ataków Perki.
Aż w końcu nastąpił głośny finał, przy którym to ciało Wilgi napięło się jak cięciwa łuku. A sama malarka krzyknęła głośno oznajmiając światu swoją ekstazę. Perka jeszcze przez chwilę drażniła się z jej kobiecością, pozwalając za to odpocząć wymęczonym i pooznaczanym licznymi malinkami, piersiom. Uniosła się na wolnej dłoni i z uśmiechem obserwowała dochodzącą do siebie kochankę.
- Lubię patrzeć gdy dochodzisz.
- Ty też wyglądasz wtedy rozkosznie. - przeciągnęła się zmysłowo dziewczyna i przytuliła do Zosi. - To co teraz? Idziemy spać?

- Możesz próbować. - Perka podciągnęła się do góry układając ponownie na kochance, jednak jej palce nadal poruszały się w jej kwiatuszku.
- Mmm… ogę.- zgodziła się nieco rozkojarzona okularnica wodząc językiem po szyi Zosi i ocierając się biustem o jej piersi. Zupełnie zapomniała o czym rozmawiały.
Perka powoli wysunęła swoje palce i przesunęła nimi między pośladkami kochanki. Nim WIlga zdążyła zareagować wsunęła jeden z nich w jej tylni otworek.
- No to próbuj zasnąć.
- Mhmmm… - mruknęła Jagoda i ukąsiła delikatnie szyję kochanki próbując uciec pośladkami od palca Zosi. Bez skutku. Jej ciało drżało poddawane tym wyuzdanym pieszczotom przy dźwiękach dochodzących z namiotu obok. Tym razem jęków i pomruków Aśki.
Poruszając środkowy palcem w pupie kochanki Zosia wsunęła kciuk w jej kobiecość i złączyła palce w jej wnętrzu.
- Jesteś taka mięciutka i mokra. - Wyszeptała rozpalonym głosem i pocałowała Wilgę w usta.
- Przez ciebie… - Jagoda poskarżyła się cicho po pocałunku, a potem wróciła do kąsania szyi kochanki. Chwyciła dłońmi jej biust zaczęła pocierać nim własne nabrzmiałe z podniecenia piersi.
- Nie lubisz być w tym stanie? - Zosia pozwalała sobie na to by jej palce powoli masowały wnętrze kochanki, ocierając się o siebie.
- Nnnie wiiem. - ni to załkała ni to wyjęczała malarka wijąc się po dotykiem coraz bliżej szczytu rozkoszy.
- Mam przerwać? - Perka delikatnie pocałowała rozpaloną skórę.
Okularnica zaprzeczyła ruchem głowy w odpowiedzi. Jej ciało drżało pokryte potem, a kilka chwil później Jagoda doszła głośno i intensywnie. Zosia natomiast bawiła się dalej wsuwając w pupę kochanki kolejny palec. Uśmiechając się wtuliła twarz w ramię Wilgi i ospale poruszała swoimi palcami ciekawa czy uda się jej niebawem wsunąć kolejny.
- Mam przyspieszyć? - Spytała po raz kolejny całując rozpaloną skórę.
- Dopiero coo… - pisnęła zmęczonym głosem malarka. - … potrzebuję chwili.
Zadrżała dodając. - Ostrożnie… to boli… trochę.
Była tam bowiem ciaśniutka i na trzeci palec raczej nie było miejsca.
- Coś trzeba na to poradzić. - Zosia zatrzymała palce nie wyciągając ich i podniosła się siadając obok malarki. Sięgnęła do wrzuconej w róg namiotu torby lekarskiej i wyciągnęła swoją ulubioną maść . Sporo jej ubyło po zabawach z Patrykiem ale wybrała nieco drugą dłonią i powoli zaczęła ją wprowadzać, ostrożnymi ruchami do wnętrza kochanki. - Zaraz powinno być lepiej.
- Nie musimy się skupiać tylko na mnie. - mruknęła nieśmiało Wilga uśmiechając się ciepło, gdy poddawała się dotykowi kochanki.
Perka uśmiechnęła się przyspieszając ruchy.
- Wybacz jestem dosyć samolubna. Lubię cię pieścić. - Rozchyliła palce mocniej napierając na ścianki kochanki. - Masz na coś ochotę?
- Zabawkę wzięłam… planując użyć ją na tobie. - pisnęła wstydliwie pomiędzy głośnymi jękami. A choć maść przyniosła Wildze ulgę, to nie zmieniło faktu, że tam była ciaśniutka.
- A gdzie ją masz? - Zosia rozsuwała i zsuwała palce, przyzwyczajając powoli mięśnie kochanki.
- W plecaku, na tylnym siedzeniu… samochodu. - popiskiwała rozpalana pieszczotami dziewczyna.
- Za daleko. - Perka przyspieszyła ruchu siedząc obok kochanki i patrząc jak jej ciało reaguje.
- Plaaa….nowałaam naaa toobie wraz z Rruutą. - jęknęła dochodząc i wyznając. - Ja cięę… zwiążeeeemy… u Aśki.
Zosia nachyliła się i pocałowała kochankę.
- Dobrze. Z przyjemnością się wam oddam. - Zatrzymała swoją dłoń, pozwalając jej odpocząć, ale nie wyjmowała palców z wnętrza kochanki. Delektowała się tym jak ciało Wilgi pulsuje obejmując ją. - To co… jeszcze jeden paluszek?
- Nie nie zmieści się …- szepnęła dziewczyna łapiąc oddech po niedawnym szczytowaniu.
- Zmieści, ale trochę zajmie nim się przyzwyczaisz. - Perka wysunęła kciuk z kobiecości kochanki i ustawiła wygodniej dłoń. Powoli naparła kolejnym palcem na pupę Wilgi.
- Nie nie to za dużo naprawdę! - panikowała Jagoda pojękując jednocześnie. Jej ciało stawiało duży opór.
- No już… bądź grzeczna i się rozluźnij. - Zosia przyklęknęła ponad kochanką i przywarła ustami do jej kwiatuszka. - Planuję tu niebawem wsunąć coś wibrującego. Trzeba cię przyzwyczaić.
- To za dużo… ja nie jestem taka… dośw dośw… taka gotowa… może lepiej nie… - panikowała malarka drżąc od pieszczot. - mi wystarczy mniej… naprawdę… nie musisz.
Jej ciało było jednak rozgrzane i wyraźnie pobudzone.
