- Młody daj spokój. Przecież to tylko jakaś siksa z baru. Pełno wszędzie takich. - starszy z braci oparł się o nadkole pojazdu i próbował przemówić młodszemu do rozumu. Znowu byli w komplecie. Cała trójka. W pierwszej chwili zapanowała zwyczajowa radość gdy okazało się, że pomimo nocnej strzelaniny cała trójka jest cała i zdrowa. Brakowało tylko “tej siksy” jak ją Lest właśnie nazwał. No ale ona przecież nie należała do ich zgranej, rodzinnej paczki.

- Przecież przez nas ją zabrali. - młodszy z Thornów nie wydawał się przekonany standardową argumentacją starszego brata na takie okazje. Zazwyczaj bowiem podział świata na “my i oni” wystarczał do przekonania rodzinnej trójki do zgody czy jakimś kierunku działań. Teraz też bracia prawie zgodnie wybiegli z tej wody. Wtedy to Simon wydawał się być ten ostrożniejszy i rozsądniejszy gdy z ciemności do uszu Jess doszło jego alarmujące syknięcie. Ale Lest nie słuchał tylko biegł dalej. Dopiero przy samochodzie, obecnie pustym, się zatrzymał. Gdzieś wtedy też do nich wyszła Jessica i mniej więcej mogli opowiedzieć sobie co się działo podczas rozłąki. Opowieść braci była o wiele krótsza i mniej pasjonująca. Znaleźli ten wrak co go wstępnie wypatrzył Simon i znaleźli dobrze wyglądające koło. Nawet je zdążyli odkręcić gdy doszła ich strzelanina od strony wozu więc rzucili wszystko w diabły i ruszyli na pomoc. Jess zaś mogła streścić o wiele barwniejszą historykę z nocnej strzelaniny. Wtedy jak zwykle powstało pytanie: Co dalej?

Słowa Jess w sporej mierze potwierdzały zwyczajowe ślady walki jak puste łuski, jeszcze z wciąż mocnym zapachem świeżo spalonego prochu, latarka kierowcy jaka stoczyła się po masce gdy drugi samochód zawracał czy bardzo wymowne ciało postrzelonego w korpus “łomiarza”. Za niego zabrał się Lester. A właściwie za przeszukiwanie ciała. Simon ruszył zalaną drogą gdy okazało się, że Ana pobiegła ze strzelbami a wróciła bez nich. Młodszy z braci więc ruszył po zalanej drodze ale po jakimś czasie wrócił z obydwoma sztukami broni. Krótki kontakt z wodą broni nie powinien zaszkodzić choć amunicja i to do shotguna była dużo bardziej wrażliwsza więc bezpieczniej było wymienić ją na suchą a tą przemoczoną dać zostawić gdzieś oddzielnie do wysuszenia.

Oględziny ciała niewiele przyniosły odpowiedzi. Facet oberwał w brzuch raz od frontu pojedynczym pociskiem 5.56 więc miał bardzo brzydką ranę wylotową w okolicach krzyża a dobił go triplet pocisków Jess który wszedł mu przez łopatkę a wyszedł gdzieś pod pachą mieląc po drodze wszystko od płuc po ważne aorty więc ciało było uświnione krwią jakby pękł nad nim balonik z czerwoną farbą. Musiał odwalić kitę pewnie w kilka chwil po tak mocnym trafieniu. Drugie ciało znaleźli na poboczu drogi. Z kilkadziesiąt metrów dalej. To musiał być jeden z tych pościgowych strzałów Jess strzelanych już prawie dosłownie w ciemno. Ale o dziwo fartownie dla niej trafnych. Pośrednie pociski zaliczyły bezpośrednie trafienie w głowę, właściwie zdmuchując ją ze swojego miejsca. Głowa trafionego faceta kończyła się gdzieś na wysokości dolnej szczęki i różnokolorowymi resztkami wśród olbrzymiej kałuży czerwieni i zżółkłej od żaru trawy.

Obydwaj zastrzeleni to byli faceci. Ten z łomem mógł mieć ze trzy czy cztery krzyżyki na karku w chwili śmierci. Ten prawie bez głowy, z powodu braku właśnie głowy a więc i twarzy był trudniejszy do oszacowania ale chyba do starszych się nie zaliczał. Pod względem uzbrojenia nie prezentowali się zbyt okazale. Na dwóch mieli po nożu, łomie z jakiegoś pręta zbrojeniowego i pistolecie. Choć sam pistolet był całkiem ciekawy bo była to chińska kopia, radzieckiego klasyka w postaci TT. Amunicja też była taka jak w oryginale choć 7.62 x 25 Tokarev czy też jak ją również zwano 7.62 TT nie była zbyt popularna na amerykańskim rynku ani przed Dniem Zagłady ani po. A przynajmniej nie tak jak natoskie czy amerykańskie klasyki choć i broń i amunicja rosyjska nawet wśród rodowitych Amerykanów miały swoich wiernych fanów.

- Dawaj młody, wracamy po te cholerne koło. Bez niego dalej mamy rozkraczoną maszynę i nigdzie nie pojedziemy. - Lester odbił się od nadkola i klepnął młodszego brata w ramię na zachętę.

- A co potem? - zapytał Simon patrząc równie pytająco jak pytał.

- To sam kłopot dla nas. Brown jest ważny a nie ta siksa. - starszy Thorne potarł powieki w eście zmęczenia i pokręcił głową widząc upór młodszego brata.

- Ona jest miejscowa. Może nam pomóc dostać się na drugi brzeg albo w czymkolwiek. Sam widzisz, że dalej i tak nie pojedziemy. Masz jakieś plany na resztę nocy?- Simon starał się dobrać jakieś racjonalne argumenty by przekonać i siostrę i brata.

- Daj spokój Simon to nam może powiedzieć ktokolwiek miejscowy. - Lester machnął ręką i pokręcił głową zbywając ten argument. - Zresztą gdzie chcesz ich szukać? To nie jest mega metropolia no ale to pewnie jacyś miejscowi. Chcesz łazić od drzwi do drzwi i pytać czy nie zakosili czarniutkiej kelnereczki? - Lester coś widocznie miał opory by dać się przekonać i też odwołał się do racjonalnych argumentów. Dla Jess wyglądało to jak zarzewie braterskiej kłótni. Obaj jej nie chcieli ale wierzyli, że każdy z nich ma rację. Obydwaj więc w końcu zaczęli ciążyć spojrzeniem w jej stronę jakby mogła mieć głos decydujący. Lester co prawda potrafił być tak zdecydowany, że nawet we dwoje nie byli w stanie go przekonać do zmiany zdania a Simonowi zdarzało się po prostu chodzić własnymi, kocimi drogami niezależnie od pozostałej dwójki ale jednak nie dało się powiedzieć, że nie liczyli się ze zdaniem pozostałej dwójki.

Obydwu braci Jess znała na tyle dobrze, że całkiem nieźle orientowała się co im teraz w duszy gra. Lester traktował Anę jak przelotną kelnerkę, w przelotnym barze jakich miał już do czynienia setki razy i pewnie będzie miał do czynienia setki kolejnych. Gdy okazało się, że Jess wyszła cało ze strzelaniny momentalnie widocznie zaliczył tą potyczkę do setek podobnych jakie przetrwali wcześniej. Sama akcja ratunkowa kelnerki była widocznie gdzieś daleko w tyle na liście priorytetów. Co innego jakby chodziło o kogoś z pozostałej dwójki ale szarpanie się z jakimiś tubylcami o jakąś kelnerkę to w ogóle mu pewnie się nie uśmiechało i nijak nie było na drodze celów do osiągnięcia czyli odnalezienia i dorwania Browna. Żywcem. Ale też nie chciał kwasów wewnątrz ich rodzinnej grupki dlatego pewnie wciąż jeszcze rozmawiali z Simonem zamiast jak to miewał w zwyczaju zakomunikować im swoją wolę.

Simon zaś albo coś dziwnie polubił Anę albo nie potrafił być tak bezwzględny jak starszy brat i jakoś poczuwał się do winy czy odpowiedzialności za tarapaty w jakie wpadła przez nich kelnerka. Poza tym byli chyba między jedną rzeką a drugą więc możliwości podróży samochodem mieli dość ograniczone. Fala coś ich nie goniła bo już dawno powinna ich pochłonąć ale jednak nadal mieli po sąsiedzku zalane powodzią drogę. Zaś zarys zabudowań przez jakie niedawno przejeżdżali a przez jakie pewnie przejeżdżali przed chwilą ci co porwali czarnulkę był nawet w ciemnościach nocy dość przyzwoicie widoczny. Nawet z buta jakoś strasznie dalekie to nie wyglądało więc pewnie kusiło i prowokowało go swoim widokiem. I co jak zauważył miejsce średnio nadawało się do nocowania chyba, że chcieli spać we trójkę w jednym samochodzie. Najbliższe w miarę jako tako bezpiecznie wyglądające schronienia i tak były właśnie te widoczne budynki. Nie chciał pewnie stawiać się otwarcie okoniem Lesterowi ale też nie chciał odpuścić sprawy porwania Any. Dlatego nadal rozmawiali zamiast zgarnąć co trzeba i samemu ruszyć na poszukiwania.

- Hmm… - Sam udał, że się namyśla i to poważnie gdy dłonie Vex sunęły po jego torsie pod koszulką. - Myślę, że grzechem byłoby nie skorzystać z tych pięciu minut prywatności skoro zapraszasz z takim wdziękiem. - pokiwał swoją krótko ostrzyżoną blond głową i przesunął swoją dłoń na policzek Vex. Po chwili do dłoni i palców dołączyły usta i język które połączyły się z ustami i językiem Vex. Zaraz potem dłonie mężczyzny zawędrowały pod podkoszulkę kobiety. Kocia familia odsunęła się w kąt od coraz bardziej zajętych sobą ludzi. Ale gdy się miało rozłożone obok siebie trzy posłania to nawet na dwie bardzo sobą zajęte osoby miejsca i wygody było całkiem sporo. Sam działał pośpiesznie i niecierpliwie więc presja ulotności korzystnych na takie zabawy okoliczności była ciężka do przeoczenia.

- Trzeba sprawdzić co z Angie. - powiedział Sam leżąc tak wygodnie na nieco zmacherowanym śpiworze jak się tylko dało. Pomieszczenie rozświetlał blask ogniska. Niepilnowany nieco przygasł ale teraz gdy Pazur dorzucił nieco połamanych nóg z biurek i krzeseł znów wesoło rozświetlał mrok nieprzyjaznej nocy. Tylko ta noc wciąż była parna i duszna gdzie skóra momentalnie albo pokrywała się kroplami potu albo zostawiała po sobie jego suche plamy soli. Jednak w ciepłym blasku ognia gdy cienie i mroki miały ograniczone miejsce do działania atmosfera pomimo szaleńczego tempa ostatniego wieczoru wydawała się dziwnie kojąca i domowa.

- Zostawiła tu swoje rzeczy. - mruknął Pazur wskazując na trzecie posłanie i pozostawione w kącie plecaki i torby. Bez nich dłuższa bytność niż dłuższy spacer robiła się dość trudna a co najmniej niewygodna. Sam miał dość niewyraźną minę jakby zaczynała się w nim odzywać niepewność co do losu podopiecznej czy nawet wyrzuty sumienia. Zaczął zbierać swoje ubranie szukając jak się okazało krótkofalówki. Namacał ją wciąż wpiętą w swoją kamizelkę taktyczną. Blond dryblas gdy siedział nie wydawał się aż taki dryblasowy. Razem z trzymaną już krótkofalówką zaległ z powrotem przy leżącej na posłaniu kobiecie.

- Rano jak już załatwimy tą sprawę z wodą zamierzamy z Angie przedostać się na drugą stronę rzeki. Odnaleźć Puzzle’a i pojechać do Teksasu. Miałabyś ochotę na wycieczkę do Teksasu z nami? Rozmawiałem z Angie na ten temat i z naszej strony nie widzę przeszkód. - zapytał przesuwając palcem po linii jej szczęki.

Mrok ogarniał i świat, i domy, i wlewał się do zaniedbanego pomieszczenia i otulał nastolatkę o blond włosach. Słyszała odgłosy nocy. Zwierzęta. Te nocne. Jakie słyszała i poprzedniej nocy i jeszcze poprzedniej. Ale też i te dźwięki jakie były pokłosiem tej złej wody co przyszła, przeszła ale nie do końca poszła. Słyszała nie tak całkiem odległe muczenie krów które powinny już spać, dźwięki klaksonów, okrzyki ludzi. Tak, to nie była spokojna noc. Ale wszystko to docierało z większych odległości. Z sąsiednich ulic, domów, przecznic. Niewiele z tego było w bezpośredniej odległości od budynku jaki dość przypadkowo obrali sobie za schronienie na tę noc.

