Wyprawa w nieznane - Strona 22

**Nami** · 10-05-2008, 15:57

-Ciiiiii... Mów cicho bo będą kłopoty. Jesteśmy w dżungli bo szykujemy się do ataku na obozowisko bestii. Trzy z nich złożyły nam wizytę kiedy byłaś nieprzytomna. Nie ma teraz czasu na wyjaśnienia, zostań tu i zaczekaj aż wrócimy. Potem ci wszystko ze szczegółami opowiem. - powiedział Fenn. Jego głos był taki cichy i uspokajający, że Apsu nawet nie drgnęła. Gdy towarzysz skończył mówić kiwnęła tylko znacząco głową, wciąż patrząc na niego swymi zdezorientowanymi, zielonymi oczami. Reyfu okrył ją ciemnym płaszczem na co dziewczyna uśmiechnęła się. Miły gest z jego strony sprawił, że poczuła się znaczenie bezpieczniej i pewniej.

-Zaczekaj tutaj, niedługo wrócimy. - dodał po czym ruszył z zamiarem zniknięcia w gęstwinie dżungli. Zanim jednak to nastąpiło, do Blondwłosej podszedł jeszcze Samuel i wręczył jej pistolet.

- Dziękuję...postaram się korzystać z niego rozsądnie. - powiedziała półgłosem i zakasłała cichutko. Gdy mężczyźni odeszli kobieta podkuliła nogi pod brodę i ścisnęła pistolet trzymany w ręku. Myślała o sferze duchowej oraz o poznaniu innego świata. Zastanawiała się jak ze zwykłego człowieka można zrobić nadczłowieka. Spojrzała na trawę po swojej prawej stronie i dostrzegła w nim coś, co sprawiło, że jej oczy zabłysnęły ekscytacją. Tyrkamon!! - pomyślała z entuzjazmem i uklękła po drugiej stronie pnia przyglądając się roślinie z bliska. Wspaniały...potrafi wyleczyć organizm ze szkodliwych toksyn. Niesamowite! - zahuczało w jej myślach. Zerwała kwiat i natychmiast schowała go do torby przewieszonej przez ramię. Gdy uniosła głowę znad pnia dostrzegła skradającego się w jej stronę jaszczuroczłeka. Przełknęła nerwowo ślinę i schowała się za zawalone drzewo przemieszczając się jak najbliżej ziemi. Była zakryta ciemnym płaszczem przez co stawała się bardziej niezauważalna. Gdy była już w swym mniemaniu bardziej bezpieczna i niewidoczna spojrzała ukradkiem na wciąż ściskany w ręku pistolet, który dostała od Samuela. Jeszcze nie, jeszcze nie teraz... - szepnęła w swoim umyśle i sprawdziła jeszcze czy ma bezpośredni i łatwy dostęp do swoich sztylety.
Apsu rozejrzała się uważnie obserwując z ukrycia jaszczuroczłeka. Przez przypadek rzucił jej się w oczy średniej wielkości kamyk leżący tuz obok niej. Co prawda nie był zbyt duży, ale taki szelest powinien wystarczyć. Wzięła owy kamyczek i rzuciła go jak najdalej tylko mogła. Jej serce znacznie przyspieszyło swe bycie. Czekała na reakcję wroga. Zakręciło jej się lekko w głowię. Wysoka temperatura Ciała wciąż dawała o sobie znać. Ścisnęła mocniej trzymany w ręku pistolet zaś drugą dłoń położyła na rękojeści sztyletu, przygotowana była na wszystko.

Josonosimiti · 10-05-2008, 17:01

-Teraz- "Tak!" Wallace szarpnął za spust. Przy tak dużej wadze broni, delikatne jego ściąganie nie miało sensu. Bełt wyleciał w kierunku stwora. Inżyier szybko wstał i przesunął się za drzewo. Tam napiął kuszę ponownie i załadował bełt. Wychylił się aby sprawdzić sytuację. Między jaszczurami skakał Reyfu. Wallace wycelował w jednego stojącego za Fennem. Strzelił. Adrenalina wepchneła go na najwyższy poziom podniecenia. Zatracił się w cyklicznych ruchach, napinania, ładowania, celowania i zwalniania.

Altair · 11-05-2008, 10:44

Ekipa powoli szykowała sie do strzału. Stojąc najdalej od grupy medyk widział wszystko z innej perspektywy. Był prawie pewien że na pierwszy plan pójdzie zabicie jaszczura-przywódcy. Ale reszta nie będzie siedzieć i patrzyć.
Napiął łuk wycelował w bestie która kierowała sie do włóczni. Dokładnie wycelował. Nie mógł zostać długo w takiej pozycji, za chwilę zaczną drżeć mu mięśnie i celność spadnie do poziomu szczęścia.
Jednak nie musiał czekać długo.
Usłyszał trzask zwalniających się mechanizmów kusz. Edic także wypuścił strzałę.
Odruchowo sięgnął po drugą, zanurzył w roztworze i wystrzelił. Brał sobie za cel zawsze najbardziej odsunięte osobniki, nie chciał by przez przypadek zarobił ktoś z drużyny. Zwyczajnie jeśli tylko dojdzie do zakażenia to szanse na przeżycie czegokolwiek są nikłe. Starał sie strzelać jak najcelniej i nie stracić dobrej prędkości . W pewnym momencie medyka naszła myśl że zabija to dziadostwo własną bronią. Kolejny paradoks.