- Mówiłam, że jestem samolubna. - Perka szeptała składając w przerwach pocałunki na kobiecości kochanki i milimetr po milimetrze wsuwając kolejny palec. - Chcę zobaczyć urządzonko wibrujące w twoim wnętrzu i spijać jednocześnie twoje soki. Wybacz.-
- Jaaaa…! - krzyknęła głośno dochodząc i niemal zemdlała od nadmiaru wrażeń.
Perka pozostawiła swoje palce, ale nie poruszała nimi. Ostrożnie całowała delikatną skórę na łonie kochanki.
- I jak tu się z tobą nie drażnić, kochana? - Wyszeptała.
- Za bardzo to lubisz… i będziesz mu mu musiała brać mnie… wszędzie ze sobą. - wydyszała z trudem zmęczona czarownica.
- Na razie na pewno nigdzie cię nie wypuszczam… hm… może znajdziemy jakiś sklep po drodze. Przydałby się jakiś wąski wibratorek, mogłabyś jechać z nim w środku. - Całując w przerwach skórę kochanki, obserwowała mięśnie zaciskające się na własnych palcach przy każdym oddechu kochanki.
- Dlaczego… ja? - mruknęła zawstydzona tym pomysłem malarka.
- Hm… - Zosia zamyśliła się, wysuwając przy okazji pierwszy palec z pupy Jagody. - Nie wiem czy kiedyś tak miałaś ale… czasem spotyka się na swojej drodze kogoś z kim odnajduje się dziwną więź. Miałam tak z moja mentorką, miałam z Duchem… tą więź czuję też z tobą. - Już chciała powiedzieć, że czuje ją też z Patrykiem, ale darowała sobie.
- Dlaczego… nie w tobie? - odparła ze śmiechem i z trudem uniosła dłoń, by pogłaskać Perkę po czuprynie.
- W sensie? - Zosia wyjęła ostrożnie kolejny palec z pupy malarki.
- Ja już jeździłam z czymś w sobie… twoja kolej. - przypomniała jej Jagoda.
- Och… - Perka wyjęła ostatni palec i powoli osunęła się na śpiwór tuż obok Wilgi. Z zadowoleniem wpatrywała się na swoje zmęczone, umorusane maścią i sokami kochanki palce. - Jeśli masz ochotę.
- Mhmmm i może zrobimy coś szalonego potem we trzy… albo cztery. Jestem pewna, że koleżanki skuszą się na ciebie… - zamruczała wodząc łakomym spojrzeniem po ciele Zosi.
- Chyba zaczynam się obawiać. - Perka zaśmiała się i przytuliła się do ciała Jagody.
- Czego? - zdziwiła się malarka.
- Was pieszczących moje ciało. - Zosia pocałowała rozpaloną skórę Wilgi.
- Sama sobie jesteś winna. To bardzo ładne ciało. - odparła żartobliwie kochanka.
- Wobec tego wina mojej matki. Jesteśmy potwornie podobne tylko… - Perka chwyciła jedną ze swoich piersi i ścisnęła. - Ja mam większe cycki.
- Bardzo ładne. - ziewnęła Wilga z trudem ocierając się potrzebie snu.
- Śpij. Ja też zaraz padnę. - Perka okryła kochankę śpiworem i wtuliła się w nią, czekając aż Jagoda uśnie. Jej ciało było takie przyjemne, takie dziewicze. Zosia cały czas wahała się na ile powinna dręczyć Wilgę. Jak bardzo wprowadzać ją w świat wyuzdanych rozkoszy.

Gdy Wilga usnęła usiadła obok niej i przez chwilę przyglądała się drobnemu, smukłemu ciału kochanki. Tyle dylematów. Co począć z Wilgą… co zrobić z tym ich pokracznym kręgiem… co zrobić z Patrykiem. Sięgnęła po telefon i zerknęła na ostatniego smsa w świetle latarki, która którą zawiesiła na jednym z drążków. Poczuła jak na sam widok zaczyna drżeć. Do tego to podniecenie, które wywołała w niej Jagoda... Powoli sięgnęła do swojej kobiecości i ostrożnie zaczęła przesuwać po niej palcami. Nagle przyszedł jej do głowy szalony pomysł. Ostrożnie oparła telefon o jeden ze znajdujących się w środku z plecaków i skierowała kamerkę tak by było widać jedynie jej kobiecość i fragment brzucha i piersi. Widok własnego kwiatu sprawił, że zrobiło się jej jeszcze bardziej mokro. Włączyła nagrywanie i zaczęła się dotykać. Coraz szybciej… mocniej. Ugryzła drugą rękę nie chcąc hałasować. Widok znikających wewnątrz palców, sprawił, że doszła po zaledwie kilku ruchach. Z trudem łapiąc oddech przejrzała nagranie i wysłała je Patrykowi. Z jednej strony nakręcona tym co zrobiła, a z drugiej zawstydzona, ułożyła się z powrotem obok Wilgi i zgasiła światło.

- Zwolnij… chyba że chcesz dołączyć do orszaku duchów.- odparła Świerga i zamyśliła się.
- Powody mogą być… różne. Chyba…-
Perka niechętnie zwolniła, zamiast tego zaczęła nerwowo stukać palcami o kierownicę.
- Byleby to nie był znów ten potwór. - Westchnęła w końcu widząc już kierunkowskaz wskazujący odległość do ich hotelu.
- Ma te wizje od dawna. Miała zanim ją spotkałaś. Poradzi sobie.- oceniła blondynka.
- Widziałam w jakim potrafi być w stanie. - Zosia powoli wjechała na parking, starając się nikogo nie rozjechać. - Mój instynkt macierzyński nie daje mi spokoju.
- Poradzi sobie…- dodała uspokajającym tonem Joanna i uśmiechnęła się. - Poszukam Rutę i poślę ją na poszukiwania ziół do rytuału przysłanego nam przez Liszkę.
- Dziękuję. - Zosia wyszła z samochodu i zgarniając z sobą Ducha, ruszyła w kierunku pokoju. Na recepcji poprosiła o drugi klucz tłumacząc się tym, że znajoma wyszła gdzieś, a ona musi się pilnie dostać do środka.
Otrzymała klucz bez problemu i bez pytania i mogła wreszcie ruszyć do pokoju. Na miejscu spróbowała się dostać na razie po prostu naciskając na klamkę. Co nie dało żadnego rezultatu, więc Zosia otworzyła drzwi i ujrzała Jagodę zwiniętą w drżącą kulkę w jednym z kątów pokoju i TEN szkic na łóżku, choć z miejsca w którym stała nie mogła dostrzec nowych szczegółów jakie malarka na niego naniosła. Na razie zignorowała rysunek i podeszła do Jagody. Usiadła tuż obok i objęła ją.