Z bliższych dźwięków słyszała przyciszone dźwięki rozmowy. Widocznie rodzeństwo ze sobą rozmawiało. Słyszała też skrzypiąco - trzeszczące odgłosy z pomieszczenia gdzie zostali wujek i Vex z futerkami. Przynajmniej noc była ciepła. O wiele cieplejsza niż na pustyni. Niemniej po cichości i ciemności było dość mało przytulnie. Słyszała też odgłosy od strony ulicy dobiegające z furgonetki. Tam dobiegał ją trzeszczący odgłos resorów, bębna, grzechotek i śpiewnego głosu Rogera który chyba dalej odprawiał jakiś rytuał.

W tej ciemnej nocy Angie zaczynał morzyć sen. Gdyby spała w swoim śpiworze i w przytulnym cieple ogniska pewnie już by zasnęła bo przecież wtedy wujek by czuwał by nic im się nie stało. A tak, na twardym drewnie nie było jakoś zbyt wygodnie to i sen się opóźniał. Wtedy gdzieś na pograniczu snu usłyszała cichy chlupot z zewnątrz. Głos przez otwarte czy rozbite okna niósł się całkiem nieźle. Chlupot było słychać non stop gdy martwe fale uderzały cicho i ściany i podobne przeszkody. Teraz jednak mieszkance Pustkowi dał się zauważyć pewien rytm w tym chlupocie co pasowało do jakiegoś ruchu obiektu. Pewnie wielkości człowieka lub podobnej. Pewność zyskała gdy usłyszała z dołu chrobot. Zupełnie jakby ktoś próbował odsunąć drzwi od strony podwórza które wcześniej pewnie zakleszczył wujek zanim udali się wszyscy na piętro. Po chwili mocowania się odgłosy ucichły. Albo ktoś dostał się do środka albo zrezygnował.

- Angie, tu wujek. Żyjesz? Wracaj do nas. - odezwała się nagle krótkofalówka głosem wujka. Wydawał się być jak zwykle spokojny a z pokoju jaki zajmował z Vex i kocią rodziną od jakiegoś czasu dobiegała raczej cisza jakby się tam pospali.

- Musimy ją urobić. Chyba nas lubi. Do rana zostało mało czasu. A rano ten pan superważniak w mundurze ma oddać ten gadżet. Tak powiedział. Ale boję się, że sobie to przywłaszczy dla siebie. I wtedy dopiero zrobi się problem. Bo wygląda na dość cwanego. A by go urobić trzeba urobić tą blondi. Najlepiej by było ją przekonać by jakoś zdobyła ten dysk i oddała go nam. Ona tamtej zdziry i tak nie lubi to lepiej dla nas. - młodsza siostra dzieliła się ze starszym bratem swoimi przemyśleniami odnośnie obecnej sytuacji i zdarzeń które miały nadejść w następnych kilku godzinach. Widocznie widziała mnóstwo powodów do zmartwień i które spędzały jej sen z powiek.

- Umiałbyś w ogóle ten granat zdjąć z tego dysku? - siostra zapytała kontrolnie bo numer z granatem jaki odstawił wujek blondynki też coś nie przypadł jej do gustu. No ale była nadzieja, jakby sprytne rączki starszego brata mogły poradzić sobie z takim zabezpieczeniem. Rononn zaś widział przez taką samą chwilę to zabezpieczenie wujka przy tym dysku i zbyt skomplikowane do rozbrojenia mu się nie wydawało. Zakładając, że miałby na to parę minut spokoju. Tyle, że w przeciwieństwie do naprawy czy psucia innych silników i mechanizmów porażka przy rozbrajaniu granatu mogła być jego ostatnią.

- W każdym razie Rononn nie możemy udawać, że nas nie ma bo nas wysiudają z siodła i się dogadają z tamtą zdzirą. Ta kasa sama się nie zarobi. A pewnie trochę się tu pokręcimy jak za ogonem bo to niezła fala poszła i rzekę na pewno nie będzie łatwo przekroczyć. Więc dobrze by było się z nimi dogadać, zwłaszcza z tym całym wujkiem czyli tą blondzią i tą z motorem. A w ogóle to wiesz, jako starszy brat to byś strzelił jakimś pomysłem a nie ja muszę wszystko wymyślać. - Mewa dzieliła dalej swoje troski i plany ze starszym bratem a na koniec trzepnęła go dłonią w ramię by pobudzić go do inwencji i myślenia jak tu nie dać się wyrolować i tamtej Melody i dopomóc wujkowi by powziął jutro rano właściwą decyzję. Z rzeką mogła mieć rację bo fala na pewno poczyniła spore spustoszenia, im bliższe koryta rzeki tym większe. A jak woda stała aż tutaj to i w rzece też poziom musiał być wysoki więc jako przeszkoda była obecnie dużo trudniejsza do sforsowania niż choćby kilka godzin temu gdy sami się przez nią przeprawiali.

Vex nie mogła oderwać oczu od wujaszka. W sumie pierwszy raz mogła go sobie obejrzeć i musiała przyznać Angie rację - był ładny bez ubrania. Gdy ją dotykał cały czas myślała o tym co powiedziała blondynka. Że Sam uśmiecha się gdy o niej mówi, że potraktował ją wyjątkowo mówiąc swoje imię. Czuła się przez to dziwnie nakręcona. Przy tym ognisku, słuchając cicho miaukolących kotów i ich wspólnych oddechów, czuła się, jakby nagle znalazła się w rodzinie. Pokręconej, ale w rodzinie. Obejmowała Sama mocno gdy ją brał, czując jak jej własna głowa zaczyna świrować. Dopiero gdy doszedł w niej po raz trzeci tej nocy, coś do niej dotarło. Z tego może wyjść coś więcej. I bynajmniej nie chodziło tu o stały związek.

***

Vex z zaciekawieniem przyglądała się “obrazkom” Sama gdy ten szukał krótkofalówki. Rzeczywiście co nieco tego było. Już podczas seksu mogła się przyglądać obserwującej ją “uskrzydlonej” czaszce, a teraz miała wspaniały widok na wielkiego ognistego ptaka na jego plecach. I pomyśleć, że tyle jej umknęło gdy zabawiali się w kombiaku. Powstrzymała się by nie wyciągnąć dłoni i nie pogładzić misternego malunku.
- Już raz mówiłam, że się zgadzam Sam. - Powiedziała szeptem, całując dotykającą jej twarzy dłoń. Czuła jak w pobliżu jej rozgrzanej głowy układa się jedno z kociąt, najwyraźniej całkowicie nie zrażone tym co przed chwilą oglądało. - Jestem tylko ciekawa jednej rzeczy. Nie widzisz przeszkód, czy też chcesz bym pojechała?

- I jedno. I drugie. - odpowiedział Sam przesuwając palcem po jednym a potem po drugim policzku motocyklistki. Palec przejechał po wrażliwej skórze twarzy podrażniając ją przyjemnie. Opiekun blond nastolatki opadł z powrotem na posłanie bawiąc się chwilę przełącznikami krótkofalówki. W końcu westchnął. - Wyłączyła się. - powiedział i podrapał się antenką krótkofalówki po skroni. Wcześniej radio skrzeknie cicho gdy Angie dała znać, że żyje i jeszcze mają chwilę dla siebie. - Chyba obawia się przyjść. Nie chce się narzucać. Dam jej trochę czasu. Ale jak nie przyjdzie i się nie odezwie trzeba będzie po nią pójść. Tutaj ma rzeczy do spania. I bez sensu by spała gdzieś sama. - powiedział najemnik nie do końca pewnym siebie głosem i na koniec zerknął pytająco na kobietę. Gdzieś z zewnątrz dochodził ich odgłos jakichś grzechotek i śpiewu Rogera. Brzmiało jakby odprawiał jakiś rytuał.

Vex roześmiała się i usiadła na materacu. SIęgnęła po koc, zakrywając odrobinę nagie ciało.
- Jesteście niemożliwi. Jedno i drugie. - Uśmiechnęła się do Sama, ale szybko przeniosła wzrok na ognisko. - Jak się martwisz, to ubieraj się i idź jej poszukać.

Chwilę leżeli w ciszy. Vex cieszyła się nawet obecnością wujaszka. Była to taka pokrętnie miła odmiana. Bez pośpiechu pozwoliła swojej dłoni sunąć po jego ciele.

- Ehh. No i coś jej długo nie ma. Pójdę po nią. - powiedział wujek gdy ani Angie nie pojawiła się w pokoju na górze ani nie odezwała się przez radio. Sam wstał, uśmiechnął się do Vex i schylił się po karabinek wyszedł na korytarz.

Vex pomachała mu i wstała z posłania. Zerknęła na rozrzucone na ziemi rzeczy, ale nie miała ochoty ich zakładać. Owinęła się kocem, na wypadek, gdyby któryś z innych współlokatorów zajrzał do pokoju. Zgarnęła rzeczy z ziemi i rzuciła je na stół, po czym sama sięgnęła do plecaka i wydobyła z niego część, którą wiozła dla Puzzla. Przyjrzała się jej szukając numeru, o którym mówiła Melody.
- To było 0937. - Szepnęła cicho.

Po dłuższej chwili schowała część i poskładała swoje rzeczy, oddzielając je od czystych ubrań. Rozejrzała się po ich tymczasowym obozowisku. Znów został bajzel. Na serio jak za starych dobrych czasów w gangu. Pieprzyć się w czyimś aucie można, ale sprzątnąć już gumki nie łaska. Wcisnęła się w świeże majtki i wąską koszulkę, dając sobie na razie siana ze stanikiem. Na bosaka zabrała się za ogarnianie okolicy, nasłuchując czy nikt nie nadchodzi. Podskoczy do tego Teksasu, chwilę pocieszy się towarzystwem tej zwariowanej pary, a potem wróci do starego trybu. Kto wie, może złapie tam jakąś fajną fuchę i będzie mogła pojechać dalej? Byłoby super gdyby Puzzla nie zmyło i dostała co nieco za ten przejazd. No i uzupełniła bak. Westchnęła ciężko zbierając resztki z wszystkich naczyń i zaniosła je w swojej menażce kotce. Zasłała ich posłania i usiadła na nich owijając się kocem, obserwując futerka. Co by się nie działo i tak wychodziło na to, że była sama.

Urządzenie jakie wiozła dla Puzzle okazało się jakimś “ustrojstwem”. Z całej afery jaką miała okazję obserwować od ostatniego wieczora i tego co sama zdołała się domyślić był to pewnie jakiś czytnik danych. Zaś ta część jaką na noc obgranatował Sam była pewnie jakimś nośnikiem danych. W przeciwieństwie do tego nośnika czytnik nie miał żadnego podobnego numeru jaki widziała na nośniku. Ale na sam kształt i rozmiar zapewne by pasował tak jak standardowa kaseta pasowała do magnetofonu auta. Obydwa elementy wydawały się o wiele bardziej zaawansowane niż przedpotopowe kasety magnetofony i sprzęt na jakim chodziły.

Zawinięta w koc obserwowała jak czarna kotka najpierw sprawdza zapach jedzenia ale szybko przestawia się na polizanie a w końcu pełniprawną konsumpcję darmowej wyżerki. A, że na wpółleżąc było jej pewnie niewygodnie to szybko wstała i zaczęła jeść w pełnoprawnej pozycji choć oznaczało to strząchnięcie z siebie kociąt. W rewanżu jednak za to zaczęła mruczeć i mrużyć oczy podczas przełykania.

Vex nachyliła się by pogładzić kotkę. To wszystko tak cholernie nie było na jej nerwy. Od kilku godzin nie ruszyła dupy z miejsca, a nawet nie mogła pójść spać. Spike stał w pokoju obok, a czuła się zobligowana do tego by popilnować rzeczy Sama i Angie. Czemu znowu ładuje się w jakieś gówno. Szefa, jej pierwszego kropneli, Tyson z całej tej wdzięczności za kilka wspólnych nocy wysłał ją dalej. A teraz musiała sobie wybrać faceta z fiołem na punkcie swojej podopiecznej. Do tego… przesunęła dłonią po brzuchu. Czas taki, że na serio mogłoby coś z tego wyjść, ale przekona się za kilka dni jak się okaże, że stara dobra ciotka nie przyjdzie w gościnę. Skupiła się na głaskaniu kotki, starając się o tym nie myśleć, jednak głupoty wracały do głowy. W sumie taki bachor… niby stara dobra Delia urodziła malucha, po prostu parkując na chwilę na poboczu, a potem woziła go z tyłu. Pepper miał od tego benzynę we krwi. Puściła kotkę i padła w poprzek na trzy posłania. W sumie nie byłaby wtedy sama, przynajmniej przez jakiś czas. Uśmiechnęła się zerkając na leżące na stole rzeczy jej “towarzyszy”. A potem będzie śmiesznie jak trafi się jej taka Angie. Będzie latać jak kot z zapaleniem pęcherza, zupełnie jak Sam. Przymknęła oczy nasłuchując kroków. Co ma być to będzie. Ważne by Spike był obok.