Szarlej · 11-05-2008, 12:05

Obóz jaszczurów
Pierwszy bełt wystrzelony przez Reyfu trafił stwora w ramię. Gdy jaszczur zdezorientowany łapał równowagę dosięgnął go drugi bełt. Pocisk wystrzelony z ciężkiej kuszy Samuela trafił demona w tors i rzucił nim na ziemię. W tej samej chwili Wallac zabił następnego stwora. celował w tors a trafił w głowę. Pysk jaszczura rozwalił się pod wpływem ciężkiego bełtu. Najgorzej miał Edic, napięcie łuku wymagało siły a ranne ramię bolało. Pierwsza strzała tylko drasnęła stwora, śmierć reptyliona była przesądzona ale póki co jad nie zaczął jeszcze działać.
I znowu medyk nie miał szczęścia tym razem podczas napinania cięciwy zaczął się odrywać świeży strup. Mimo to następna strzała powędrowała w stronę następnego reptyliona ale zamiast utkwić w korpusie trafiła w nogę.
Fenn wpadł wśród jaszczury. Pierwszy padł martwy od ciężkiego brzeszczota z przeciętej szyj trysnęła krew. Jakiś bard by opisał, że trysnęła niczym z fontanny, jednak weteran nie widział w zabijaniu nic poetyckiego. Jednak teraz nad tym się nie zastanawiał. Półtorak odciął właśnie rękę dla następnego. Rozejrzał się za następnym, jeden ranny w nogę zginął od klingi Samuela, niestety delikatne ostrze złamało się gdy stwór upadał. Najemnik nie zrażony skoczyły do następnego tnąc maczetą. Reyfu widząc to wspomógł towarzysza tnąc z drugiej strony. Jaszczur zdążył dobyć broń, szabla i kindżał z damastu skierowały się w stronę Samuela. Zaczęliście zasypywać wroga ciosami i szybko zepchnęliście go do defensywy. Fenn zaszedł go od tyłu i odciął głowę.
Łucznicy również nie próżnowali, skrajem lasa skradał się jaszczur, w ręce trzymał tak samo jak jego ostatni towarzysz szable i zakrzywiony nóż. Inżynier podniósł kusze do ramienia i ściągnął spust, niestety cel się poruszał i bełt trafił w ramię, mimo tego, że bełt nie trafił w pierwotny cel, inżynier i tak miał szczęście. Reptylion został przygwożdżony do drzewa dzięki czemu medyk trafił go w głowę.
Cała walka nie trwała długo, dzięki przewadze zaskoczenia nikt nawet nie został ranny. Teraz mieliście czas przyjrzeć się pobojowisku. Za wiele tu nie zauważyliście, trochę skórzanych toreb, włócznie i sześć trupów. Oprócz tego do jednego z drzewa była przywiązana blondynka, która nie mogła mieć więcej niż dwadzieścia lat. Właśnie do niej podchodził Samuel trzymając maczetę. Właśnie brał zamach do pozbawienia jej głowy. Tylko Reyfu mógł zareagować reszta była za daleko. I tylko on usłyszał słowa dziewczyny.
-Zabijesz mnie inkwizytorze? Czy może skrytobójca zrobi to za Ciebie?
Samuel na ułamek sekundy się zawahał.

Apsu
Sztuczka z rzuceniem kamyka może i była dobra na amatorów ale reptylion takim nie był. Zamiast pójść w tamto miejsce rozejrzał się uważnie. Całe szczęście nie zauważył Ciebie. Wtedy jego uwagę skupiło coś innego wycie Reyfu. Chwilę jakby się zastanawiał. Miałaś nadzieję, że pójdzie pomóc towarzyszom zamiast tego zaczął rozglądać się w poszukiwaniu Twojej kryjówki. Miałaś szczęście, zamiast podejść do drzewa podszedł do krzaków, które znajdowały się parę metrów od Ciebie. Stanął tyłem i zaczął je przepatrywać.

Josonosimiti · 11-05-2008, 14:50

Do inżyniera nie docierało że już po wszystkim. Po paru chwilach się uspokoił, a jego oddech stał się miarowy. Zarzucił kuszę na ramię i wszedł do ex-obozu wroga. Leżało tu kilka worków, palenisko, broń. Nic nadzwyczajnego. Nic co by wskazywało na wysoki poziom rozwoju cywilizacyjnego. Jednak damastowe szable nie dawały mu spokoju. Przypomniał sobie że w obozie była kobieta. Odnalazł wzrokiem pień drzewa i postać doń przywiązaną. Stał nad nią Samuel. Brał zamach. "Co on do cholery wyprawia?!"
-Samuel! Odbiło ci? Zostaw ją!- Krzyk Wallacea nie dał efektu. Zauważył, że kobieta w białej sukni coś mówi. Samuel zatrzymał miecz w powietrzu. Wallace ruszył w jego stronę.