Malarka nadal drżała jak febrze, powoli się uspokajając… bardzo powoli.
- Przepraszam... -wydukała w końcu z siebie. - Nie chciałam byś… byście się o mnie martwili, ale… ataki bywają… mocne.
- Bardziej martwiące jest to, że uciekasz bez słowa. - Zosia potarmosiła włosy Wilgi i przygarnęła ją mocniej do siebie wtulając twarz malarki w swoje piersi. - Możesz zaufać dziewczynom, rzucić jakieś hasło “atak” czy coś, toż zrozumieją.
- Nie myślę.. wtedy… trudno mi się skupić, ledwo mam kontrolę nad ciałem…- jęknęła cicho Jagoda.- A ten atak… chyba posikałam ze strachu.
- Chcesz się wymyć? - Zosia zerknęła w kierunku, leżącego na łóżku rysunku, sprawdzając czy rzeczywiście podłoga obok jest mokra. - Mogę ci pomóc.
- Nie… nie chcę byś… widziała mnie w takim żałosnym stanie.- westchnęła cicho Jagoda niewprawnie próbując wstać.
Podłoga była mokra od płynu z charakterystycznym zapaszkiem, a rysunek… poza zasięgiem wzroku siedzącej na podłodze Zofii.
- Znalazłaś coś ciekawego… na wycieczce?- niemrawym tempem Jagoda ruszyła ku łazience.
- Kilka rzeczy, ale to wymyj się na spokojnie i ci opowiem, dobrze? - Perka uśmiechnęła się do malarki i sama wstała z podłogi. Podeszła do swojego plecaka i wydobyła z niego rolkę papieru. Zapasy na czas biwakowania.

Idąc w kierunku rysunku odwinęła spora część i wrzuciła ją w kałużę. Po tych wstępnych porządkach wzięła do ręki rysunek. Pojawiły się na nim kolejne szczegóły… długi nos i błyszczące, a może… świecące ślepia, długie jasne włosy wynurzające się spod kaptura jak tysiące małych macek, dłonie z paznokciami niczym pazury. Szkic był, na szczęście, niedokończony… ale detali było już więcej.
Perka odłożyła go. Czy to one zbliżały się do tej kreatury czy to ona deptała im po piętach? Czuła jak po plecach przechodzą jej nieprzyjemne dreszcze. Nie dość, że miały na głowie to coś, to jeszcze ten punkt. Lekko zirytowana zabrała się za dokładne czyszczenie podłogi.
Jej pracy towarzyszyło cichy szmer prysznica. Jagoda obmywała się zarówno z brudów na ciele jak i na duszy… usuwając lęk i wstyd.
- Czy… czy… wiesz… możesz mi coś przynieść do przebrania?- wydukała po jakimś czasie znów zawstydzona faktem, że idąc pod prysznic zapomniała o takich detalach.
- Jasne. - Perka wrzuciła cały mokry papier do kosza, zapisując w pamięci by to potem wynieść. Wybrała komplet koronkowej bielizny, który kupiła Jagodzie w prezencie i jedna ze swoich obcislych sukienek i z takimi ubraniami ruszyła do łazienki.
- Wiesz, że nie miałabym nic przeciwko temu byś wyszła goła? - Stanęła prezentując Wildze wybrane dla niej ubrania.
- No nie wiem… czy powinnam łazić goła. Nie jesteśmy już w moim domu. Zresztą ty prezentujesz się lepiej…- mówiła odwrócona plecami do wchodzącej kochanki. Woda kropelkami spływała po jej plecach i tyłeczku. Zerknęła przez ramię na przyniesione przez Perkę ubrania.- Jesteś… pewna? To raczej strój… no wiesz… na randkę.
- Przyzwyczaj się, że na wyjeździe ze mną jesteś na jednej wielkiej randce. - Zosia uśmiechnęła się szeroko. - Po za tym co z tego jak ja się prezentuję? Nie chcę patrzeć na siebie.
- To gdzie są te komplementy, gdzie kolacja przy świecach?- zażartowała Jagoda biorąc się za wycieranie włosów ręcznikiem po wyjściu z łazienki.
Perka rozsiadła się na łóżku, rozchylając swoje nogi i opierając się dłońmi za plecami.
- Uwielbiam te twoje długie zgrabne nogi, to jak ściska te swoje ponętne uda i tak nie mogąc skryć tego co nieśmiało prześwituje przez te koronkowe majtki. Uwielbiam ten twój gładki brzuch i to jak delikatnie opadają na niego twoje piersi. To jak próbujesz je czasem osłonić, po czym i tak oddajesz się moim pieszczotom. - Wyszczerzyła się. - Mam kontynuować?
- Przestań…- zaśmiała się skrępowana tymi słowami Jagoda zakładając okulary na nos. Wystawiła język mrucząc.- … bo jeszcze ci uwierzę.
- Mam zdjąć spodnie i majtki byś zobaczyła, że jest mi mokro na twój widok? - Perka mrugnęła do Wilgi. - Nawet nie wiesz jak bardzo muszę się powstrzymywać by nie rzucić się i nie ścisnąć tych twoich krągłości. By nie wsunąc dłoni w te majtki, palców w twój kwiatuszek i by nie wydusić z ciebie tych rozkosznych jęków.
- Mogłabyś…- odparła cicho Jagoda wodząc wzrokiem po ciele Zosi i chwyciła się dłońmi za zaczerwienione policzki.- Co my robimy? Przecież powinnyśmy…
Sięgnęła po ręcznik owijając swe wciąż mokre ciało i ukrywając krągłości pod nimi.- Nie boisz… się, że mi się to za bardzo spodoba i nie będę potem chciała cię zostawić w spokoju?
- Hm… czyli, że będziesz mnie dotykać cały czas? Kusić wyuzdanymi ciuszkami? Napastować w każdej wolnej chwili. - Zosia położyła się na łóżku i przeciągnęła eksponując swoje ciało. - Chyba bym nie miała nic przeciwko.
- Wiesz dobrze, że brak mi do tego… śmiałości. Z pewnością napotkałaś już kobiety bardziej agresywne w zalotach…- zaśmiała się Jagoda siadając na łóżku obok Perki i rozczesując włosy.- Mi brak odwagi.