Kotka odwdzięczyła się za pieszczoty włączając kocie mruczando. Przylgnęła też do uda Vex a do niej jej kocięta dudląc cyca jak małe maszynki. Cała kocia rodzina zdawała się wraz z mruczeniem promieniować także spokojem, sytością i szczęściem. Kotka początkowo zwinięta w opiekuńczy półokrąg z grzbietem przy udzie kobiety pod wpływem jej pieszczot i ciepła rozwinęła się w długą, czarną wstęgę prawie na pół długości dorosłej kobiety. Kocięta zaczęły gramolić się na nią i na siebie nawzajem cechując się tą typową dla młodych osobników niezdarnością i ciekawością którą nawet dzisiaj wielu ludzi uznawało za rozczulającą czy nawet słodką. Jeden z kociaków zaczął obwąchiwać ciekawie dłoń i palce dziewczyny z Det by w końcu pochłonięty ciekawością zacząc lizać ją szorstkim języczkiem. Kotka podniosła uszy a potem łepek i zaraz Vex też usłyszała wracającego Sama i Angie. Rozmawiali spokojnie o czymś. Chyba coś o wodzie. *

Głosy się oddaliły, a potem znowu wróciły, tym razem szepcząc konspiracyjnie i stukając czymś plastikowym w czym klekotały różne klekoty jakby przypadkowo zabrali panu z obrazkami jego instrumenty. W końcu przez próg wpierw wleciała blondynka z wiadrami, a po niej wujek Paznokieć z karabinem oparzonym światełkiem. Dziewczyna postawiła zdobyczne skarby koło ognia i przeciągnęła się, ziewając w zwiniętą pięść.
- A właśnie - pacnęła się w czoło i machnęła po spodniach żeby wyciągnąć z nich scyzoryk i piersiówkę z połową czerwonego płynu. Położyła to przy wiaderkach i dodała uroczyście - Może się przydać. To chyba alkohol. Tak myślę. Był tego… no wiesz - speszyła się, łypiąc na wujka spod jasnej strzechy włosów. Potem obróciła się do Vex i wytłumaczyła - Będziemy robić filtery, takie do wody. Żeby nie było niedobra, tylko do picia. Na rano, żeby było do śniadania i do manierek.

Vex podniosła się na posłaniu, starając się nie spłoszyć kotów.
- Macie niespożyte pokłady energii. - Uśmiechnęła się, przyglądając się co robią. - Coś ciekawego dzieje się na dole?

Blondynka pokręciła energicznie głową i znowu łypnęła na blond Paznokcia jakby trochę niepewnie.
- Nooo… Roger śpiewa i klekocze klekotami, a knuja się leniwi - zaczęła powoli, ale im więcej mówiła tym bardziej wracała do normalnego optymizmu - No i ciągle ciemno i czarność, ale nikt nie zasadzkuje. W piwnicy zbiera się zła woda. Dobrze, że futerka są tutaj - wychyliła się i pogłaskała czarną kulkę po grzbiecie. Była taka milutka i ciepła i miękka i jeszcze mruczała.
- Uzi - powiedziała nagle i uśmiechnęła się radośnie - Będzie się nazywać Uzi! Dziadek miał jedno takie. Strasznie żarło pestki, ale też tak mruczało jak strzelało.

- Heh słychać to klekotanie. - Vex wskazała na okno zza którego dochodziły dziwne dźwięki. - Dobrze, że jesteśmy bezpieczni. - Zerknęła na Angie a potem na Sama. Trochę długo ich nie było jak na takie “nic się nie dzieje" i ciężko było jej uwierzyć, że blondynka nie napsociła ale to nie była jej sprawa.
- Uzi to ładne imię. - Powiedziała po chwili. - Nie przeszkadza ci stanik? Zaraz chyba będziemy się kłaść to mogę pomóc ci go zdjąć.

Blondynka przerwała głaskanie futerka i wyraźnie się ożywiła. Tak, zdjęcie stanika miało sens, na pewno wygodniej spało się bez niego. Nie potrzebowała dalszej zachety żeby pozbyć się bluzy i koszulki żeby ułatwić zdejmowanie tego ostatniego górnego elementu ubrania, co tak pił i cisnął, ale musiała go nosić no i był prezentem.
- No teraz wujek będzie pilnował, a rano obudzi ciebie - podeszła do Vex i kucnęła przy niej - Żeby też mógł odpocząć i się przespać. Czeka nas długi dzień i ciężki. Mogę z tobą spać? Nie chrapię, futerka też nie chrapią. Będzie milej spać razem - wyjaśniła drugiej kobiecie swój punkt widzenia, podpatrując blondyna przy pracy.

- Pójdę po wodę. Spróbujcie się przespać. - wujek który dotąd majstrował siedząc przy ognisku z rozbitych wieczorem mebli i składał z butelek, folii i oczyszczacz wody widocznie w końcu zmajstrował co miał zamiar bo wstał i poszedł po tą wodę. Chwilę było słychać jego kroki najpierw na korytarzu a potem na schodach. W tym czasie kocia rodzina wydawała się bardzo zainteresowana nowym człowiekiem który przybył do kociego kąta. Śpiwory i posłania okazały się kusząco miękkie i przyjemnie nagrzane. Jakby tego było mało kocie, puchate kulki tak Uzi, jak i jego mama i rodzeństwo tak mocno grzało jak i mruczało. Kociakom włączył się chyba impuls nocnej aktywności bo choć wciąż trzęsły niepewnie zdawałoby się nienaturalnie dużą główką to jednak próbowały szeroko otwartymi zielononiebieskimi oczkami zbadać niezmierzone przestrzenie posłania ludzi. Matka patrzyła czujnie ze swojego miejsca ale chyba nie wyczuwała zagrożenia pozostając na swoim miejscu. Po całym upalnym i długim dniu oraz zdawałoby się jeszcze dłuższym wieczorze dawało się odczuć te otępiające, nocne rozleniwienie które tak bardzo sprzyjało przycięciu komara. Zwłaszcza, że właśnie była klasyczna pora psiej wachty gdy najtrudniej było zachować przytomność umysłu. Nawet śpiew Rogera zdawał się zmienić ton na bardziej smutny i żałobny, bardziej kojarzący się ze smutkiem i pożegnaniem.

Vex zerknęła na okno z obawą.
- Na pewno powinieneś iść sam? - Czuła, że zadała pytanie retoryczne. Z nich wszystkich chyba nie było bardziej odpowiedniej osoby by robiła cokolwiek samodzielnie. Sięgnęła za plech klęczącej przed nią Angie, opierając się lekko o jej ramię i po chwili rozpięła stanik, uwalniając piersi nastolatki.
- No i gotowe. - Uśmiechnęła się do blondynki. - Myślę, że możemy spać razem. Skoro mówisz, że nie chrapiesz. - Prawda była taka, że Vex mogłaby spać przy serii z karabinu, dlatego zawsze wolała spać w jakimś “ bezpiecznym” miejscu, a jak takiego nie było to nie kłaść się w ogóle.

Posłanie samo wołało żeby się na nim położyć i odpocząć. Kusiło miękkością śpiwora i mruczeniem futerek, badających nowy teren. Ledwo z nastolatki zszedł ucisk dookoła klatki piersiowej, podrapała się po skórze żeby przegnać wrażenie wpijania się materiału w skórę. Ściągnęła też mokre spodnie i położyła je przy ogniu żeby wyschły. Noszenie po piwnicy pana żula zostawiło na nich mokre aż do suwaka ślady, które pozostawione same sobie może i by wyschły, ale ubranie zaczęłoby niemiło pachnieć. W samych majtkach przeszła przez pokój wracając na posłanie. Bez zbędnych ceregieli zajęła połowę wygodnej przestrzeni, a ledwo położyła głowę na zrolowanej bluzie robiącej za poduszkę, poczuła jak zaczyna odpływać. Miniony, pełen wrażeń dzień dawał o sobie znać, wujek miał rację. Ten odpoczynek to nie była taka zła sprawa.
- Dobranoc Vex - mruknęła moszcząc się wygodniej, a gdy druga kobieta też się położyła, bez ceregieli otoczyła ją ramionami, przytulając się do jej boku. Była taka ciepła i miękka, o wiele lepsza do tulania niż misi - ten spoczął pod poduszką. Tak na wszelki wypadek.

Vex na chwilę ścięło. W sumie miała podejrzenie, co oznaczało “spanie razem”, ale jakoś tak dziwnie. Nie spała z żadną dziewczyna od czasów gangu. Ostrożnie objęła Angie kładąc się na boku, tak, że jej podbródek oparł się delikatnie o czubek głowy blondynki.
- Dobranoc Angie. - Szepnęła cicho i pozwoliła głowie odpłynąć.

Vex ledwo rozkleiła oczy. Budzenie nad ranem to było stanowczo dla niej zbyt dużo. Spała stanowczo za mało i już marzyła o tym by położyć się z powrotem. Jednak zgodnie z umową podniosła się z posłania składając na ustach Sama gorący pocałunek. Najchętniej wydobyłaby z sakwy jeden z batoników, ale miała wrażenie, że Angie obudziłby sam szelest papierka. Do tego z uwagi na brak wody, nie mogła nawet przemyć twarzy.

Ubrała się szybko, tym razem zakładając stanik i luźniejszą koszulkę i zaczęła kręcić się po pokoju, by nie zasnąć. Po cichu ułożyła rzeczy w swoich sakwach. Będą musieli zdobyć dodatkowy prowiant. O ile normalnie wystarczyłoby jej na całkiem długo to dokarmianie tej bandy szybko kurczyło zasoby. Dorzuciła do ognia i chwilę pogłaskała futerka. I pomyśleć, że po prostu mogłaby pojechać dalej. Zerknęła na śpiących Sama i Angie. Blondynka tak zachwalała spanie z wujaszkiem, a wyszło na to, że nawet nie miała okazji. Za to główna chętna do pilnowania przespała grzecznie całą noc. Niech żyje młodość!

Wsłuchując się w śpiewy nawiedzonego Rogera oglądała wschód słońca. Normalnie jak na starych plakatach, które zdarzało się jej widywać w Det. Indiańskie dziwaki na tle wschodzącego/zachodzącego słońca. Mogłaby jechać tam. Po prostu na horyzont. Tylko ona i Spike, a mimo to siedziała tutaj pilnując tej zwariowanej dwójki.

***

Gdy już zrobiło się dobrze jasno Vex nie wytrzymała podeszła do swojej torby i najciszej jak była w stanie wydobyła z niej batonik.

Co prawda wydawać się mogło, że folia nie dała z siebie najmniejszego dźwięku, lecz ledwo wydobyła słodycz na światło dzienne, z posłania gdzie leżała blond dwójka dobiegło lekkie poruszenie. Wpierw głowa Angie przekręciła się, jakby dziewczyna nadstawiała ucho przez sen, potem pociągnęła nosem węsząc za czymś i marszcząc czoło. Mlasnęła ze dwa razy i nagle otworzyła całkiem przytomnie oczy. Dwa niebieskie punkty przeczesały najbliższą okolicę, skupiając się na pochylonej przy sakwach sylwetce. Z batonikiem w dłoni.
Bardzo ostrożnie nastolatka wyplątała się z wujkowych kończyn, podnosząc się z posłania tak, aby go nie obudzić. Pilnował, więc musiał odpocząć.
- Dzień dobry Vex - wyszeptała żeby nie budzić opiekuna, podchodząc do moturcyklistki i kucając obok. Prawie nie wgapiała się w batonik. Prawie.

Vex zasłoniła usta by nie roześmiać się na głos i nie obudzić wujka. Odłamała pół batonika i podała Angie, a sama zabrała się za jedzenie reszty.
- Dzień dobry. - Mrugnęła do niej. - Przepraszam, że cię obudziłam.

W odpowiedzi blondynka machnęła ręką zbywając problem, jakby nie był on najmniejszą niedogodnością. Żuła intensywnie szczękami z miną najszczęśliwszego stworzenia na Ziemi.
- Coś się dzieje? - spytała przełykając głośno, po czym oblizała palce z resztek czekolady.

Vex dokończyła swoją część i złożyła na pół papierek.
- Jest na tyle spokojnie, że musiałam zjeść coś słodkiego by nie zasnąć. - Uśmiechnęła się do nastolatki i spojrzała na okno. Była ciekawa z jak dużej odległości dałoby się przywołać blondynkę mając batonik. Powinni to przetestować z Samem. - Trochę mnie tylko niepokoi ta mżawka. Miałam nadzieję, że maszyny wyschną.

- No… niefajne jest powietrze - Angie przytaknęła powoli, zezując z niechęcią na okienny otwór - Jakby się przez mokrą szmatę oddychało. Jakby zła woda to było za mało - usiadła pod ścianą przy futerkowej bluzie wujka i pogłaskała czarną mamę po grzbiecie. Wyglądała jakby się zbierała do czegoś, co chwilę puszczała żurwania na oddychającego spokojnie Paznokcia, sprawdzając czy na pewno śpi.
- Mogę o coś zapytać? - zaczęło kiedy się upewniła, że śpiący ich nie podsłucha.

Vex wrzuciła papierek do torby i podeszła do nastolatki. Sama usadowiła się plecami do wujka by nie patrzeć cały czas na jego spokojną twarz. Wystarczyło, że już całą sobą czuła, że jej odwala. Wzięła głęboki oddech jakby się na coś przygotowując.
- Jestem gotowa, na pytanie. - Uśmiechnęła się, oczekując zalewu pytań i starając się przygotować psychicznie na zaskoczenie.