Altair · 11-05-2008, 16:05

I po krzyku .
Stwierdzenie "i po bólu" pasuje tutaj lepiej ale jest nieprawdziwe. Edica strasznie boli ramię. Przeklinając pod nosem skierował się w stronę obozu. Stanął na polanie w miejscu w którym mógł spokojnie znaleźć butelkę miodu. Bez zbędnych ceregieli odkręcił korek wziął porządny łyk. Schował butelkę i wyjął spirytus, nie był to zwykły spirytus do picia, ten przeznaczył sobie na odkażanie ran.
Usiadł na pniu i zdjął płaszcz. Rana nie krwawiła, polał ją spirytusem wykrzywiając się z bólu. Następnie nasmarował ją dziwną maścią, znów owinął bandażem. W międzyczasie Samuel machał kobiecie maczetą przed nosem ale mało go to obchodziło. Ponownie założył płaszcz zapiął się i czekał na rozwój akcji.
Przypomniała mu się jednak Apsu która nadal siedzi w krzakach. Za pewne dla tego przyszła mu na myśl że jako jedyna jest w stanie zrobić coś z tą dziura w ramieniu.
A co z Apsu ? Może po nią pójdziemy ?. Wallace zostań z Reyfu i pilnuj dziewczyny , Samuel może ją odchudzić o głowę.
Edic patrzył na towarzyszy, nie był pewien ich reakcji.

**Nami** · 11-05-2008, 17:15

Głupia, Głupia, Głupia... - karciła się w myślach Apsu stukając się lekko pięścią w czoło. Jaszczuroczłek okazał się być istotą znacznie bystrzejszą i inteligentniejszą niż dziewczyna podejrzewała. Szczerze mówiąc, nie zdawała sobie nawet z tego sprawy, że taki "nadczłowiek", może mieć aż tak rozwinięte neurony! Z drugiej jednak strony, skoro jest nadczłowiekiem, to jest lepszy i doskonalszy od niego, może nie pod względem wizualnym bądź samej ogłady, ale zapewne zmysłowym. Zmysł słuchu i węchu miał znacznie mocniej rozwinięty niż inne, ale to szło kosztem wzroku, który zapewne jaszczuroczłek miał słabszy. Tak właśnie uważała Apsu, która nie mogła wiecznie siedzieć za tym drzewem. Za pewne reptylion w najbliższym czasie ją znajdzie, a jak tak się stanie to inicjatywa przechyli się na jego stronę, to on będzie górą i to on wygra. Mówi się, że jest się zwycięzcą dopóki się walczy, dlatego też dziewczyna właśnie to postanowiła robić. Postanowiła, że zawalczy. Bójka sam na sam nie była bezpieczna, ponieważ nie było w pobliżu nikogo kto mógłby pomóc Apsu, jednak pomimo tego blondwłosa wolała wykorzystać moment, w którym ma przewagę nad przeciwnikiem. Uniosła się lekko i dała cichy krok w kierunku przeciwnika. To, że był on ustawiony do niej tyłem i dodatkowo szeleścił grzebiąc w krzakach było dodatkowym plusem w całym tym starciu.
Apsu ostrożnie, nie prostując swej postawy do końca, weszła na pień zwalonego drzewa. schowała pistolet i wyjęła dwa sztylety. Rzuciła się na plecy reptyliona po czym wykonując ruch wyglądający jakby chciała objąć go od tyłu rękoma wbiła mu oba sztylety w gardło (bądź w pierś jeśli wyżej nie sięga), wsuwając ostrza tak by się skrzyżowały.
W razie niepowodzenia, lub powodzenia, ale niepełnego stara się jak najszybciej wyjąć pistolet i strzelić.

Durendal · 11-05-2008, 17:45

Reyfu słyszał słowa kobiety jak zza ściany a zamach Samuela dojrzał zza ustępującej powoli czerwonej mgły wściekłości. Sens całej sytuacji docierał do niego powoli. Inkwizytor? W co sie tu gra? Fenn był pewien tylko jednego, dopóki nie dowie się o co w tym wszystkim chodzi nie będzie żadnego mordowania. Z głuchym warknięciem w dwóch susach dopadł do Samuela i szybkim ruchem przyłożył mu swoją zbroczona krwią klingę do szyi.
-Jeśli jesteś takim gorliwym inkwizytorem i krzewicielem kultu Willa to może najpierw zmierzysz się z wyznawcą kłamliwego kultu Fenrira? Masz jeszcze możliwość darowania sobie chwilowo kwestii religijnych i przeprowadzenie spokojnej rozmowy. Jedno jest pewne, w mojej obecności nie zamordujesz bezbronnej kobiety.
Głos Reyfu był niski gardłowy i drżał jeszcze nie uspokojoną bojowa furią. Sam umiarkowany w poglądach religijnych wszelkie skrajne zachowania związane z ta dziedziną życia uważał za głupotę. I nie miał zamiaru pozwolić Samuelowi na bycie sędzią i katem w jednej osobie. Ponadto lata spędzone w służbie wojskowej nauczyły go, że mordowanie związanych więźniów to zbrodnia i zwyczajne barbarzyństwo.