Zosia sięgnęła dłonią do uda Wilgi i ścisnęła je delikatnie.
- Zapominasz, kto zaatakował mnie w aucie, siadając na moich ustach. - Uśmiechnęła się niewinnie do kochanki. - Masz śmiałość ale brakuje ci motywacji… a ja.. mam nieco lubczyku przy sobie.
- Ale... to nie byłam ja… to był ten lubczyk.- palce Wilgi sięgnęły jednak do rozporka spodni Zosi i poczęły go nieśmiało rozpinać.
- On tylko potęguje pożądanie. Nie wywołuje fantazji. - Zosia poddała się działaniom kochanki.
- Nie wywołuje...- mruczała Jagoda rozpinając spodnie Perki i palcami nieśmiało sięgając pod nie, by wodzić opuszkami po bieliźnie.
- No powiedz… nie chciałabyś usiąść na moich ustach? Zrzucić tego ręcznika z siebie i pokazać mi to zgrabne ciało? - Dłoń Perki powędrowała głębiej pod ręcznik, aż jej palce otarły się o kobiecość malarki.
- Zdejmij wpierw spodnie…- rzekła Jagoda drżąc pod dotykiem palców Zosi.
Perka wykonała polecenie, pokazując zupełnie już przemoczone majteczki.
- Przez was muszę zmieniać bieliznę kilka razy dziennie. - Pokazała język malarce.
- Akurat… bo ci uwierzę.- wymruczała Jagoda zrzucając ręcznik. Uklękła na łóżku, kolanami obejmując głowę kochanki i pochyliła się, by wodzić języczkiem po przemoczonym obszarze majteczek. - Może mi się to spodobać… napastowanie ciebie.
Perka zamruczała od dotyku kochanki. Jej wzrok utkwiony był w wilgotnym kwiatuszku znajdującym się tuż nad jej twarzą.
- Myślałam… że już ci się podoba. - SIęgnęła do bioder Wilgi, zachęcając by ta usiadła na jej ustach.
- Być.. drapieżną…- wyszeptała sięgając paluszkami pod majteczki Perki i pocierając jej wrażliwy punkcik. Ustami muskała uda, języczkiem krążąc po skórze.- Mam babcine wino, jeśli.. trochę wypiję, to… przekonasz się… jaka mogłabym… być.
- Jeśli tylko masz ochotę. - Zosia polizała kwiatuszek WIlgi. Cieszyło ją, że malarka tak szybko zapomniała o wizji. - Jestem teraz cała twoja.
- Mhmm…- mruczała Jagoda poddając się pieszczocie języczka kochanki i sięgając palcami w głąb kobiecości kochanki, powoli poruszając nimi. Westchnęła cicho i naprężyła się.. drżąc coraz bardziej, gdy język Zosi wodził po jej łonie.
- Ja… nie chcę… się teraz skupiać na tobie… przepraszam.- jęknęła smutno.
- Myślę, że raz na jakiś czas nie zaszkodzi byś skupiła się na sobie. - Zosia possała wrażliwy punkcik Jagody.
- Ddobrze…- mrukneła zsuwając bieliznę z łona Perki i wyprostowała się dociskając łono do ust rudowłosej kochanki. Pomrukując zapewne bawiła się własnym ciałem, ale tego Zosia nie widziała mając przed oczami intymny obszar Jagody.
- Bardzoooo… dobrzeee..- ni to pojękiwała, ni to mruczała Jagoda.
Zosia przymknęła oczy i chwyciła pewnie uda kochanki, delikatnie wbijając w nie swoje paznokcie. Przyciągnęła jej kwiat jeszcze bliżej i już całkowicie skupiła się na tym by zaspokoić górującą nad nią Wilgę.
- Bardzo bardzooo.. doobree..- coraz bardziej rozpalona malarka poruszała instynktownie biodrami i napierała ciałem na usta kochanki.- Baaardzooo…-
Jej ciało drżało i pokrywało się potem, aż po kolejnym muśnięciu językiem, okularnica doszła z głośnym jękiem ulgi i rozkoszy. Zosia jeszcze przez chwilę spijała soki kochanki, delikatnie odpuszczając chwyt na jej udach na wypadek gdyby Wilga chciała przerwać.
- Bardzo…- zamruczała cicho Jagoda łapiąc oddech.-... mam wrażenie że cię wykorzystuję.
- Dziwne… - Perka odsunęła usta i zanurzyła palce w kwiatuszku kochanki. - Bo mi się wydawało, że to ja ciebie wykorzystuję.
- Jakim cudem? To ja cię wciągnęłam wizjami i uwięziłam w swoim domku. I teraz siedzę ci na twarzy…- ciało Wilgi naprężyło się zmysłowo, pod wpływem nowych intruzów.
- A ja pierwsze co zrobiłam po zaproszeniu to dobrałam się do ciebie w kąpieli. - Perka zaczęła pomału wsuwać i wysuwać swoje palce z kochanki. - A teraz zapewniam sobie bardzo podniecające widoki.
- No… to prawda…- zachichotała kochanka i pod wpływem jej dotyku oddech okularnicy przyspieszył. Sięgnęła do łona kochanki i sama wsunęła palce odważnie i drapieżnie. Jak najgłębiej.
- Nie powinnam teraz… ja… tobą?- zadrżała od przyjemnych doznań, dodając cicho.
- Przed chwilą oddałam się Kusemu… nie… z przyjemnością zajmę się teraz jakimś mięciutkim i wrażliwym ciałem. - Zosia uśmiechnęła się i przyspieszyła ruchy swoich palców.
- Kkkusemu.. przecież to czarty?! I mają… no… wiesz… jak fauny…- zawstydziła się Jagoda tracąc równe tempo ruchów w swych palców w intymnym zakątku leżącej kochanki. Działania i słowa Zosi utrudniały jej skupienie się na tej czynności.
- Yhym… są duzi. Ma się niemal wrażenie, że zaraz cię rozerwą. - Perka jakby ilustrując swoją opowieść wsunęła do kwiatuszka Wilgi trzeci palec i rozchyliła je pokazując mniej więcej szerokość męskości diablika. - Taaaacy szerocy, a mimo to ich skóra nadal jest miękka, pofalowana od gęstych żyłek, jak u mężczyzny… Do tego to tempo, które potrafią narzucić. - Zosia przyspieszyła ruchy swych palców.