Jasnowłosa poprawiła się, siadając wygodniej i wzięła głęboki oddech, zbierając w głowie to co chciała powiedzieć i się dowiedzieć.
- Jak się tulałaś z wujkiem? - zaczęła litanię, zerkając na miłą Vex uważnie - Zrobiło ci się tak dziwnie w brzuchu, dawaliście sobie buziaki, a potem mu usiadłaś na kolanach i cię kujnął od środka? Bolało? Bo Roger mówił że boli tylko za pierwszym razem, a wujek jest bardzo zły. Powiedział że wolałby żebym się poprzytulała z Dannym, ale Danny jest taki mały i cherlawy. Na pewno nie umie się dobrze bić, ani strzelać. Jest miły, dobrze się z nim grało kołpakiem i lubię go, ale Roger ma takie ładne oczy… i miękkie usta. Pokazał jak się buziakować żeby było przyjemnie. Próbowałam potem zrobić tak wujkowi… ale znowu się zdenerwował i mówił że rodzina tak nie może… on też tak spuchł tam na dole, w spodniach?

Vex otworzyła szeroko oczy. Chwilę mieliła w głowie to co usłyszała. Tulała w sensie jak się pieprzyli… ma Angie opowiedzieć. Naprawdę kusiło ją by zerknąć na Sama. Toż chyba ją zabije jak powie małej w jakiej pozycji ją brał, no bo chyba o to chodzi. Danny to musiał być jakiś znajomy. Czy Samowi na serio odwala na punkcie małej na tyle, że będzie sugerowął jej partnerów? Niby to chyba normalne, jak jest rodzina.
- Ekhym… - Wpatrywała się w błękitne ślepia. Toż nie mogła jej nie odpowiedzieć. Angie poznawała tak świat i to już zauważyła poprzedniej nocy. - Nie spuchł w spodniach. Rozebrał się, zanim zaczęliśmy. - Żesz. Jak niby szczegółowo miała to opisać. Dobra, najwyżej mała dopyta. - Dużo się dotykaliśmy, a potem zaniósł mnie tutaj na posłanie. No i ja leżałam, a Sam był na górze. Uniósł moje nogi i wiesz… nie nie bolało. To na serio boli tylko za pierwszym razem. No chyba, że ktoś to robi źle.

- To nie siedziałaś mu na kolanach… tylko leżałaś, a on leżał na tobie - blondyna powtórzyła powoli, przyswajając wiedzę równie powoli - Też czasem leżę na wujku jak śpię i jest zimno, ale nigdy… to on na tobie podskakiwał? Nie narobił ci siniaków? Jest ciężki i duży - zamrugała niepewnie.

- Wiesz… bardziej nade mną klęczał i tylko poruszał swoimi biodrami. - Vex czuła jak z każdym słowem zasycha jej w gardle. Wpatrywała się w blondynkę. Ktoś jednak musiał jej powiedzieć. Ona jak była mała mogła podglądać starszych. Zanim przyszło co do czego znała już nawet kilka pozycji. Angie najwyraźniej nie miała takiej możliwości. Delikatnie pogłaskała leżące obok kocię. - Wiesz to nie wystarczy, że jedno po prostu leży na drugim. Trzeba jeszcze, żeby oboje mieli ochotę na taką bliskość. Przynajmniej byłoby dobrze, bo jak tylko pan ma ochotę to Panią zaboli i to bardziej niż przy pierwszym razie.

- Ochotę… czyli musi się zrobić tak dziwnie ciepło i swędzieć w brzuchu? - Angie zamrugała chcąc się upewnić że dobrze rozumie. Znała to uczucie, podobało jej się, ale przy wujku się… nie odpalało - Myślałam wczoraj że… no wiesz - zmieszała się i uciekła spojrzeniem na ścianę - Że mi się zrobił wypadek… z pęcherzem. Ale Roger powiedział że to w porządku i tak ma być. Po czym poznać że jest ochota? U pana… bo wtedy tak puchnie? Co to jest dusza? Bo wiem, że jest w spodniach… i można się nią dzielić jak się na kimś usiądzie bez ubrania i połączy - podrapała się po nosie, szukając odpowiednich słów - to było… takie miłe i przyjemne. Chciałam jeszcze raz, ale trzeba było zrobić obrazek, a potem obudziła się Tess - westchnęła - No i jak mówiłam wujkowi… no i rozmawialiśmy jeszcze przed snem. To takie dziwne że ja się z nim tulałam? Nie rozumiem dlaczego wujek jest taki zły… mówił że jestem już duża, a potem że za mała dla Rogera. To w końcu jak to jest?

Tak jak się spodziewała, nie było opcji, że skończy się na jednym pytaniu. Chwilę pogładziła kociaka i powróciła spojrzeniem do Angie.
- Jak pani ma ochotę, to zazwyczaj robi się jej mokro, ale inaczej niż gdy zrobi się siusiu. Z czasem zaczniesz odróżniać. Z panami jest o tyle łatwiej, że zazwyczaj im staje, albo jak to nazywasz “puchnie” siusiak. Często jednak można wyłapać wcześniej, że ktoś ma na ciebie ochotę. - Teraz nie powstrzymała się i na chwilę zerknęła na wujka, ale tylko na sekundę. - Sam uśmiecha się inaczej. Niektórzy faceci patrzą jakby zobaczyli jakąś zwierzynę. Ooo.. ty polujesz? Prawda? Mężczyźni często wyglądają tak jakby byli bardzo głodni i nagle zobaczyli coś co mogą upolować. Nawet czasem się ślinią. - Vex parsknęła przypominając sobie jedną ze swoich przygód w pubie. - A jeśli chodzi o bycie dorosłym i dzieckiem, to jest trochę dziwne. Bo twoje ciało jest już dorosłe. Masz piersi, masz ochotę na seks. Ale jednak cały czas się uczysz prawda? Więc to trochę jakbyś była dzieckiem.

Blond głowa kiwała szybko. Tak, kawałek o polowaniu załapała. Musiała więc uważać na panów którzy się ślinią i patrzą na nią jak na batonika.
- Roger też się uśmiechał jak zdjęłam koszulkę i mu usiadłam na kolanach. Najbardziej jak dotykał o tu - zwierzyła się drugiej kobiecie, kładąc rękę na piersi - Wujek mówił, że jestem już duża - powtórzyła naczelny argument, bo skoro wujek tak mówił to tak było - Ale że nie tak duża… że powinnam iść z kimś w swoim wieku, a Roger jest starszy… no i różnica jest spora w wiekach - wruszyła ramionami po raz kolejny.

Vex uważnie obserwowała Angie. Shit. Na serio miała wrażenie, że ta mała bardzo lubi tego świra.
- Nie chcę oceniać Rogera. Możliwe, że na serio mu się spodobałaś i chciał ci sprawić przyjemność. - Starała się mówić pogodnie. - Ale muszę ci przyznać, że siadając mężczyźnie na kolanach i zdejmując koszulkę, możesz go zachęcić, nawet jeśli do tego momentu nie myślał o tym by… - Jeżeli użyje słowa kochać, no nagmera jej w tym co powiedziała wczoraj. - Nawet jak nie miał na ciebie ochoty to po takim pokazie mógł nabrać. Tym bardziej, że to zazwyczaj oznacza, że kobieta ma ochotę. A już szczególnie jak dałaś mu się dotykać. Co nieco piersi już masz, a mężczyźni to lubią. Heh nawet niektóre kobiety można tak namówić. - Rzuciła by lekko złagodzić swoją wypowiedź. - Fajnie jest jak osoby są w podobnym wieku, bo wtedy jest mała szansa na to, że jedno wykorzystuje drugie. Gdy ktoś ma dużo większe doświadczenie, może po prostu chcieć cię uwieść.

- Musiałam zdjąć koszulkę, bo miał mi robić motylka co lata nocą, no a jakby mnie dotknął po koszulce to byłabym puszczalska. Wujek tam powiedział… no i że by nie chciał i by się zdenerwował gdybym była tą puszczalską - blondynka sprzedała kolejną rewelację nie przestając głaskać czarnej mamy - Ma taki zeszyt z rysunkami. Powiedział żebym sobie coś wybrała to mi zrobi. No to wybrałam motylka - zerknęła na przedramię, gdzie czarnym tuszem odznaczał się nocny motylek z cukierasami na skrzydełkach - No i oglądaliśmy te rysunki, a on pokazywał gdzie jaki robił i tłumaczył komu i w jakich okolicznościach. Jakbym miała koszulkę to by macał i bym była puszczalska, a tak nie byłam. No powiedział że jestem Ćmą… i że mnie lubi. Ja też go lubię, jest miły. I nie przeszkadza mi że dziwnie mówi - dodała szybko zanim pojawił się ten wątek - A jak się obciąga? Bierze do buzi… to już wujek powiedział. Bierze i co dalej? Żeby było dobrze i przyjemnie. I co to znaczy uwieść? - łypnęła niebieskim okiem na moturcyklistkę.

- Wujek pewnie miał na myśli by nie dotykać się po koszulce tak na zewnątrz przy ludziach. Bo jak jesteś z kimś na kogo masz ochotę i on ma na ciebie ochotę, do tego jesteście sami to bardzo miły początek. - Vex starała się odwlec opowiadanie o robieniu loda. - Jednak jak jesteś między ludźmi nie ważne czy dajesz się dotykać po piersiach, czy pupie w ubraniu czy bez i tak uznają cię za puszczalską.

Przyglądała się blondynce, zastanawiając się na ile powinna drążyć temat Rogera. Mała lubiła go. Według Vex typek wziął i skorzystał z okazji, szczególnie sądząc po tym jak zachowywał się później. Westchnęła ciężko.
- Z tym obciąganiem… Dla Pana jest to zazwyczaj to bardzo przyjemne, ale mało pań to lubi. Bo wiesz jednak wkładasz do buzi czyjegoś siusiaka, a jak mu będzie bardzo dobrze to wytryśnie i to zazwyczaj nie jest smaczne. - Vex przełknęła ślinę. - Mniej więcej robi się ustami to co pan robiłby z tobą gdyby wchodził tam na dole. Wsuwa się go do ust i wysuwa, uważając na zęby, bo by go to zabolało. Można go przy tym dotykać palcami i całować.

- A uwodzenie to takie coś, że jak ta druga osoba nie ma na ciebie ochoty, możesz sprawić by zaczęła mieć. Na przykład zrobić to co zrobiłaś z Rogerem, czyli usiąść komuś na kolanach i zdjąć koszulkę. Ale każdy pan czy pani lubi coś innego. Ja lubię gdy…. - Nagle zapowietrzyła się czując, że lekko się rozpędziła. - Lubię jak Sam mnie dotyka. Nawet jak nie myślałam o seksie to wystarczy, że chwyci moją dłoń, obejmie i nabieram na to ochoty. Można powiedzieć, że twój wujek mnie uwiódł.

Pobudka

Motocyklistka poczuła jak i jej udziela się ta radość. Odchyliła się do tyłu szukając oparcia dla pleców i całkowicie zapominając o tym co się za nimi znajduje. Gdy sobie przypomniała było ciut za późno i całym swoim i Angie ciężarem wylądowała na śpiącym Samie.

Wujek na szczęście był duży, ciepły i miękki. Mógł robić śmiało zarówno za poduszkę, materac jak i podporę przy upadaniu. Blondynka wybuchnęła śmiechem nie mogąc dłużej zachować powagi. Wyglądały z Vex jak kolejne dwa futerka szukające miejsca do spania, a że zaobrazkowana, szeroka pierś blondyna nadawała się do tego idealnie, zaatakowały z zaskoczenia, ale tym razem miś leżał grzecznie pod poduszką. Dziewczyna wyswobodziła jedno ramię i objęła opiekuna, drugim ciągle ściskała Vex i jeszcze na niej leżała.

- Ojej. Dziewczyny. Co się stało? - zapytał w pierwszej chwili przebudzony wujek walcząc z zaskoczeniem i zaspaniem gdy jego wielkie ramiona jakoś same objęły dziewczynę i kobietę. Niejako przy okazji zrzucił z piersi Uziego za to ten zrewanżował mu się dumnym i obrażonym prychnięciem z dołączonym wymownym spojrzeniem. Wujek i Sam popatrzył na blondynkę i brunetkę próbując się zorientować co się właściwie stało i dlaczego go obudziły na raz w tak mało standardowy sposób. - Coś się stało? - zapytał jeszcze raz gdy pewnie po minach i śmiechach poznał już, że raczej nic groźnego ani strasznego się nie stało a jednak pewnie nadal nie mógł domyślić się co jest grane. Każda z nich jednak mogła poczuć jak obejmuje ją jego ramię w opiekuńczym geście.