Szarlej · 11-05-2008, 19:57

Obóz
Atmosfera w obozie była ciężka i to nawet bardzo. Wallac zatrzymał się i patrzył na dwójkę najemników a dokładnie najemnika i inkwizytora. Samuel nie uśmiechnął się kpiąco, nie rzucił żadnej uwagi. Zamiast tego wypuścił maczetę, która wbiła się w ziemię. Postąpił dwa kroki w tył i rzucił na ziemię sztylet nerkowy, który miał za pasem. Wiedział, że w tej chwili z Reyfu nie ma szans. Popatrzył w oczy fenna i rzucił na ziemię nóż, który nosił w futerale na ramieniu. Dopiero wtedy usiał na ziemi.
-Dobrze Reyfu porozmawiajmy. Co chcesz wiedzieć? Czy jestem inkwizytorem? Tak jestem, powiem więcej jestem łowcą czarownic, inkwizytorem pracującym w ukryciu. Spytajmy się teraz jej kim jest. Zanim z lasu wróci medyk i wiedźma.
Kobieta popatrzyła mu w oczy i powiedziała spokojnie.
-Dobrze Samuelu von Hessing zwanym Zimne Ręce. Powiem Wam skąd tu się wzięłam i skąd znam ich język. Ale...
W tym momencie popatrzyła na Reyfu.
-Będę wdzięczna jak mnie rozwiążesz i poczekamy na Waszych przyjaciół.

Apsu
Wspięłaś się na drzewo i bez problemy utrzymując równowagę przeszłaś po nim. Wszystko byłoby pięknie gdyby nie wyostrzony słuch jaszczura. Mimo, że rozgarniał nogą krzaki musiał usłyszeć Ciebie. Odwrócił się szybko jednak Ty nie czekałaś. Nie skoczyłaś wbijając mu noże na krzyż, zamiast tego wysunęłaś lewą rękę z białym sztyletem trafiając go w ramię. Niestety choroba dała się Tobie we znaki, nie utrzymałaś równowagi i się poślizgnęłaś. Zamachałaś prawą ręką z czarnym sztyletem. Miałaś dzisiaj dużo szczęścia. Sztylet przeciął grubą skórę na szyj stwora i otworzył tętnice. Reptylion padł równo z Tobą. Rożnica była podstawowa Ty mimo zmęczenia żyłaś i zamortyzowałaś uderzenie lewą wolną ręką. Mimo zmęczenia wyciągnęłaś sztylet i oczyściłaś go o kurtkę stwora. Usiadłaś na drzewie, żeby odpocząć. Wtedy zobaczyłaś drugą sylwetkę. Wystraszona się zerwałaś ale okazało się, że to nie kto inny jak medyk.

Edic
Wszedłeś w las zostawiając za sobą towarzyszy, kobietę i wszelkie spory. Teraz liczyło się jedno, opatrzenie ran zanim wda się zakażenie. Przedzierając się przez dżunglę spostrzegłeś Apsu, na Twój widok zerwała się z drzewa i lekko zachwiała. Podszedłeś do niej i zaraz zobaczyłeś czemu się wystraszyła. Obok leżał martwy reptylion z rozprutym gardłem.

Altair · 11-05-2008, 20:16

Droga do miejsca gdzie czekała Apsu była utrudniona przez brak widoczności.
Edic idąc uważnie wypatrywał dziewczyny, ta zaskoczyła go znowu, drugi raz dzisiaj. Stała przestraszona patrząc na medyka , ale nie to zdziwiło Caleba. Przy pniu leżał martwy jaszczur.
Długo nie myśląc podbiegł do dziewczyny.

Ni... Nic Ci nie jest ? zająknął się patrząc na rany stwora.
Obóz jest już bezpieczny , choć ze mną . Możesz chodzić ? jeśli trzeba to Ci pomogę ale proszę oprzyj się o prawe ramię , na lewym mam ranę.powiedział wystawiając do niej zdrową rękę.
Słuchaj ja mam do Ciebie prośbę, potrafisz leczyć prawda? Musisz mi pomóc z tym ramieniem bo dojdzie do zakażenia. popatrzył dziewczynie w oczy. Była zmęczona ale miał nadzieję że myśli trzeźwo. Edic złapał ją za rękę i skierowali się w stronę obozu.