- Taaak?- jęknęła głośno Jagoda drżąc od pieszczot i nerwowo poruszając palcami w intymnym zakątku Perki. Powoli traciła kontrolę nad swym ciałem zmierzając ku kolejnemu szczytowi ekstazy pod dotykiem Zosi.
- Tak. Mocne, stanowcze tempo. - Perka sama zaczęła drżeć od wspomnień i chaotycznych ruchów Jagody w swoim kwiecie. - Gwałtowni.... jak zwierzęta.
- Dzicy… draaapieżni…- płaczliwym tonem dodała okularnica drżąc jak w febrze, gdy docierała do do szczytu. Doszła z głośnym jękiem.
-Taaaaaaaaaaak!

Perka uśmiechnęła się słysząc okrzyk kochanki. Wilga miała w sobie tyle namiętności… gdyby nie ta jej nieśmiałość, niewykluczone, że mogłaby dać Zosi nieco popalić. Powoli uspokajała ruchy swoich palców, dając Jagodzie dojść do siebie.
- I co… dalej… było?- wymruczała Jagoda opadając na ciało kochanki i łapiąc oddech.
- Dobiliśmy umowy. Pomoże mi zamknąć czarny punkt, przez który był cały ten wypadek. - Perka objęła kochankę, pozwalając by jej własne ciało zaczęło się uspokajać.
- Kusy i mu podobni są niebezpieczni… i niegodni zaufania.- wymruczała Jagoda powoli osuwając się na łóżko obok Perki.- Tak babcia mówiła.
- Są… ale szanują pakty. - Zosia podniosła wzrok na sufit. - Podobno wokół dziury gromadzą się upiory… ktoś będzie musiał je przytrzymać. Nie liczę na wiele, ale nawet chwila wystarczy.
- Ty tu jesteś specjalistką… nie ja.- stwierdziła cicho okularnica.- A… co na to Świerga?
- Pomoże mi. Też nie ufa diablikom. - Zosia przymknęła oczy i przesunęła się tak by wtulić twarz w piersi kochanki. - Ale nie powinnyśmy tak tego zostawiać, prawda?
- No… nie powinnyśmy. Ja ci pomogę… na ile będę w stanie.- mruknęła spolegliwie czarnowłosa kochanka.
- Na ile panujesz nad pogodą? Myślisz, że byłabyś nam w stanie załatwić mgłę? - Perka pocałowała jedną z piersi. - Czeka nas niestety wypad na cmentarz i wolałabym by nikt nas nie zobaczył.
- No...tak… na szczęście mgła nie wymaga tańca nago… choć… tańca już tak.- zaśmiała się cicho Jagoda.
- To może jeszcze deszcz, co bym mogła popatrzeć jak tańczysz nago? - Zosia uszczypnęła delikatnie pierś kochanki.
- Jeśli chcesz…- zaśmiała się Jagoda i spytała.- A po co idziecie na cmentarz?
- Po komponenty do uroku. - Perka westchnęła ciężko. - Czeka nas dużo pracy.
- Acha…- Okularnica nie dopytywała się o szczegóły.
- A Patryk i Kasia… ta lekarka, zabawiają się podobno myśląc o mnie. - Objęła Jagodę mocno, starając się zgubić gdzieś w tym uścisku cała niepewność. - Nie wiem co mam robić.
- Czemu mnie nie dziwi, że myślą o tobie. Potrafisz wryć się w pamięć. Kasia to… kto?- zapytała malarka próbując pocieszyć Zosię.
- Opowiadałam ci o niej. - Perka przypomniała Wildze swoje przygody z gabinetu lekarskiego. - Mam wrażenie jakby wszystko wokół wołało bym z tego zrezygnowała… z Patryka.
- Acha… dlatego mnie to zaskoczyło. Czy ona przypadkiem nie była no… lesbijką?- zapytała Jagoda.
- Ta… ale zrobiliśmy to kilka razy we trójkę. Wiesz ja ją, on mnie i jakoś tak. - Wspomnienie bycia ściskaną pomiędzy dwoma ciałami, sprawiło, że Zosia aż zadrżała.
- No… ty ją, on ciebie, ona jego?- dopytywała się malarka.
- Za bardzo nie było ona jego. - Perka zamyśliła się. - Ale najwyraźniej się przełamali.
- Skąd ta myśl?- zastanawiała się Jagoda głaszcząc palcami po włosach Zosi.
Perka sięgnęła do telefonu i zerkając kątem oka znalazła odpowiednie zdjęcie, na którym Kasia pomagała stanąć “na nogi” Patrykowi i pokazała je Wildze.
- No…- zaczerwieniła się mocno dziewczyna i odwróciła wzrok.-... to jest jakiś dowód. Ale… naprawdę sądzisz, że oni coś więcej… razem?
- Nie wiem i nie mam pojęcia na ile powinnam dociekać. Liszka z tym swoim gadaniem o moim starszowaniu i Świerga cały czas powtarzająca mi, że nie chcę rezygnować z czarostwa.. - Zosia odłożyła telefon i ponownie przywarła ciałem do Wilgi. - Może byłoby lepiej gdyby oni poszli z tym dalej. Tyle że… ech to będzie tak cholernie bolało.
- Ja też nie wiem… co powiedzieć.- mruknęła zawstydzona Jagoda. I milczała przez chwilę.- A próbowałaś dociekać?
- Nie... bo wyszła ta sprawa z dziurą, potem Kusy… zaraz trzeba się będzie ogarnąć i przygotować do długiej nieprzespanej nocy z bieganiem po cmentarzu i czarowaniem. - Perka wsłuchiwała się w bijące szybko serce kochanki, starając się jakoś uspokoić myśli. - Nie mam nawet jak zadzwonić do tego idioty.
- Aaaa… no tak. I jeszcze zajmujesz się mną.- westchnęła cicho Jagoda głaszcząc kochankę po włosach.- A i nici z tego co… miałyśmy robić, bo czasu brak.
- Po raz pierwszy czuję, że mam kogoś kto jest mi jak przyjaciel. - Perka uśmiechnęła się i podniosła głowę by spojrzeć na Wilgę. - Więc z przyjemnością się tobą zajmuję.
- Jak przyjaciel, co? Nie takich słów… oczekuje chyba kochanka? - zapytała retorycznie Jagoda przesadnie egzaltowanym głosem i z łobuzerskim uśmiechem.
Perka zaśmiała się.