- Dzień dobry, już rano wujku - blondynka powierciła się pod paznokciowym ramieniem, układając się wygodnie. Zlazła przy tym z Vex żeby jej nie ciążyć i móc się przykleić do swojej strony blondyna. Pogłaskała go po włosach, uśmiechając się szeroko - Odpocząłeś trochę? Chcesz żeby ci przynieść coś do picia albo jedzenia? Vex zgodziła się być moją ciocią! Jest taka kochana! I powiedziała, że jak chcesz to może ci zrobić laskę. To przyjemne i miłe, dobrze ci się zacznie dzień - dodała tym samym beztroskim tonem.

- E. Eee. Dzień dobry Angie. I Vex. - powiedział po chwili krytycznego milczenia wujek podczas której wyglądał jakby albo próbował przełknąć żabę albo sprawdzić wzrokiem skan DNA siedzących przy nim kobiet. A przynajmniej mówiącej blondynki. W końcu więc odezwał się ale trochę brzmiało to sztucznie i nienaturalnie. - Vex zostanie ciocią? - powiedział próbując przyswoić sobie to co mówiła podopieczna. Spojrzał przy tym na siedzą obok brunetkę jakby szukał tam potwierdzenia tych rewelacji - No to świetnie. Bardzo świetnie. We trójkę będzie nam raźniej. - pokiwał głową próbując jakoś wyjść na prostą z tą poranną pobudką.

Vex także ułożyła się wygodnie obok, gdy blondynka z niej zeszła. Podpierała się ręką, mogąc ich w ten sposób obserwować. Taka rodzina była mimo wszystko trochę inna od gangu. Też najchętniej pogładziłaby jego włosy ale na razie nie potrafiła wyczuć na ile może sobie pozwolić przy Angie i reszcie.

Poczuła jak jej serce zabiło mocniej gdy Angie ot tak rzuciła informację o robieniu laski. Mogła się w sumie tego spodziewać po poprzednim wieczorze, ale bezpośredniość blondynkl nadal ją zaskakiwała. Po chwili namysłu nachyliła się i ucałowała czoło wujaszka.
- Czyli zgadzasz się bym była ciocią? - Uśmiechnęła się odrobinę niepewnie. Wierzyła, że Sam pewnie kilka osób ochrzcił już podobnymi mianami więc nadal wyjaśniało to kim dla niego jest, ale chyba jakaś akceptacja by się przydała. Uważnie wpatrywała mu się prosto w oczy.

- Myślę, że nadajesz się do tej fuchy idealnie. - powiedział Sam zbliżając swoją twarz do twarzy nowej cioci i biorąc w palce jej brodę. Potem odległość między twarzami skracała się aż usta mężczyzny zetknęły się z ustami kobiety. Po pocałunku uśmiechnął się przyciągając bez większego trudu motocyklistkę do siebie tak, że teraz siedziała obok niego a on obejmował ją ramieniem. Drugim ramieniem objął blondynkę i popatrzył tak na chwilę to na jedną to na drugą kobietę. - Myślę, że wszyscy pasujemy do siebie idealnie. - powiedział uśmiechając się do nich obydwu.

Vex poczuła dziwną ulgę. Oddała pocałunek i z przyjemnością dała się objąć. Wyglądali naprawdę jak taka pokraczna rodzinka. Uśmiechnęła się do tej myśli i zbliżyła swoje usta do ucha Sama. Po chwili odezwała się, przesuwając wargami po jego małżowinie.
- A jeśli chodzi o to drugie. - Szepnęła cicho ale i tak była niemal pewna, że Angie to usłyszy. - To jeśli tylko zechcesz by ci było przyjemnie i miło, to mów. - Pocałowała jego ucho, a chwilę później policzek.

Domyślając co się kroi, znaczy kojarząc o czym rozmawiała z ciocią zanim obudziły wujka, blondynka uściskała go i powoli zaczęła proces podnoszenia się do pionu.
- Noo… to - zacięła się szukając na szybko wymówki. Ta się o dziwo znalazła, co dziewczyna skwitowała szerokim uśmiechem - Zobaczę czy mnie nie ma na dole! - poderwała się na równe nogi i po zbuziakowaniu wujka w czoło, wyleciała z pokoju. Tym razem profilaktycznie zgarnęła karabin dziadunia ze sobą.

Oparty o ścianę mężczyzna w podkoszulku uśmiechnął się przyjemnie na reakcję motocyklistki. Na słowa i uniósł w górę brwi z ironiczno - rozbawionym spojrzeniem i może by coś odpowiedział ale wtedy nastolatka wstała by się zmyć. Pazur podniósł głowę w górę by spojrzeć na nią gdy stała a oni we dwójkę wciąż siedzieli oparci o ścianę i siebie nawzajem. Na twarzy przeleciała mu konsternacja. - Zajrzyj do Rononna i Mewy. Zobacz czy jest okey i już wstali. - powiedział po tym momencie wahania. Brzmiało jak dopełnienie pretekstu jaki na poczekaniu wymyśliła jego podopieczna ale też jakby dawał zielone światło na wyjście blondynki.

- Zaraz też musimy się zbierać. - powiedział Pazur przesuwając palcem po policzku dziewczyny z Det. Patrzył gdzieś na znikający ślad jaki na skórze zostawiał jego palec. Przesunął nim w dół policzka do linii szczęki i dalej w dół ku brodzie kobiety. - I mówisz, że sprawiasz przyjemność na zamówienie? Dobrze zrozumiałem? - spojrzał na nią gdy rozbawione spojrzenie wróciło mu na twarz. Chociaż w tej porannej chwili byli tu obok siebie i przy sobie i mieli tę chwilę dla siebie.

Vex roześmiała się cicho. Przysunęła się tak, że jej usta prawie stykały się z ustami mężczyzny.
- Na twoje zamówienie mogę ją sprawić, wujaszku. - Poczuła jak jej własne serce zabiło mocniej. Było jej dziwnie dobrze. Na tyle dobrze, że mogłaby to zostać na dłużej… dużo dłużej. Wpatrywała się w jego oczy i nagle coś ją tknęło. Opuściła wzrok i skupiła go na dłoni, która gładziła pierś Sama. Była szansa… cień szansy, że będzie miała jego dzieciaka. Jeśli z nimi pojedzie możliwe, że Sam się dowie i co wtedy? Zostaną ze sobą na dłużej? To tak nie działa, on ma jakąś misję, a ona powinna zarobić na benzynę. Po chwili spróbowała kontynuować dyskusję. - Ale mamy mało czasu, prawda?

- Zabrzmiało bardzo kusząco. - odszepnął Sam też przysuwając się tak blisko, że zetknęli się ustami. Wargi otarły się o wargi drażniąc i pobudzając jednocześnie. Pytanie o czas i jego skąpość sprawiło, że mężczyzna przesunął się policzkiem po policzku kobiety. Siłą rzeczy więc wtulili się w siebie nawzajem i przez chwilę milczeli sycąc się chwilą bliskości, dotyku i ciepła ciał. - No. Zrobi się Sajgon. Bez wody ludzie dostaną szajby. Szybko. Dziś lub jutro, zależy ile im zostało. Im dłużej tu zostaniemy tym będzie ciężej. Musimy się wydostać. Dopiero wtedy będziemy mieć czas i spokój. Ale nie chcę tu zostawać. I nie podoba mi się ten typ na dole, te dwie z tym szpejem i w ogóle prawie nic mi się tu nie podoba. - Pazur okazał się zaskakująco wylewny. Chociaż to co mówił brzmiało poważnie i najwyraźniej tym się właśnie martwił. Uspokajająco jednak powolnymi ruchami dłoni głaskał Vex po włosach. W końcu po kilku takich ruchach w milczeniu odsunął się nieco od niej tak by znów znaleźli się ze sobą twarzą w twarz. - Z tego co mnie spotkało tutaj to tylko ty mi się tu podobasz. I choćby po to było warto tu przyjechać. - powiedział z ciepłym i łagodnym uśmiechem gładząc ją palcem po policzku by na koniec zbliżyć swoje wargi do pocałunku.

Vex szybko skróciła dystans i pocałowała go gorąco. Czuła jak z radości kręci się jej w głowie. Mocno objęła wujaszka ramionami, niemal go dusząc.
- Przewracasz mój świat do góry nogami, Sam. - Odsunęła się lekko by móc na niego popatrzeć. - Też się cieszę, że was spotkałam i ciebie i Angie. Jesteście niesamowita parą świrów, których nie powstydziliby się nawet w Det. - Uśmiechnęła się ciepło, odpowiadając na uśmiech wujaszka. Po chwili jednak lekko spoważniała i przeszła do szeptu - Martwię się. Angie jest zauroczona Rogerem i mam wrażenie, że gdy o nim mowa jej myślenie się wyłącza. Nie ufam mu. Mewa i Melody biją pianę bo wymyka im się forsa z kieszeni, ale on… - Pokręciła głową. Chwilę zastanawiała się czy powinna powiedzieć to co chce powiedzieć, ale w końcu nie wytrzymała. - To typ, który umie owinąć sobie ludzi wokół palca. A Angie nawet ucieszyła się, że mogłaby mieć z nim dziecko.

- Co?! - Sam który w chwili pocałunku zareagował jak każdy chętny facet na chętnie całującą go chętną mu kobietę. Do której czuje się jeszcze sympatię przynajmniej a nie tylko pociąg do atrakcyjności formy. Który potem lekko kiwał głową gdy chyba uważał podobnie jak motocyklistka mówiła w swoich uwagach. Nagle szarpnął nim dreszcz gdy oświeciła go w reakcji jego podopiecznej na zaciążenie przez Rogera. - Nie no kurwa… - zacisnął w zdenerwowaniu szczęki a oczy wykonywały mu szybkie, urwane i trochę chaotyczne ruchy świadczące i o zdenerwowaniu i o gorączce myśli pod czaszką. - Rany co mnie wczoraj podkusiło przeganiać tego małolata co się do niej kleił… - westchnął w końcu kładąc sobie dłoń na czole i opierając ją o ścianę. Popatrzył chwilę w sufit bijąc się z myślami a w końcu opuścił ją na ziemię. Wtedy dało się słyszeć ciumkanie gdy Uzi zaciekawiony nagim kawałkiem skóry palców zaczął dobierać się do niego. - Nie no. Trzeba z nim pogadać. Ale boję się, że od razu go trzasnę. I te jego nawiedzone gadki… - Sam pokręcił głową dając wyraz dezaprobacie. Obserwował znowu sufit ale skrzywił się i syknął cicho gdy Uzi zaczął używać swoich małych ale już trochę drażniących nagą skórę ząbków. - A ona. Nie wiem. Nie wiem już jak mam jej tłumaczyć. - westchnął kręcąc głową i obserwując wyczyny kociaka. - Tym bardziej musimy stąd spadać. - stwierdził w końcu po chwili niepewności.

- Wiesz… niestety o niektórych rzeczach trzeba się przekonać testując je na własnej skórze. - Vex odsunęła się lekko i pogładziła policzek Sama, była ciekawa na ile wujaszek był świadom, że on owinął ją sobie wokół palca i też cieszyła się chcąc nie chcąc na myśl o dzieciaku z nim. Tyle, że… to nie był ten sam typ co Roger. Przyglądała się jego zmartwionej twarzy, jednak nie żałowała, że mu to powiedziała. Jako opiekun małej powinien wiedzieć, tym bardziej, że może zostanie dziadkiem… wujko-dziadkiem? Przeniosła wzrok na Uziego i chwilę obserwowała kociaka, zajmującego się palcem Sama, tak jak ona miałaby ochotę zająć się czymś innym. Westchnęła ciężko i delikatnie obróciła dłonią twarz wujaszka. - Też… - Przełknęła ślinę czując nagłą suchość w gardle. - … też się cieszę na myśl, że mogę mieć twojego dzieciaka.

- Tak? - brwi Sama powędrowały w górę a mina wyrażała całkowite zaskoczenie gdy kobieta powiedziała mu o możliwych konsekwencjach wczorajszego wieczoru. - Znaczy… - po chwili zaskoczenia Pazur chyba zorientował się jak niespecjalnie zgrabnie wyszła mu ta reakcja. - Znaczy ten. Nie sądziłem… - powiedział i swoim zwyczajem spojrzał gdzieś w górę szukając słów na suficie. - Znaczy wiesz. Angie jest dla mnie jak córka. Nie sądziłem, że no wiesz… - powiedział trochę wahając się a trochę zwlekając by wypowiedzieć swoje skłębione pod czaszką myśli. - Wiesz no niezbyt mam pracę by liczyć, że coś by takiego wyszło. Zawsze nas gdzieś przerzucają albo wysyłają. To niezbyt sprzyja… - twarz wróciła mu do poziomu gruntu i popatrzył znowu na twarz leżącej i na nim i obok niego kobiety. - Nie sądziłem, że to możliwe. Że bym miał coś swojego z kimś. - powiedział i w końcu uśmiechnął się ciepło i sympatycznie. - Ale byłoby świetnie. - dodał znów całując ją w usta. Tym razem delikatnym i czułym pocałunkiem.