10-05-2008, 15:57	#211
Nami INNA Reputacja: 1	-Ciiiiii... Mów cicho bo będą kłopoty. Jesteśmy w dżungli bo szykujemy się do ataku na obozowisko bestii. Trzy z nich złożyły nam wizytę kiedy byłaś nieprzytomna. Nie ma teraz czasu na wyjaśnienia, zostań tu i zaczekaj aż wrócimy. Potem ci wszystko ze szczegółami opowiem. - powiedział Fenn. Jego głos był taki cichy i uspokajający, że Apsu nawet nie drgnęła. Gdy towarzysz skończył mówić kiwnęła tylko znacząco głową, wciąż patrząc na niego swymi zdezorientowanymi, zielonymi oczami. Reyfu okrył ją ciemnym płaszczem na co dziewczyna uśmiechnęła się. Miły gest z jego strony sprawił, że poczuła się znaczenie bezpieczniej i pewniej. -Zaczekaj tutaj, niedługo wrócimy. - dodał po czym ruszył z zamiarem zniknięcia w gęstwinie dżungli. Zanim jednak to nastąpiło, do Blondwłosej podszedł jeszcze Samuel i wręczył jej pistolet. - Dziękuję...postaram się korzystać z niego rozsądnie. - powiedziała półgłosem i zakasłała cichutko. Gdy mężczyźni odeszli kobieta podkuliła nogi pod brodę i ścisnęła pistolet trzymany w ręku. Myślała o sferze duchowej oraz o poznaniu innego świata. Zastanawiała się jak ze zwykłego człowieka można zrobić nadczłowieka. Spojrzała na trawę po swojej prawej stronie i dostrzegła w nim coś, co sprawiło, że jej oczy zabłysnęły ekscytacją. Tyrkamon!! - pomyślała z entuzjazmem i uklękła po drugiej stronie pnia przyglądając się roślinie z bliska. Wspaniały...potrafi wyleczyć organizm ze szkodliwych toksyn. Niesamowite! - zahuczało w jej myślach. Zerwała kwiat i natychmiast schowała go do torby przewieszonej przez ramię. Gdy uniosła głowę znad pnia dostrzegła skradającego się w jej stronę jaszczuroczłeka. Przełknęła nerwowo ślinę i schowała się za zawalone drzewo przemieszczając się jak najbliżej ziemi. Była zakryta ciemnym płaszczem przez co stawała się bardziej niezauważalna. Gdy była już w swym mniemaniu bardziej bezpieczna i niewidoczna spojrzała ukradkiem na wciąż ściskany w ręku pistolet, który dostała od Samuela. Jeszcze nie, jeszcze nie teraz... - szepnęła w swoim umyśle i sprawdziła jeszcze czy ma bezpośredni i łatwy dostęp do swoich sztylety. Apsu rozejrzała się uważnie obserwując z ukrycia jaszczuroczłeka. Przez przypadek rzucił jej się w oczy średniej wielkości kamyk leżący tuz obok niej. Co prawda nie był zbyt duży, ale taki szelest powinien wystarczyć. Wzięła owy kamyczek i rzuciła go jak najdalej tylko mogła. Jej serce znacznie przyspieszyło swe bycie. Czekała na reakcję wroga. Zakręciło jej się lekko w głowię. Wysoka temperatura Ciała wciąż dawała o sobie znać. Ścisnęła mocniej trzymany w ręku pistolet zaś drugą dłoń położyła na rękojeści sztyletu, przygotowana była na wszystko. __________________ Discord podany w profilu

10-05-2008, 17:01	#212
Josonosimiti Reputacja: 1	-Teraz- "Tak!" Wallace szarpnął za spust. Przy tak dużej wadze broni, delikatne jego ściąganie nie miało sensu. Bełt wyleciał w kierunku stwora. Inżyier szybko wstał i przesunął się za drzewo. Tam napiął kuszę ponownie i załadował bełt. Wychylił się aby sprawdzić sytuację. Między jaszczurami skakał Reyfu. Wallace wycelował w jednego stojącego za Fennem. Strzelił. Adrenalina wepchneła go na najwyższy poziom podniecenia. Zatracił się w cyklicznych ruchach, napinania, ładowania, celowania i zwalniania. __________________ Racja jest jak dupa - każdy ma własną...

11-05-2008, 10:44	#213
Altair Reputacja: 1	Ekipa powoli szykowała sie do strzału. Stojąc najdalej od grupy medyk widział wszystko z innej perspektywy. Był prawie pewien że na pierwszy plan pójdzie zabicie jaszczura-przywódcy. Ale reszta nie będzie siedzieć i patrzyć. Napiął łuk wycelował w bestie która kierowała sie do włóczni. Dokładnie wycelował. Nie mógł zostać długo w takiej pozycji, za chwilę zaczną drżeć mu mięśnie i celność spadnie do poziomu szczęścia. Jednak nie musiał czekać długo. Usłyszał trzask zwalniających się mechanizmów kusz. Edic także wypuścił strzałę. Odruchowo sięgnął po drugą, zanurzył w roztworze i wystrzelił. Brał sobie za cel zawsze najbardziej odsunięte osobniki, nie chciał by przez przypadek zarobił ktoś z drużyny. Zwyczajnie jeśli tylko dojdzie do zakażenia to szanse na przeżycie czegokolwiek są nikłe. Starał sie strzelać jak najcelniej i nie stracić dobrej prędkości . W pewnym momencie medyka naszła myśl że zabija to dziadostwo własną bronią. Kolejny paradoks. __________________ 3444862 A co do nicka ... nie , nie wziąłem go z gry :] . Altair jest gwiazdą . (gwiazdozbiór orła) Ci co żywią się nadzieją .... umierają głodni....