- Pomyśl ile miałam kochanek i wyciągnij z tego co powiedziałam ile przyjaciół, a potem sama oceń. - Zosia uniosła się na rękach i zawisła ponad ciałem Jagody. - Jakich słów oczekujesz?
- Żartowałam… -pisnęła cichutko Jagoda niczym zagoniona w kąt myszka. Wzruszyła ramionami.- Nie wiem… nie miałam przyjaciół, ani przyjaciółek… takich prawdziwych. Przez te ataki.
- Ja też. Bo czarownice przez większość mego życia mnie nie akceptowały jako tej “nudnej”, “nie czarującej”, a potem… potem już jest tylko seks. - Uśmiechnęła się ciepło do Wilgi. - Mam kontynuować komplementy czy masz ochotę na coś innego? Nie omówiłam jeszcze uroków twojej twarzyczki, twoich słodkich ust…
- Usta brzmią… kusząco.- zaśmiała się Jagoda spoglądając na wargi Parki.
- A twoje jeszcze tak wyglądają. Uwielbiam to jak potrafią być czerwone gdy cię podniecę, szczególnie gdy zaraz spoczną na moim kwiatuszku. Uwielbiam czuć twoje delikatne wargi na mojej skórze. To jak całują mnie, drażniąc. To jak po chwili wychyla się z nich twój gibki języczek i dotyka moich wrażliwych miejsc. - Głos Perki przerodził się w szept, a jej biodra naparły na biodra Wilgi.
- Nie… jestem aż tak dobra…- speszyła się Jagoda rumieniąc wyraźnie.- To… dużo mamy… czasu?
- Na pewno jeszcze chwilę, a co? - Zosia sięgnęła dłonią do ust Wilgi i rozchyliła palcem jej wargi. - Masz na coś ochotę moja piękna?
- No… nie wiem za bardzo…- zaśmiała się cicho Wilga pesząc jeszcze bardziej.-... Jak… sprawić… byś nie myślała o Patryku? Byś… przestała się martwić?
- To zależy… czemu chcesz bym przestała o nim myśleć? Nie wiem… czy jestem w stanie przestać się martwić. - Zosia wsunęła swój palec do ust Wilgi i naparła nim na jej języczek.
To sprawiło, że Jagoda zamiast rozmawiać ujęła wargami ów palec i smyrała języczkiem po opuszku, powoli i szybko… cały czas wpatrując się w oczy Perki.
Zosia uśmiechnęła się i wsunęła palec nieco głębiej.
- Jak ty w ogóle możesz mówić, że nie jesteś podniecająca.... - Nachyliła się i pocałowała kochankę w usta wysuwając wcześniej swój palec spomiędzy jej warg. - Odwdzięczysz mi się za wcześniejsze pieszczoty?
- Jak tylko zechcesz.- odparła radośnie Jagoda uśmiechając się szeroko. - W jakikolwiek sposób.
- Chcę poczuć twoje usta na moim kwiatuszku. - Perka powstrzymała śmiech, który chciał się wyrwać spomiędzy jej warg. Tyle entuzjazmu… skąd Jagoda go miała?
- Dobrze….- odparła dziewczyna siadając na łóżku i dodając cicho.- Może ułożysz się wygodnie?
Perka przewróciła się na bok układając się plecami na materacu łóżka.
- Jest mi wygodnie. - Uśmiechnęła się do kochanki i rozchyliła nogi. - Jest mi też mokro.
Jagoda ostrożnie wsunęła się między rozchylone uda kochanki i zaczęła zachłannie wodzić językiem po intymnym obszarze czarownicy. Bez pośpiechu, acz energicznie. Rozkoszując się każdym muśnięciem.
- Tak… naprawdę masz gibki języczek. - Perka sięgnęła do swoich piersi i ścisnęła je mocno przez koszulkę.
- No… bardziej chyba palce…- wymruczała wstydliwie Jagoda nachylając się bardziej i sięgając głębiej kolejnymi lubieżnymi ruchami języka. Jej pupa uniosła się w górę, wypięta zachęcająco ku niewidzialnemu kochankowi, gdy sama okularnica sięgała językiem ku kwiatowi kobiecości Zosi.
- Tak? Skoro tak twierdzisz to chętnie je także poczuję. - Puściła jedną ze swych piersi i sięgnęła do włosów kochanki.
- Dobrze…- Jagoda pozwalała się prowadzić… jej usta powędrowały szlakiem pocałunku po brzuchu rudowłosej kochanki. A jej wąskie szczupłe palce wbiły się niczym sztylety w kobiecość Perki. Ruchy malarki w jej intymnym zakątku, były pewne siebie i intensywne. Poruszała palcami z wprawą i doświadczeniem. Zapewne często ćwiczyła na sobie.
- Dobrze… bardzo dobrze… - Głos Perki przerodził się w pomruk, a chwilę potem w jęk, gdy jej ciałem zaczęły potrząsać dreszcze przyjemności.
- Dobrze… - powtarzała cicho Wilga pomiędzy pocałunkami pieszczącymi skórę Zosi. Palce poruszały się coraz gwałtowniej, biorąc w posiadanie ciało kochanki. Szybkie mocne i bezlitosne ruchy. Wszak Jagoda wiedziała już co lubi Zofia.
Dlatego też dłoń opuściła w końcu kwiatuszek i uderzyła pomiędzy pośladkami. Palce wślizgnęła się do norki wyuzdanym rozkoszy ukrytej pomiędzy miękkimi wzgórzami. A choć zanurzały się w niej powoli i delikatnie, to czyniły to stanowczo.
Zosia jęknęła głośno, ale nie uciekała od nagłego ataku. Zamiast tego już po chwili jej pupa naparła na atakujące ją palce.
Całując okolice pępka, malarka leniwymi ruchami dłoni podbijała wyuzdany zakątek Zosi, raz za razem. Bez ustanku. Jej szczupłe długie palce poruszały się wzbudzając kolejne fale rozkoszy w rozgrzanym już i tak ciele piegowatej czarownicy. Perka doszła z głośnym okrzykiem. Jej ciałem wstrząsnął mocny dreszcz, który wygiął je w łuk.
- Chyba… było przyjemnie.- stwierdziła z łobuzerskim uśmiechem Jagoda poprawiając okulary na nosie i przyglądając się kochance.
- Masz wątpliwości? - Zosia z trudem łapała oddech. Uwielbiała dochodzić… choć nie była pewna czy stan tuż przed nie był lepszy. - Jestem uzależniona.