Vex przyglądała się twarzy wujaszka. Sposób w jaki był skołowany był tak… uroczy. Powstrzymała rozbawienie. Sama wieczorem też zastanawiała się jak to będzie. Całując Sama, ostrożnie wsunęła dłonie w jego włosy i je przeczesała, tak jak miała ochotę na początku pobudki.
- Wiesz, ja jestem kurierem. Też raczej nie miewamy rodzin. - Uśmiechnęła się szeroko. - Jakoś to będzie, tylko… - Przysunęła się, tak że jej ciało oparło się mocno o jego. - Musimy się tylko upewnić, że coś z tego będzie.

- O? Naprawdę? Tak tutaj? Teraz? To jest te sprawianie przyjemności na zamówienie? - wujek Angie starał się nie uśmiechać ale gdy tak patrzył i wodził po ciele Vex palcami jakoś i tak wiadomo było, że odbiera ją i jej zachowanie bardzo pozytywnie. A nawet go to kręci.

Vex przesunęła policzkiem po zaroście na twarzy Sama. Była ciekawa jak wujaszek wyglądał z brodą. Pocałowała jego szyję.
- Jeśli składasz teraz, tutaj zamówienie… - Jej dłoń zsunęła się z klatki piersiowej mężczyzny i powędrowała w dół, w stronę jego spodni.

- To chyba chciałbym poprosić o jakąś próbkę. - Sam uśmiechnął się z zadowolym rozleniwieniem czując jak rozpiera go pęczniejąca przyjemność. A dłoń motocyklistki czuła to samo gdy dotarła do rejonów jego spodni tuż pod zapięciem pasa. Kotka patrzyła się chwilę na nich ale zaczęła znowu czyścić swoje maluchy. Ognisko dogorywało bardziej dymiąc niż świecąc. Na chwilę byli tutaj sami. Angie wyszła, rodzeństwo było gdzieś w pokoju obok reszta nie wiadomo właściwie gdzie. Ale tu i teraz mieli tę chwilę tylko dla siebie.

Vex jednym ruchem rozpięła pas, a tuż po nim rozporek mężczyzny. Mimo wszystko miała nadzieję, że Angie poszła do Rogera a nie ich ogląda.
- Chcesz bym się zajęła tobą ustami, czy chcesz popracować nad swoim potomkiem? - Mówiąc powoli przesuwała ustami po jego skórze, wydobywając jego “spuchniętą" część na światło dogasającego ogniska.

- A może najpierw jedno a potem drugie? - zaproponował Pazur patrząc ciekawie na dziewczynę z Det. Uśmiechał się przy tym i wyglądał na bardzo zadowolonego z takiego obrotu sprawy.

Vex wstała od wujaszka i stanęła na chwilę nad nim przyglądając się mu i jego wyprężonemu penisowi. Po chwili zrzuciła niedopięte buty i zdjęła spodnie. Chętnie sprawi mu co nieco frajdy ustami, ale była pewna, że ma go ochotę poczuć dziś w sobie.

Przykucnęła między jego nogami i chwilę bawiła się dłońmi jego męskością.
- Potem, chcę usłyszeć recenzję. - Nim zdążył odpowiedzieć wzięła go do ust.

Był długi. Nie czuła tego tak bardzo gdy ją brał, jednak teraz gdy miała go w swoich drobnych ustach... Uśmiechnęła się i zaczęła go ssać. Chciała sprawić mu przyjemność. Sama siebie do końca nie rozumiała, tej cholernej chęci by zaspokoić tego faceta. Jej palce zaczęły ostrożnie pieścić znajdujący się u podstawy woreczek, podczas gdy usta powoli zaczęły poruszać się góra-dół. Czuła jak jej głowa odpływa. Potrafiła myśleć tylko o tym co ma w ustach, o tym jak drży, jak pulsuje pod dotykiem jej języka.

Jedyną rzeczą, która w tym momencie domagała się uwagi była jej rozpalona, zapomniana cipka. Która coraz bardziej świerzbiła, domagając się uwagi. Wypuściła Sama z ust i przysunęła się do jego twarzy, oblizując się. Ustawiła się tak, by móc się na niego swobodnie nabić.

- Będzie musiało ci to wystarczyć jako próbka. - Uśmiechnęła się do rozpalonego mężczyzny. Nabiła się na niego nawet nie powstrzymując jęknięcia. Była głodna i miała ochotę na jego nabrzmiałe ciało. Pozwoliła ciału poruszać się na nim, najpierw powoli delektując się każdym zdobywanym centymetrem, a potem coraz szybciej, zaczynając szybką, ostrą jazdę.

Śniadaniowa rozmowa

Vex przysłuchiwała się rozmowie Sama z Mewą. Według niej powinien wrzucić to ustrojstwo do piwnicy i powiedzieć im by się pozabijały szukając. Rozumiała jednak przydatność Melody. Potrzebowali wody. Nie tylko do picia czy tam nawet niewielkiego przemycia. Ironio, chłodnice aut wymagały zalania czysta wodą, nim ten muł po powodzi do końca zajeździ mechanikę. Była pewna, że przy pomocy Patyczaka uda się jej uruchomić te dwa graty, ale zależało im by przejechały więcej niż te kilkanaście kilometrów.

Na razie skupiła się na pakowaniu posłań, a potem na zabawie z kociakami. Nie chciała zostawiać tu tej futerkowej gromady. Może… skoro i tak jechali do Pendleton, mogliby je tam podrzucić. Wśród ludzi miałyby sporo żarcia, a i przydałyby się bo odganiały podobno węże. Przynajmniej tak twierdziła Smokes.

Widząc pomalowanego Rogera żałowała, że koty nie odganiają też nawiedzonych psycholi. Byłoby cudownie wystawić taką kicię, a on po prostu by zwiał. Ugryzła się jednak w język z uwagi na Angie. Zamiast tego skończyła jeść.

- To może zejdę z Patyczakiem i zobaczymy czy uda się odpalić gruchota, którym przyjechaliśmy? - Wstała ze swojego posłania narzucając, mimo rozkręcającego się upału, kurtkę.

- Mogę iść po wodę i napełnić manierki - blondynka przy ognisku zaoferowała się ze swoją pomocą, dzieląc uwagę między michę, a otoczenie aż do momentu gdy pojawił się pan z obrazkami. Wszedł cicho, chociaż ona słyszała jak tupie po schodach… i wyglądał tak prześlicznie! Jak kostuszek, albo jakiś diabeł z komiksów jakie wynalazł jej kiedyś wujek. Co prawda literek w nich nie rozumiała, ale miały masę obrazków, a każdy kolorowy i na papierze. Były tam różne ludzie w dziwnych strojach strzelające promieniami z oczu, jakiś pan w żółtawym kostiumie co miał takie superaśne metalowe szpony w rękach i łysol na wózku, a to nie wszystko! Inne były o rogatych potworach, pewnie z Nowego Jorku i innych cudakach przy których Angie wydawała się kompletnie normalna.

Teraz zastygła w bezruchu, z kawałkiem konserwy nadzianej na misia tuż przy ustach, gapiąc się lśniącymi oczami na pokolorowanego mężczyznę. Wyglądał groźnie z tym toporem i tarczą i malunkami, aż chciało się go dotknąć żeby się przekonać czy jest na pewno prawdziwy. Różnił się przy wojskowym wujku, podróżnej Vex i nastolatce prezentującej miszmasz ubiorowy z przerobionego wujkowego szpeju do kompletu z różową podkoszulką. Tą z nietoperkiem dziewczyna schowała “bo była brudna”, nowa zaś prócz żarówiastego koloru miała wyszyte wielkimi czarnymi literami dwa słowa na piersi - NIE DOKARMIAĆ. Ale pan z obrazkami i tak wyglądał ładniej. Tak ładnie, że w brzuchu dziewczyny, tam na dole, obudziły się poznane zeszłej nocy dziwne robaczki i wierciły tam dziury.
- Zostawiłam ci kolację w bryku, jak medytowałeś i miałeś posta - odezwała się nie odrywając wzroku od obrazków na obrazkach, widocznych po drugiej stronie ognia - Pomyślałam że możesz być głodny jak skończysz pracę… i bardzo bojowo wyglądasz, jak kostuszek - wypaliła z uśmiechem, przekręcając głowę żeby móc się gapić pod nowym kątem. Tak, pod tym też wyglądał super. Grzebnęła po kieszeniach spodni, wyciągając z nich pomiętą tekturową paczkę z fajkami, zdobytą na panu żulu. Popatrzyła na nią, a uśmiech trochę się jej zważył, gdy zauważyła ciemnoczerwone zacieki na szarym kartoniku. To też zasadzkujący śmierdziuch pobrudził jak poczęstowała go misiem i zaczął zwłokować.
- I ten… no… bo sobie leżały, to wzięłam. - powiedziała w przestrzeń, przecierając pudełeczko o spodnie, ale niewiele to zmieniło. W końcu zrezygnowała, wzruszyła ramionami i rzuciła je Rogerowi. - Proszę, bo wiem że lubisz. Jak się czujesz? Chcesz pogłaskać futerko? - pokazała misiem na siedzącą przy ogniu czarną kulkę. Wróciła kawałkiem konserwy do ust i obróciła się do postawnego blondyna. - Wujku, a ty chcesz jeszcze jeść? I ten… - nie wiedziała jak przy świadkach dopytać się o posprzątanie po panu zulu, więc podeszła do tematu z innej strony - Jak ci minęła warta… czysto? A tobie Vex? Nikt już nie zasadzkował?

- Nie licząc śpiewów i jakiegoś przygrywania był spokój. - Motocyklistka uśmiechnęła się do Angie. - Starałam się porozglądać, ale prawda jest taka, że przy tym hałasie ktoś spokojnie mógłby się zakraść. - Vex niepewnie zerknęła na “kostuszka”. Najbardziej z wszystkich możliwych zasadzek obawiała się, że jemu odwali bardziej.

- A tam hałasie, nie było głośno jeszcze - blondynka machnęła ręką, biorąc Uziego na kolana - Jak ktoś zasadzkuje to w tej wodzie słychać chlupot. Ostrożny, cichy… ale to łatwo rozpoznać. To takie… hmmm - zamyśliła się, drapiąc czarne futerko za uchem - Jak kroki, tylko mokre. W ludziowym rytmie… a potem sapanie i szmery. Szelesty, skrzypienie. Kroki… no strasznie głośno chodzicie, nawet jak próbujecie być cicho… to normalne? Każdy tak tupie? Bo jak tak to jak kogoś podchodzicie, żeby mu zrobić zasadzkę? - blond brwi spotkały się na środku czoła dziewczyny, gdy wodziła spojrzeniem od Vex do wujka, przy okazji zahaczając o knuję, rodzeństwo i oczywiście pana z obrazkami. - No i dużo tej wody… mogła zrobić bałagan na brzegu. Co jeśli będziemy musieli trochę tu poczekać parę dni? To dobry domek - powiodła dłonią po okolicy - z wypalanego błota… cegiełów. Trudno spalić. Ma piętro i schody… wąskie przejście i do góry. Łatwo obronić, albo spuścić coś ciężkiego na tych co na dole, a jak źle to drabinką na dach. Zanim wrogi wejdą to się ich utrupi po kolei… no tak sobie na wszelki wypadek mówię. To dobry domek - powtórzyła opuszczając wzrok na drapane futerko.

Vex skupiła się całkowicie na Angie.
- Wiesz, większość osób nie zasadzkuje, a więc też nie porusza się cicho. - Uśmiechnęła się do blondynki, opierając się o stół. W sumie z zaciekawieniem chłonęła sprzedawaną w specyficzny sposób przez Angie, wiedzę. W gangu to nie ona była od tego by pilnować. Była dupą szefa, póki żył i ogarniała maszyny. To wystarczyło. Jak jeszcze czasem pojechała na jakąś akcję ze spluwą, wszyscy byli wniebowzięci. - W Det był zawsze taki łomot, że mogłaś komuś wjechać motorem do chaty i nawet się nie obudził. A co do tego miejsca… Nie jest złe, ale mamy mało jedzenia.

- Dobry pomysł z tym samochodem Vex. Rononn mógłbyś rzucić okiem i pomógł dziewczynie? - Sam odezwał się po chwili milczenia i przysłuchiwaniu się toczonej dyskusji. Dwumetrowy patyczak w gazmasce spojrzał przez wizjery swojej maski na siostrę a potem znów na Pazura i wolno skinął głową.

- Wezmę narzędzia. - powiedział wychodząc z pomieszczenia z ogniskiem i wracając do tego gdzie stał Spike i rodzeństwo spędziło noc.

- O. Zajebiście Ćmo. - kiwnął wymalowaną w czaszkę głową Roger chwytając paczkę papierosów i bez zastanowienia siadając przy ognisku. Zaciągnął się wyjętym szlugiem od ognia z ogniska i popatrzył na nią siedząc przy nim. - Zostawiłaś coś w bryku? - spojrzał jakby nie do końca łapał o czym nastolatka mówi.

- Jedzenie. Przyniosła ci jedzenie w nocy. Mówiłam ci. Tak słuchasz. - Melody prychnęła z niezadowolenia składając dłonie na piersiach w geście irytacji.