11-05-2008, 12:05	#214
Szarlej Reputacja: 1	Obóz jaszczurów Pierwszy bełt wystrzelony przez Reyfu trafił stwora w ramię. Gdy jaszczur zdezorientowany łapał równowagę dosięgnął go drugi bełt. Pocisk wystrzelony z ciężkiej kuszy Samuela trafił demona w tors i rzucił nim na ziemię. W tej samej chwili Wallac zabił następnego stwora. celował w tors a trafił w głowę. Pysk jaszczura rozwalił się pod wpływem ciężkiego bełtu. Najgorzej miał Edic, napięcie łuku wymagało siły a ranne ramię bolało. Pierwsza strzała tylko drasnęła stwora, śmierć reptyliona była przesądzona ale póki co jad nie zaczął jeszcze działać. I znowu medyk nie miał szczęścia tym razem podczas napinania cięciwy zaczął się odrywać świeży strup. Mimo to następna strzała powędrowała w stronę następnego reptyliona ale zamiast utkwić w korpusie trafiła w nogę. Fenn wpadł wśród jaszczury. Pierwszy padł martwy od ciężkiego brzeszczota z przeciętej szyj trysnęła krew. Jakiś bard by opisał, że trysnęła niczym z fontanny, jednak weteran nie widział w zabijaniu nic poetyckiego. Jednak teraz nad tym się nie zastanawiał. Półtorak odciął właśnie rękę dla następnego. Rozejrzał się za następnym, jeden ranny w nogę zginął od klingi Samuela, niestety delikatne ostrze złamało się gdy stwór upadał. Najemnik nie zrażony skoczyły do następnego tnąc maczetą. Reyfu widząc to wspomógł towarzysza tnąc z drugiej strony. Jaszczur zdążył dobyć broń, szabla i kindżał z damastu skierowały się w stronę Samuela. Zaczęliście zasypywać wroga ciosami i szybko zepchnęliście go do defensywy. Fenn zaszedł go od tyłu i odciął głowę. Łucznicy również nie próżnowali, skrajem lasa skradał się jaszczur, w ręce trzymał tak samo jak jego ostatni towarzysz szable i zakrzywiony nóż. Inżynier podniósł kusze do ramienia i ściągnął spust, niestety cel się poruszał i bełt trafił w ramię, mimo tego, że bełt nie trafił w pierwotny cel, inżynier i tak miał szczęście. Reptylion został przygwożdżony do drzewa dzięki czemu medyk trafił go w głowę. Cała walka nie trwała długo, dzięki przewadze zaskoczenia nikt nawet nie został ranny. Teraz mieliście czas przyjrzeć się pobojowisku. Za wiele tu nie zauważyliście, trochę skórzanych toreb, włócznie i sześć trupów. Oprócz tego do jednego z drzewa była przywiązana blondynka, która nie mogła mieć więcej niż dwadzieścia lat. Właśnie do niej podchodził Samuel trzymając maczetę. Właśnie brał zamach do pozbawienia jej głowy. Tylko Reyfu mógł zareagować reszta była za daleko. I tylko on usłyszał słowa dziewczyny. -Zabijesz mnie inkwizytorze? Czy może skrytobójca zrobi to za Ciebie? Samuel na ułamek sekundy się zawahał. Apsu Sztuczka z rzuceniem kamyka może i była dobra na amatorów ale reptylion takim nie był. Zamiast pójść w tamto miejsce rozejrzał się uważnie. Całe szczęście nie zauważył Ciebie. Wtedy jego uwagę skupiło coś innego wycie Reyfu. Chwilę jakby się zastanawiał. Miałaś nadzieję, że pójdzie pomóc towarzyszom zamiast tego zaczął rozglądać się w poszukiwaniu Twojej kryjówki. Miałaś szczęście, zamiast podejść do drzewa podszedł do krzaków, które znajdowały się parę metrów od Ciebie. Stanął tyłem i zaczął je przepatrywać. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

11-05-2008, 16:05	#216
Altair Reputacja: 1	I po krzyku . Stwierdzenie "i po bólu" pasuje tutaj lepiej ale jest nieprawdziwe. Edica strasznie boli ramię. Przeklinając pod nosem skierował się w stronę obozu. Stanął na polanie w miejscu w którym mógł spokojnie znaleźć butelkę miodu. Bez zbędnych ceregieli odkręcił korek wziął porządny łyk. Schował butelkę i wyjął spirytus, nie był to zwykły spirytus do picia, ten przeznaczył sobie na odkażanie ran. Usiadł na pniu i zdjął płaszcz. Rana nie krwawiła, polał ją spirytusem wykrzywiając się z bólu. Następnie nasmarował ją dziwną maścią, znów owinął bandażem. W międzyczasie Samuel machał kobiecie maczetą przed nosem ale mało go to obchodziło. Ponownie założył płaszcz zapiął się i czekał na rozwój akcji. Przypomniała mu się jednak Apsu która nadal siedzi w krzakach. Za pewne dla tego przyszła mu na myśl że jako jedyna jest w stanie zrobić coś z tą dziura w ramieniu. A co z Apsu ? Może po nią pójdziemy ?. Wallace zostań z Reyfu i pilnuj dziewczyny , Samuel może ją odchudzić o głowę. Edic patrzył na towarzyszy, nie był pewien ich reakcji. __________________ 3444862 A co do nicka ... nie , nie wziąłem go z gry :] . Altair jest gwiazdą . (gwiazdozbiór orła) Ci co żywią się nadzieją .... umierają głodni....