- Masz apetyt… to fakt.- potwierdziła z uśmiechem Jagoda siadając na łóżku.- Ale chyba to normalne… u czarownic?
- Tak… chyba nie znam żadnej która by tego nie lubiła. - Zosia uniosła się na przedramionach i zerknęła w kierunku porzuconego na podłodze telefonu. - Powinnam się wymyć.
- Tak. Przepraszam za to.- zaśmiała się malarka i zaczęła splatać włosy we warkocz. - Poszukam pozostałych czarownic i może coś zjemy? Jestem trochę głodna, a ty?
- Bardziej niż trochę. Marzy mi się placek po węgiersku… albo cokolwiek innego, byle dużo. - Zosia przysiadła na łóżku i zdjęła z siebie koszulkę. Powinna się nieco bardziej ubrać na wieczorny wypad.
- Dobrze…- Jagoda przez chwilę wpatrywała się w biust Perki, po czym nachyliła się pomrukując.- Oooo.. widzę że cię Aśka nie oszczędzała. Cała pogryziona jesteś.
Zosia zaśmiała się.
- Chyba już wszystkie wiecie, że lubię gdy bierze się mnie mocno. - Perka przesunęła palcem po jednej z niewielkich ranek. - Posmaruję maścią… do jutra powinno zniknąć.
- Mimo wszystko… z nią bym była baardzo ostrożna.- odparła Jagoda matczynym tonem i zabrała się za ubieranie koronkowej bielizny, którą Zofia jej wybrała.
- To dobra istotka. Lubi tą zabawę ale nie zrobi nikomu krzywdy. - Zosia zsunęła do końca majtki i już zupełnie naga wstała i przeciągnęła się. - Jakby nie patrzeć to jednak czarownica.
- Babcia mówiła, że kiedyś… bywało inaczej. Że niektórych czarownic wypadało się bać.- mruknęła Jagoda wspominając opowieści mentorki.- Że byli tacy co na nie polowali.
- Są dziwne czarownice, ale jak narazie Aśka… wydaje się być dosyć agresywnym ale jednak dobrym pieskiem. - Perka podeszła do Wilgi i pocałowała ją w usta. - Ślicznie wyglądasz w tym komplecie.
- Ty byś wyglądała lepiej. - stwierdziła po pocałunku Wilga i opuściła pokój.
Perka podniosła swój telefon i postanowiła w końcu odpisać na sms.
“Chciałabym byś mnie wziął, tak zupełnie normalnie.. nudno. Przydałby mi się odpoczynek.”
Weszła do łazienki odkładając telefon na umywalkę i zabrała się za zmywanie pozostałości po wszystkich dzisiejszych przygodach. Miała czas dla siebie. Na odpoczynek, na regenerację sił… na przemyślenia i złapanie oddechu. Woda spływała po ciele przynosząc ulgę.
A gdy skończyła się myć już czekał na nią kolejny SMS.
“ Podróż tak męcząca?” … od Patryka.
“Co przerwa staram się złapać jakąś fuchę, więc tak. Jest męcząca.”
Perka wyszła z łazienki i sięgnęła do swojej torby lekarskiej po maść. Powoli zaczęła nakładać ją na niewielkie ranki.
Minęło kilka minut nim Patryk znów się odezwał. Tym razem… dzwoniąc.


Zosia zerknęła na drzwi i odebrała telefon. Przytrzymała go ramieniem przy uchu, dalej nakładając maść.
- No cześć.
- Miło usłyszeć twój głos.- usłyszała w odpowiedzi. Patryk zamilkł na moment…- Nie przeszkadzam w czymś?
- Pewien piesek mnie pogryzł i właśnie nakładam maść, a tak to nie.. - Zosia mimo woli uśmiechnęła się do telefonu. - Też miło cię usłyszeć.
- To nic poważnego? Gdzie cię ugryzł? - zaniepokoił się mężczyzna.
- Nic poważnego to jeden z tych z kiełkami zamiast zębów i niestety ucierpiały moje piersi. - Perka prawie parsknęła na myśl o minie Aski gdyby dowiedziała się, że nazwała ją małym pieskiem.
- Piersi? Jak mały piesek mógł dosięgnąć ci biustu? - zapytał skołowany Patryk, a rozmowa zaczęła schodzić na ciekawe tory.
- Podniosłam go. Weterynarze czasem muszą podnieść swoich pacjentów, wiesz? - Zosia nałożyła większą porcję maści na piersi i odłożyła słoiczek by uwolnić jedną rękę i już normalnie chwycić telefon. Kolistymi ruchami zaczęła wmasowywać specyfik pokrywając nim niemal całe piersi.
- Acha… nie dziwię się mu. Sam bym się wgryzł. - odparł Patryk. - Chodźby teraz.
- Jak tak dalej pójdzie to mi ich ubędzie i co ja wtedy zrobię? - Zosia ścisnęła delikatnie jedną z brodawek wyobrażając sobie na niej usta kochanka.
- Bardziej przyssał niż ugryzł. Zdecydowanie bardziej wolę wodzić po nich ustami i językiem. - zaśmiał się nieświadom jej działań. - Nie wiem czy się ucieszysz, ale… obroniłem numer twojego telefonu przed Kasią.
- Dziękuję. - Zosia ścisnęła odrobinę mocniej szczyt swojej piersi. - Właśnie się z nimi zabawiam, wiesz? Są takie uroczo zaróżowione.
Nie posłyszała odpowiedzi… nie od razu. W telefonie słychać było jego głośny oddech. Milczał zapewne wyobrażając sobie sytuację.
- Są śliczne i sprężyste. Chciałbym je ścisnąć i potrzeć o… - przerwał nagle. Dodał dopiero po chwili. -... potrzeć je o siebie mocno.
- Wiesz, że sperma podobno działa ujędrniająco? - Perka puściła brodawkę i zaczęła mocno ściskać swoją pierś. - Mogłabym ująć twój mieczyk nimi i masować go tak długo, aż byś na nie doszedł.
- Miałbym na to ochotę… zobaczyć twoje nagie piersi… całe ciało ubrudzone mną. - szeptał chrapliwie coraz bardziej pobudzony mężczyzna.
- Yhym… potem trzeba by to tylko dokładnie rozmasować. Każdy milimetr moich piersi i może brzuch? - Zosia zsunęła dłoń niżej i powoli zanurzyła palce w swoim kwiatuszku. - Tam na dole nie trzeba niczym smarować… już i tak jest mokro.