- Musiałem zrobić stos dla Tess. Później zjem. Albo teraz, to skocz i przynieś tutaj. - odpowiedział niedbale siedzący khainowiec machając równie niedbale ręką gdzieś w stronę korytarza i pewnie frontowej strony budynku gdzie stała furgonetka.

- Sam sobie przynieś. - parsknęła znowu Melody obdarzając siedzącego, wymalowanego mężczyznę niechętnym spojrzeniem.

- Było w porządku Angie. Nie działo się nic niepokojącego. - wujek wrócił do wcześniejszego pytania nastolatki o przebieg jego warty. Nie obdarzał jednak siedzącego Rogera ciepłym spojrzeniem. - Na razie szykujmy się do drogi. Dlatego musimy jechać po wodę i mieć czym jechać. Mam nadzieję, że się stąd wydostaniemy. - wujek popatrzył na Angie i Vex spokojnie ale jakoś nie dało się nie zauważyć, że najchętniej już właśnie ruszyłaby po tą wodę a potem dalej.Czyli trzeba było uzupełnić wodę w manierkach z tego co skraplacze zdołały przez resztkę nocy nałapać i sprawdzić czy bryka jest na chodzie. Jak nie to zostawał van Rogera czyli pewnie i Roger a to chyba nie przypadało wujkowi do gustu.

- Roger tam w tej straży pożarnej to jest woda? - wujek zwrócił się do pomalowanego mężczyzny który odłożył odpalonego szluga i bez ceregieli zabrał się za śniadanie. Jadł szybko a nawet żarłocznie. Spojrzał na Pazura i pokiwał głową nie przerywając żucia. - A dużo osób wie o tej wodzie tutaj? - wujek zapytał znowu zadowalając sie tym kiwnięciem głowy. Roger przeżuwał kilka kęsów jakby zastanawiał się co odpowiedzieć. W końcu rozłożył ramiona w geście niewiedzy. - A ty skąd wiesz o tej studni? - wujek nie poddawał się tak łatwo i dalej drążył temat. Roger wciąż szybko przeżuwając zaczął przecząco machać dłonią i głową.

- Nie, nie studnia. Pompa. Ręczna. Taki koleś mi kiedyś powiedział. - powiedział Roger wgryzając się zaraz w kolejny kęs śniadania. Wydawał się głodny jak wilk. Wujek popatrzył chwilę na śniadającego w mało apetyczny sposób Rogera i chyba w końcu uznał, że da sobie spokój z tym śledztwem.

- Ta. Powiedział. Ja ci znalazłam tego kolesia. Taki żul. Kiedyś tam pracował. Bryka nam się sypła i potrzebowaliśmy wody do chłodnicy. A stamtąd było bliżej niż od nas albo gdzieś tu szukać kogoś. - Melody znów prychnęła doprecyzowując nieco obraz z przeszłości o jakim mówił szef bandy. Ten bez słowa pokiwał twierdząco głową.

- Mówiłaś, że tam nie byłaś. - wujek spojrzał na dziewczynę która w końcu usiadła na parapecie okna.

- Nie byłam. Znalazłam tylko tego kolesia i zaprowadziłam go do niego. Potem zostałam w samochodzie o oni poszli tam. - wzruszyła ramionami a Roger znów pokiwał głową na znak zgody. W błyskawicznym tempie pożarł swoje śniadanie i wytarł sobie usta ramieniem zostawiając na nim kolorowy ślad.

Chyba przez te nocne medytacje i potem śpiewanie i granie na klekotach ktoś tu był bardzo głodny. Angie próbowała nie gapić się na wcinającego na bardzo szybko Rogera, no nie tak cały czas. Obserwowała też wujka jak mówił, a nawet knuję, ale oczy i tak jej jakoś uciekały na drugą stronę ogniska.
- Pokażesz gdzie ta pompa od… pana żula? - zaczęła do pana z obrazkami, jednak końcówkę powiedziała patrząc na opiekuna. Albo w okolicy roiło sie od śmierdziuchów, albo poprzedniej nocy utrupiła tego ktosia, o którym mówiła knuja. Byłoby… bardzo niefajnie. Westchnęła i wzruszyła ramionami - Moglibyśmy pojechać twoim brykiem. W nim sie pomieścimy i będzie bezpieczniej… no i jak jesteś jeszcze głodny to mogę ci pokazać gdzie zostawiłam kolację - znowu obróciła się do kostuszka, rozsiewając po okolicy optymizm i pogodę ducha - Ty będziesz jadł, ja posprzątam żeby miejsce w środku zrobić. To była dobra kolacja, sama robiłam, a wujek mówi że dobrze gotuję - sprzedała drobną autoreklamę, skubiąc nitkę przy nogawce spodni.

Roger pokiwał głową kończąc wycieranie twarzy. Przez chwilę spoglądał krytycznie na zabrudzoną rękę i w końcu na ile się dało zaczął ją wycierać o spodnie. Trochę więc niezbyt było wiadomo na co właściwie pokiwał głową. - No. Woda to dobre miejsce na arenę. - pokiwał głową khainita i zaczął wstawać chwytając po drodze odłożonego wcześniej szluga.

- To ja idę zobaczyć tą brykę! - doszło ich z korytarza wołanie Rononna który pewnie poszedł na dół by obejrzeć stan samochodu.

- Angie. - wujek zwrócił się do nastolatki i wskazał palcem sufit i pewnie dalej dach gdzie czekały filtry wody.

Blondynka westchnęła ciężko, a ramiona opadły jej prawie na podłogę. No tak, miała iść po wodę, sama to powiedziała. Że zalatwi filtery i napełni manierki. Zagryzła wargę, tłumiąc chęć aby zacząć migać się od obowiązku.
- Noo.. dooobrze - mruknęła. Zamiast szukać okazji, porwała z ziemi manierkę swoją i wujka, wzięła też menażkę i pustą butelkę po czerwonym płynie pana menela. Mogła to załatwić szybko i móc iść na dół.

Blondynka znalazła drabinę prowadzącą do otworu w dachu. Sam kwadrat był zasłonięty ale dał się bez większego trudu podnieść. Angie wyszła na dach i w pierwszej chwili zobaczyła pochmurne niebo a na twarzy poczuła drobną mżawkę. Na zewnątrz duszący zaduch zdawał się bardziej duszący niż w pomieszczeniu. Choć sama mżawka zdawała się działać odświeżająco. Wujek zostawił aparaturę do uzdatniania wody dość blisko otworu a dach był płaski. Więc sama zestaw filtrów, wiader i butelek był łatwo dostępny. Jeśli już było się na dachu. Jak zwykle odlanie wody z wiadra było całkiem proste. Przegląd butelek i wiader jednak wykazał, że co prawda filtr nadal działał ale nie była to żywotna konstrukcja i łatwo się zapychała odcedzonym materiałem. Dobrze było więc ją wymienić jeśli nie teraz to pewnie przed nocą na pewno jeśli nadal miała pełnić swoją funkcję. Jednak dzięki temu udało się uzbierać na tyle dużo wody, żeby napełnić przyniesione przez nastolatkę pojemniki.

Przy okazji mogła się wsłuchać w odgłosy osady. Dochodziły ją głosy ludzi, zwierząt i silników. Osada budziła się do życia i ruchu. Z dachu było to lepiej słyszalne niż z budynku. Widać też było drogę jaką w nocy przyjechali. Część pojazdów nadal tam stała tak jak i w nocy choć chyba było ich mniej ale tego akurat taka pewna nie była. W każdym razie dociążona trochę tym całym nieporęcznym szpejem zawierającym drogocenną wodę mogła już wracać na dół.

Vex poczuła dziwny niepokój widząc wychodzącą Angie. Jakoś wolała nie zostawiać Sama, samgo z panem kostuszkiem i dwoma laskami, którym aż nazbyt zależało na części, którą im zabrał.
- Zaraz dołączę! - Motocyklistka podeszła do stołu po czym otworzyła plecak i jeden z juków. Bez pośpiechu zaczęła wydobywać zapasowe części, przekładając je do plecaka. Miała nadzieję, że Angie wróci nim wyjmie wszystko co mogłoby się nadać.

Wujek popatrzył albo wsłuchał się w pustą obecnie framugę drzwi prowadzących na korytarz. Przygryzł wargę i przekierował spojrzenie na grzebiącą w bagażu Vex. Potem odwrócił się w stronę khainity który schylił się do podłogi i podniósł jaką grubszą drzazgę. - Słuchaj Roger taka sprawa jest. - zaczął mówić Sam i jakoś zapowiadało się z tego wstępu na klasyka pt. “Mamy do pogadania”. Skojarzenia z jakimś niezbyt chętnemu rodzicowi amanta do dorastającej córki wracało właściwie samo. Roger przyjął ten początek raczej obojętnie pakując sobie drzazgę między zęby i używając jej jako wykałaczki. Pazur który nie doczekał się innej reakcji poruszył nozdrzami w grymasie tłumionej irytacji.

- Mógłbyś przy Angie oszczędzić sobie tych gadek o arenach, krwi i innych takich? - zapytał nie tracąc ierpliwości i brzmiało to całkiem neutralnie i spokojnie. Roger uniósł w zdziwieniu brwi dziwiąc się chyba tej prośbie. Spojrzał na Pazura pytająco jakby czekał czy jest coś jeszcze do wysłuchania.

- Mówię to co chcę powiedzieć. Nie ustawiam cię po kątach więc wiesz… - odpowiedział w końcu pomalowany mężczyzna tonem jakby kazał się najemnikowi odczepić.

- Słuchaj ona jest… - nozdrza najemnika znów poruszyły się nerwowo ale na chwilę umilkł gdy szukał potrzebnego słowa wodząc po bocznej ścianie wzrokiem. W końcu znalazł bo wrócił spojrzeniem do khainity. - Mało doświadczona. I… - powiedział próbując wytłumaczyć temu drugiemu o co chodzi. Ten jednak prychnął rozbawiony.

- Niedoświaczona? - przerwał Pazurowi i roześmiał się krótko. - Zostaw ją mnie. Zaraz nabierze odpowiedniego doświadczenia. - powiedział kpiąco i równie kpiąco patrząc na wyższego od siebie blondyna. Tym razem temu w ruch poszły też szczęki pomagając mu opanować irytację i złość.

- Tego się właśnie obawiam. Bez urazy Roger ale wolę by nabywała doświadczeń gdzie indziej. - Pazur opanował złość na tyle by dalej mówić w miarę spokojnym głosem. Chodź mówił już trochę szybciej i mniej ostrożnie niż na początku.

- Ta. Od ciebie? Nie masz nic do gadania stary. - wymalowana maska czaszki wyszczerzyła się w uśmiechu. Pazur podrapał się po policzku i zrobił krok w stronę tego drugiego.

- O. Nie mam? Serio? - zapytał uśmiechając się jakoś bez uśmiechu i znowu skacając dystans o kolejny krok. Dłoń której palce drapały po policzku jakoś teraz przywodziła myśl, że dość łatwo było nią trzasnąć kogoś. Na przykład rozmówcę.

- Nie. Nikt nie ma. Ona jest ćmą. Nikt jej nie utrzyma. Będzie podążać z swoim księżycem i czasem wyląduje gdzieś na chwilę na dłużej na tej czy innej szybie. Ale ludzie za szybą mogą ją zaciekawić na chwilę ale w końcu poleci dalej. - Roger jak na dotychczasową rozmowę wypowiedział się całkiem obficie. Pazur pokiwał głową gdy słuchał co on mówi.

- To o tych ćmach też sobie daruj co? Nie mieszaj jej w głowie. I tak nie jest nam łatwo. - odpowiedział nieco spokojniej rozkładając nieco swoje wielkie dłonie.

- Sam jej nie mieszaj w głowie. Chcesz ją zamknąć w klatce. Bo tak jest wygodniej dla ciebie. A ona nie chce ci odmówić więc się zgadza. Ale mówię ci człowieku, że to na ćmy nie działa. Nie utrzymasz jej. Nikt jej nie zatrzyma. Nawet jak tam gdzieś pojedzie gdzie tam macie jechać to albo zwieje jak pojedziesz albo jak przyjedziesz. I co wtedy? Będziesz ją ścigał czy gdzieś zamkniesz? Po cholerę. Daj się ponieść fali człowieku, korzystaj z okazji i życia. Jej też daj iść własną drogą. - Roger rzucił w ognisko wykałaczkę i uśmiechnął się do Pazura. Uśmiech może normalnie był i przyjemny ale z tymi wymalowanymi szczekami, zębami i czaszką wyglądał dość opychająco. Pazur wydawał się zaskoczony taką odpowiedział i zawahał się z odpowiedzią. Przemielił ją chwilę w głowie w końcu zaczął kiwać głową i podniósł głowę patrząc znowu na wymalowaną twarz khainity.