11-05-2008, 14:50	#215
Josonosimiti Reputacja: 1	Do inżyniera nie docierało że już po wszystkim. Po paru chwilach się uspokoił, a jego oddech stał się miarowy. Zarzucił kuszę na ramię i wszedł do ex-obozu wroga. Leżało tu kilka worków, palenisko, broń. Nic nadzwyczajnego. Nic co by wskazywało na wysoki poziom rozwoju cywilizacyjnego. Jednak damastowe szable nie dawały mu spokoju. Przypomniał sobie że w obozie była kobieta. Odnalazł wzrokiem pień drzewa i postać doń przywiązaną. Stał nad nią Samuel. Brał zamach. "Co on do cholery wyprawia?!" -Samuel! Odbiło ci? Zostaw ją!- Krzyk Wallacea nie dał efektu. Zauważył, że kobieta w białej sukni coś mówi. Samuel zatrzymał miecz w powietrzu. Wallace ruszył w jego stronę.

11-05-2008, 17:15	#217
Nami INNA Reputacja: 1	Głupia, Głupia, Głupia... - karciła się w myślach Apsu stukając się lekko pięścią w czoło. Jaszczuroczłek okazał się być istotą znacznie bystrzejszą i inteligentniejszą niż dziewczyna podejrzewała. Szczerze mówiąc, nie zdawała sobie nawet z tego sprawy, że taki "nadczłowiek", może mieć aż tak rozwinięte neurony! Z drugiej jednak strony, skoro jest nadczłowiekiem, to jest lepszy i doskonalszy od niego, może nie pod względem wizualnym bądź samej ogłady, ale zapewne zmysłowym. Zmysł słuchu i węchu miał znacznie mocniej rozwinięty niż inne, ale to szło kosztem wzroku, który zapewne jaszczuroczłek miał słabszy. Tak właśnie uważała Apsu, która nie mogła wiecznie siedzieć za tym drzewem. Za pewne reptylion w najbliższym czasie ją znajdzie, a jak tak się stanie to inicjatywa przechyli się na jego stronę, to on będzie górą i to on wygra. Mówi się, że jest się zwycięzcą dopóki się walczy, dlatego też dziewczyna właśnie to postanowiła robić. Postanowiła, że zawalczy. Bójka sam na sam nie była bezpieczna, ponieważ nie było w pobliżu nikogo kto mógłby pomóc Apsu, jednak pomimo tego blondwłosa wolała wykorzystać moment, w którym ma przewagę nad przeciwnikiem. Uniosła się lekko i dała cichy krok w kierunku przeciwnika. To, że był on ustawiony do niej tyłem i dodatkowo szeleścił grzebiąc w krzakach było dodatkowym plusem w całym tym starciu. Apsu ostrożnie, nie prostując swej postawy do końca, weszła na pień zwalonego drzewa. schowała pistolet i wyjęła dwa sztylety. Rzuciła się na plecy reptyliona po czym wykonując ruch wyglądający jakby chciała objąć go od tyłu rękoma wbiła mu oba sztylety w gardło (bądź w pierś jeśli wyżej nie sięga), wsuwając ostrza tak by się skrzyżowały. W razie niepowodzenia, lub powodzenia, ale niepełnego stara się jak najszybciej wyjąć pistolet i strzelić. __________________ Discord podany w profilu Ostatnio edytowane przez Nami : 11-05-2008 o 17:32.

11-05-2008, 17:45	#218
Durendal Reputacja: 1	Reyfu słyszał słowa kobiety jak zza ściany a zamach Samuela dojrzał zza ustępującej powoli czerwonej mgły wściekłości. Sens całej sytuacji docierał do niego powoli. Inkwizytor? W co sie tu gra? Fenn był pewien tylko jednego, dopóki nie dowie się o co w tym wszystkim chodzi nie będzie żadnego mordowania. Z głuchym warknięciem w dwóch susach dopadł do Samuela i szybkim ruchem przyłożył mu swoją zbroczona krwią klingę do szyi. -Jeśli jesteś takim gorliwym inkwizytorem i krzewicielem kultu Willa to może najpierw zmierzysz się z wyznawcą kłamliwego kultu Fenrira? Masz jeszcze możliwość darowania sobie chwilowo kwestii religijnych i przeprowadzenie spokojnej rozmowy. Jedno jest pewne, w mojej obecności nie zamordujesz bezbronnej kobiety. Głos Reyfu był niski gardłowy i drżał jeszcze nie uspokojoną bojowa furią. Sam umiarkowany w poglądach religijnych wszelkie skrajne zachowania związane z ta dziedziną życia uważał za głupotę. I nie miał zamiaru pozwolić Samuelowi na bycie sędzią i katem w jednej osobie. Ponadto lata spędzone w służbie wojskowej nauczyły go, że mordowanie związanych więźniów to zbrodnia i zwyczajne barbarzyństwo. __________________ Oj Toto to już chyba nie jest Kansas... "Ideologia zawsze wynika z przyczyn osobistych, ja nie podaję wrogowi ręki chyba, że chcę mu połamać palce"