- Na to też… miałbym ochotę. Właściwie… to najpierw posiadłbym cię. Rzucił na łóżko… zdarł z ciebie majtki… co byś miała akurat na sobie. I wziąłbym cię, wbił w ciebie bez pytania. Dopiero po pierwszym razie mógłbym brudzić twój biuścik. - wyznał wstydliwie, acz wyraźnie podnieconym głosem.
Perka jęknęła tylko do słuchawki, zanurzając głębiec palce w swoim kwiecie. Poczuła jak jej ciało zaczynają przeszywać przyjemne dreszcze.
- Zosiu? Pragnę cię… tak mocno. Umiesz zostawić po sobie niezatarte wrażenie… leżałabyś przede mną z rozłożonymi bezwstydnie nogami… a ja bym ci się zanurzył w tobie jak dzika bestia… wrócisz jak najszybciej? - szeptał mówiąc gorączkowo i nieskładnie.
- T.. tak. - Perka zaczęła pojękiwać głośniej. Jej palce atakowały coraz mocniej potwornie rozpalone wnętrze. - Patryk.. ja zaraz…
- Chciałbym docisnąć cię do łóżka i słyszeć twoje jęki tuż przy uchu… brzmisz seksownie.- odpowiedział rozpalonym głosem Patryk. - Obiecaj że zadzwonisz do mnie… i… hmm… będziesz wtedy w seksownej bieliźnie?
- Teraz.. jestem naga… - Zosia krzyknęła starając choć odrobinę odsunąć słuchawkę. Opadła na łóżko drżąc mocno. Czemu tak na niego reagowała? I co właściwie miała z tym zrobić? - Patryk… Patryk… - Jej głos przeradzał się w szept gdy pomału doprowadzała się do porządku.
- A ja nieprzygotowany i ze wzwodem…- mruknął cicho i żartobliwie. - I gdybyś tu była, wziąłbym cię bez względu na okoliczności.
- Kusisz. - Zosia wysunęła z siebie palce i spojrzał na zebraną na nich wilgoć. Przez chwilę przyglądała się im wahając się co ma zrobić. - Patryk.. robiłam to z kobietami. Teraz podczas wyjazdu… źle mi na myśl, że miałbyś na mnie czekać.
- Cóż… nie jesteśmy oficjalnie parą. Nie mogę oczekiwać od ciebie wierności.- odparł cicho i smętnie. - I… nie czuj się winna. Nie miałem dziewczyny zanim cię poznałem. Mówiłem ci już o moich związkach. Kolejny, po prostu, nie majaczy na horyzoncie.
- Reaguję na ciebie inaczej, wiesz? Lubię być dotykana i temu podobne, ale jak słyszę twój głos… dzieje się coś dziwnego. - Perka uśmiechnęła się odrobinę smutno do słuchawki. - Chcę ciebie, chciałbym spakować manatki i wrócić, ale przerwa… może znajdziesz kogoś kto się lepiej nadaje niż ja.
- Może. - odparł bez przekonania w głosie.
- Wybacz, nie chciałam tego ukrywać. Wiem że byłoby milej, ale… - Zosia pomału przesunęła palcami po swojej piersi, ale ochota na zabawy jakoś nagle zniknęła. - Ech.
- Nie przejmuj się. Nie ty pierwsza dałaś mi kosza. - Patryk próbował obrócić to w żart. - Mam z tym doświadczenie. Tyle że zwykle… po okresie z randkami.
- Heh jeszcze nie byliśmy parą, więc nie dostałeś kosza. - Zosia spróbowała zabrzmieć pozytywniej. - Pamiętasz… etap randek ewentualnie jeszcze przed nami… Jeśli tylko będziesz chciał by miał miejsce.
- Zważywszy na to jak mi tu randkowanie wychodzi… to jest duża szansa na to, że będę nadal wolny jak wrócisz. - odparł zapewne z uśmiechem Patryk.
- Myślę.. że jak wrócę nie będziesz chciał mnie widzieć na oczy. - Zosia chciałaby zabrzmiało to żartobliwie ale poczuła nieprzyjemny ścisk w gardle.
- Czemu? Nawet jeśli jakimś cudem miałbym dziewczynę, to i tak jesteście z Jagodą moimi przyjaciółkami. - zdziwił się jej telefoniczny kochanek.
- Cóż czuję się lekko jak suka i według mnie tak powinieneś mnie traktować, ale… chyba nie jestem w stanie zapanować nad swoją nimfomanią. - Westchnęła ciężko i wytarła palce w leżący w lekarskiej torbie kitel.
- Na to przyjdzie czas. Na zamartwianie się… zresztą… myślę, że jakoś poradziliśmy sobie we dwoje. Lub we troje, jak wciągnęłabyś w to Kaśkę. - ostatnie słowa tchnęły nutką ironii i sarkazmu.
- Myślę, że za takie akcje należałoby mi się przykucie do jakiegoś grzejnika i porządne rżnięcie. - Zaśmiała się cicho do słuchawki. - I chyba wolałabym by wtedy nie było Kasi w okolicy.
- Więc ta cała pogaduszka o suce to tylko gra wstępna i zachęta do seksu?- zaśmiał się Patryk i po chwili dodał. - Myślisz że potrzebujesz mnie zachęcać?
- Myślę, że lubię to robić. - Zosia uśmiechnęła się do słuchawki. - Mam taki skórzany gorset i pasujące do niego majtki.
- Mam na ciebie ochotę… chętnie wsunąłbym dłoń pod te majteczki. - mruknął zadziornie mężczyzna. - O cholera… bateria mi pada.
- To zmykaj. Wyślę ci coś ładnego i sama wezmę się do pracy… i coś zjem. - Perka poczuła nagle delikatne burczenie w brzuchu. - Przydałby mi się aperitif.
- I zadzwonisz jutro… w seksownej bieliźnie. - przypomniał czule Patryk.
- Jak tylko nie będę obserwowana przez jakieś bystre malarskie lub studenckie oczka. - Zosia zaśmiała się do słuchawki i po chwili rozmowa się skończyła. Wzięła telefon i zrobiła sobie zdjęcie. Tak jak leżała, zupełnie naga na łóżku i posłała je Patrykowi.
Szybko poderwała się z łóżka i zaczęła ubierać, wybierając odrobinę mniej seksowną bieliznę i zakładając dżinsy i bluzę. Teraz musiała tylko znaleźć Jagode i coś zjeść.