11-05-2008, 19:57	#219
Szarlej Reputacja: 1	Obóz Atmosfera w obozie była ciężka i to nawet bardzo. Wallac zatrzymał się i patrzył na dwójkę najemników a dokładnie najemnika i inkwizytora. Samuel nie uśmiechnął się kpiąco, nie rzucił żadnej uwagi. Zamiast tego wypuścił maczetę, która wbiła się w ziemię. Postąpił dwa kroki w tył i rzucił na ziemię sztylet nerkowy, który miał za pasem. Wiedział, że w tej chwili z Reyfu nie ma szans. Popatrzył w oczy fenna i rzucił na ziemię nóż, który nosił w futerale na ramieniu. Dopiero wtedy usiał na ziemi. -Dobrze Reyfu porozmawiajmy. Co chcesz wiedzieć? Czy jestem inkwizytorem? Tak jestem, powiem więcej jestem łowcą czarownic, inkwizytorem pracującym w ukryciu. Spytajmy się teraz jej kim jest. Zanim z lasu wróci medyk i wiedźma. Kobieta popatrzyła mu w oczy i powiedziała spokojnie. -Dobrze Samuelu von Hessing zwanym Zimne Ręce. Powiem Wam skąd tu się wzięłam i skąd znam ich język. Ale... W tym momencie popatrzyła na Reyfu. -Będę wdzięczna jak mnie rozwiążesz i poczekamy na Waszych przyjaciół. Apsu Wspięłaś się na drzewo i bez problemy utrzymując równowagę przeszłaś po nim. Wszystko byłoby pięknie gdyby nie wyostrzony słuch jaszczura. Mimo, że rozgarniał nogą krzaki musiał usłyszeć Ciebie. Odwrócił się szybko jednak Ty nie czekałaś. Nie skoczyłaś wbijając mu noże na krzyż, zamiast tego wysunęłaś lewą rękę z białym sztyletem trafiając go w ramię. Niestety choroba dała się Tobie we znaki, nie utrzymałaś równowagi i się poślizgnęłaś. Zamachałaś prawą ręką z czarnym sztyletem. Miałaś dzisiaj dużo szczęścia. Sztylet przeciął grubą skórę na szyj stwora i otworzył tętnice. Reptylion padł równo z Tobą. Rożnica była podstawowa Ty mimo zmęczenia żyłaś i zamortyzowałaś uderzenie lewą wolną ręką. Mimo zmęczenia wyciągnęłaś sztylet i oczyściłaś go o kurtkę stwora. Usiadłaś na drzewie, żeby odpocząć. Wtedy zobaczyłaś drugą sylwetkę. Wystraszona się zerwałaś ale okazało się, że to nie kto inny jak medyk. Edic Wszedłeś w las zostawiając za sobą towarzyszy, kobietę i wszelkie spory. Teraz liczyło się jedno, opatrzenie ran zanim wda się zakażenie. Przedzierając się przez dżunglę spostrzegłeś Apsu, na Twój widok zerwała się z drzewa i lekko zachwiała. Podszedłeś do niej i zaraz zobaczyłeś czemu się wystraszyła. Obok leżał martwy reptylion z rozprutym gardłem. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

11-05-2008, 20:16	#220
Altair Reputacja: 1	Droga do miejsca gdzie czekała Apsu była utrudniona przez brak widoczności. Edic idąc uważnie wypatrywał dziewczyny, ta zaskoczyła go znowu, drugi raz dzisiaj. Stała przestraszona patrząc na medyka , ale nie to zdziwiło Caleba. Przy pniu leżał martwy jaszczur. Długo nie myśląc podbiegł do dziewczyny. Ni... Nic Ci nie jest ? zająknął się patrząc na rany stwora. Obóz jest już bezpieczny , choć ze mną . Możesz chodzić ? jeśli trzeba to Ci pomogę ale proszę oprzyj się o prawe ramię , na lewym mam ranę.powiedział wystawiając do niej zdrową rękę. Słuchaj ja mam do Ciebie prośbę, potrafisz leczyć prawda? Musisz mi pomóc z tym ramieniem bo dojdzie do zakażenia. popatrzył dziewczynie w oczy. Była zmęczona ale miał nadzieję że myśli trzeźwo. Edic złapał ją za rękę i skierowali się w stronę obozu. __________________ 3444862 A co do nicka ... nie , nie wziąłem go z gry :] . Altair jest gwiazdą . (gwiazdozbiór orła) Ci co żywią się nadzieją .... umierają głodni....