- Korzystać z życia? Dać się nieść fali? Jak ty? - zapytał a w odpowiedzi pomalowany roześmiał się znowu krótki i pokiwał głową rozkładając swoje wytatuowane ramiona. - Mam inne podejście Roger. A ty się nie wcinaj. - wskazał palcem na pomalowaną pierś. Jej właściciel prychnął ironicznie. - Teraz jedziemy po wodę. Potem postaramy się stąd wydostać. I może nigdy więcej się nie spotkamy. Nie utrudniajmy sobie nawzajem życia i nie róbmy problemów dobra? - zaproponował najemnik patrząc pytająco na Rogera. Ten uniósł dłonie w obronnym geście jakby się poddawał i w ogóle nie zamierzał mieć nic wspólnego z problemami Sama czy Angie.

- Nikt nie opuści areny jeśli Khain sobie tego nie życzy. Ale próbujcie. Może pisane wam coś innego niż mnie. - powiedział Roger całkiem pogodnym i zgodnym tonem.

- A co ci jest pisane? - zapytał Pazur ze sceptycyzmem unosząc brew o góry.

- Poddać się próbie krwi. I pozabijać wszystkich. - odparł wesoło uśmiechnięty khainita.

- Trzymaj się z daleka od Angie. - odpowiedział po chwili milczenia Sam gdy brwi mu skoczyły do góry na taką odpowiedź khainity. Wycelował w niego palec i w głosie zabrzmiała zawziętość.

- Oj chyba nie zauważyłeś kto tu chce się z kim trzymać. - roześmiał się znowu Roger. - Dobra słuchaj ja nic do ciebie nie mam ale teraz muszę uderzyć w kimono. Wiesz te wypruwanie serc z Tess to trochę męczące było. - powiedział pomalowany i ruszył w stronę wyjścia na korytarz.

Vex od dłuższej chwili zaciskała pięść na jednej z części, czując że jeśli mężczyźni nie skończą rzuci nią prosto w twarz kostuszka. Gdy zbliżył się do niej, jej nerwy nie wytrzymały.
- Jak myślisz Roger wytrzymasz dłużej czy krócej niż Tess? - Niechętnie podniosła wzrok na wymalowanego mężczyznę.

- O nie, nie przesadzaj, Tess była wyjątkowa. A Ćma to nie Tess. Nie wiem ile wytrzyma. - odpowiedział khainita kręcąc przecząco głową i zatrzymując się w progu by spojrzeć na ciemnowłosą kobietę.

- Ćma sobie poradzi, bo ma wsparcie kostuszku. Czy jej się to podoba czy nie. - Vex uśmiechnęła się do mężczyzny, ale jakoś bez przekonania. - Pytałam ile ty wytrzymasz w tej całej wojnie.

- To już wola Khaina. - Roger wzruszył ramionami znów wyglądało, że zaczynał wracać do tego znużonego i obojętnego tonu jak często się u niego ostatnio pojawiał.

- Jeśli łaska przekimaj się gdzieś w budynku, chcę pogrzebać w tym złomie, którym przyjechałeś. - Vex powróciła do pakowania części, już całkowicie ignorując Rogera.

- Grzebać? A co chcesz mi tam grzebać? - Roger który wyglądał jakby miał zamiar już wyjść prawie cofnął się do wejścia gdy usłyszał co mówi kobieta. Spojrzał na nią wyczekująco całkiem trzeźwo wyglądającym spojrzeniem.

- Padało, jest głęboka woda i pewnie zalało silnik. Trzeba go osuszyć i zobaczyć czy odpali. - Vex nie podniosła wzroku na mężczyznę. - Możesz mieć problemy by toczyć tą swoją wojenkę jak wszyscy odjedziemy, a tak będziesz mógł grzecznie pojechać z nami i dalej nam zatruwać życie. Co ty na to kostuszku?

- Silnik jest dobry. Samochód jest sprawny. A ja pojadę z wami do tej pompy ale potem zostaję tutaj. A wy chcecie to jedźcie tą bryką Gordona co wam Mel sprezentowała. Ale mówię wam, że jak będzie to sprzeczne z wolą Khaina to nigdzie nie wyjedziecie. Więc nie grzeb mi przy maszynie bo się wkurzę. - pomalowany khainita wydawał się być całkowicie pewny sprawności swojego samochodu. Chyba uznawał temat za skończony bo odwrócił się by wyjść na korytarz.

- Nie to nie, nie robie przysług na siłę. - Vex wzruszyła ramionami. Najchętniej pomajstrowałaby przy silniku tak, by wybuchł mu w twarz ale obawiała się, że Angie może chcieć z nim jechać.

Po śniadaniu

Blond zamieszanie pojawiło się po paru długich minutach, taszcząc butelki i dobrą wodę do ognia. Tam kucnęła, potem rozejrzała się czujnie i wstała. Na jej obliczenia wychodziło, że jeśli zostawiliby wodę tylko dla siebie, to jej i wujkowi starczyłoby na calutki dzień. Nikogo by nie suszyło, ani nie pękałyby usta. I głowa!
- Jak mało dobrej wody przez długo, to boli głowa i kości. I mięśnie… i obraz się dwoi i cudaki się widuje. Te no… fantomorgi, czy jakoś tak - nadawała ogólnie, uzupełniając wpierw manierkę wujka, potem zakręciła się przy manierce Vex i swojej. Na koniec ostatnia porcję zostawiła dla pana z obrazkami. Wystarczająco bardzo mówił dziwnie wedle reszty, jakby go słońce przypiekło i zaczął widzieć zwidasy od pragnienia… jeszcze wujek wpadnie na pomysł, żeby do niego strzelić, a to by było takie niemiłe. - Zaniosę do bryka i tam zrobię miejsce - rzucała prawie że w locie, chociaż bardzo sie starała robić wrażenie że jej sie nigdzie nie spieszy.

Vex uważnie przyglądała się małej. Ten cholerny dupek jej rozkazywał, a ona planowała się do tego zastosować. Motocyklistka potarmosiła blond czuprynę. Nachyliła się do ucha nastolatki i odezwała szeptem.
- Proszę, zostań z wujkiem. Wracając przyniosę to jedzenie, ok?

Po powrocie Angie dostrzegła zasadniczą zmianę w składzie osobowym pokoju: nie było w nim pana z obrazkami. - Vex dobrze mówi Angie. Zaniesie mu wodę. I tak Rononnowi przyda się pomoc. A ty chodź tutaj, musimy się spakować. I czeka cię ważne zadanie. - wujek wtrącił się do rozmowy patrząc na kobietę i dziewczynę do których mówił. Postawił sobie małe lusterko na półce regału i naszykował przybory do golenia. Z braku wody zaczął się golić maszynką na sucho. Wiedziała, że cieszył się ostatnio z nowej maszynki do golenia jaką sam rozpakował i była dokładnie tak ostra i wygodna jak na pudełku reklamowym. Na koniec wskazał brodą na bluzę jaka przez noc robiła za kocie posłanie. - Trzeba zdecydować co z nimi robimy. Jak myślisz? - popatrzył na nią sięgając po wodę jaką przyniosła nastolatka.

- Jadą z nami - dla Angeli problem był prosty, a jego rozwiązanie oczywiste. Patrzyła na wujkowe plecy i to co robią jego ręce - Weź mydło samo i trochę wody… bo ci się skóra zrobi czerwona i boląca, albo się zatniesz i będziesz chodził taki zacięty - podeszła do futerkowego legowiska. Uklękła obok, głaszcząc czarną mamę po grzbiecie - A jak jadą z nami to i jak muszę je zanieść do bryka, żeby się nie zgubiły. Do spakowania są tylko posłania - wzruszyła ramionami. Chciała iść do pana z obrazkami, a wujek chyba to wiedział. Vex też… dlatego jej nie pozwalali, co nie było za miłe. Ona im nie przeszkadzała ani wieczorem przy tulaniu, ani rano przy obciąganiu. Możliwe, że mieli teraz ostatnie chwile spokoju, bo potem pojadą na wojnę, gdzie krew i śmierć. Wtedy nie ma miejsca na tulanie i buziaki - Zabiorę futerka i zrobię im miejsce w bryku żeby nikt ich nie pogniótł… tam dużo skrzynek i paczek i słoików. No i klekoty. I farbki - kiwała głową - Jak się mamy zmieść wszyscy… nawet knuja… to wypada uprzątnąć. Ciocia pomoże Patykowi, ty się odrapiesz, a ja zajmę sprzątaniem. Będzie szybciej.

Vex zatrzymała się w drzwiach.
- Roger mówił by nie dotykać jego auta… możemy zerknąć czy w tym drugim będzie trochę miejsca, ewentualnie załadować kocią rodzinę do jednego z moich juków. - Motocyklistka miała spore obawy czy da radę pojechać Spikiem w wodzie, ale to mogła ocenić tylko wychodząc na zewnątrz. - To idziemy razem?

Angela pokręciła głową. Zaczynała mieć brzydkie wrażenie, że chyba wie o co się rozchodzi.
- Ale ciociu… miałaś pomóc Patykowi, bo jemu się pomoc przyda. Inaczej zostaniemy tu do wieczora i bez wody. Ja sobie poradzę… no i mnie Roger nie mówił, że mam bryka nie ruszać - powoli i ostrożnie podniosła czarną mamę, a potem zabrała się za łapanie mniejszych futerek - Jestem duża, nie trzeba mnie pilnować - doburczała do obojga, obojgu posyłając spojrzenie spod grzywki.

Motocyklistka roześmiała się cicho.
- No co jak co ale ja ciebie nie upilnuję. - Wzruszyła ramionami, zerkając na wujka. - Po prostu też idę na dół. - W końcu machnęła ręką. - Dobra jestem z Rononem na dole, miejmy nadzieję, że Roger nie zacznie tej wojny teraz.
Pomachała pozostałej dwójce i ruszyłą z częsciami na dół i tak długo się obijała.

Wujek wydawał się rozbawiony z tego, że jak się zatnie to będzie chodził zacięty. Wciął mydło i wodę z uśmiechem i podziękowaniem. Twarzy gdy się odwrócił do małego lusterka by się ogolić niezbyt było mu widać ale nie wdawał się w dyskusje brunetki i blondynki. Gdy ta pierwsza spojrzała na niego pytając niemo o zdanie czy poradę rozłożył ręcę w geście bezradności ale nadal się nie odezwał i wrócił do golenia.

Obydwie kobiety właściwie zeszły razem. Motocyklistka niosła swoje narzędzia a dziewczyna Pustyni swoje kociaki. Rozstały się już na zewnątrz, przed budynkiem gdzie Vex ruszyła w strone osobówki przy jakiej grzebał Rononn i chyba kibicowała mu przy tym Mewa a Angie w stronę czarnego vana.

Przed aresztem

Dziewczyna z Det brnąc przez wodę i mżawkę doszła do wniosku, że ona i Spike powinni sobie poradzić z takim poziomem wody. Ale zapewne oboje będą musieli za to zapłacić korozją i przemoczeniem. Tutaj przed domem, wody było na tyle, że motocykl miałby wody gdzieś do osi a więc buty motocyklistki non stop by były w wodzie. Najlepiej by było jakoś przetransportować motocykl powyżej poziomu wody. Siebie zresztą też.

Gdy podeszła do otwartej maski osobówki spojrzała na nią z wysoka maska Rononna. Patyczak wyglądał nieco dziwie łażąc wciąż w gazmasce. - Nie jest źle. Ale nie jest dobrze. - powiedział jakby na przywitanie z Vex. Wskazał na przód pojazdu. Wczoraj fala przesunęła go, tak, że stał teraz po skosie i to właśnie dziobem w rowie. Silnikowi umieszczonemu z przodu na pewno to nie sprzyjało choć samo w sobie nie musiało oznaczać awarii pojazdu. - Trzeba by go wypchnąć na drogę. - powiedział wskazując nieco w tył na zalaną drogę. Tam też była woda ale raz, że płytsza niż w rowie obok a dwa, że była równiejsza niż stojący po skosie samochód. Byli we trójkę. Ciężko było zgadnąć, czy dadzą radę.

Vex obejrzała auto, zastanawiając się czy dałoby radę coś podłożyć by ułatwić wyjęcie auta. Cały czas zerkała na zaparkowanego obok vana. Co jeśli Angie będzie chciała zostać z tym dupkiem? Co zrobi Sam.
- No to spróbujmy. - westchnęła ciężko.

No to spróbowali. We trójkę zaparli się o krawędź przydrożnego rowu co dało im dodatkowy punkt odepchnięcia. Chociaż przez to w tym głębszym miejscu woda sięgała po brzuch osobie odpychającej skrajny brzeg od strony kierowcy i gdzieś do połowy ud tej skrajnej od strony pasażera. Zaparli się i zaczęli pchać. Auto drgnęło więc nie było zakleszczone na amen. Ale na rozmiękłym i śliskim podłożu, zmagając się z krótką ale dość stromą górką stoku zaraz auto wspomagane przez śliski rów wygrało te zmagania opadając z powrotem. Druga próba była podobna. Do tego Mewa krzyknęła gdy zsuwajace z powrotem auto uderzyłą ją, ona upadła i wstała rozcierając obolałe miejsce. Jednak wreszcie za trzecim razem udało się wypchnąć samochód na równię drogi. Raptem wydawało się jakieś równiejsze czy wyższe gdy woda sięgała na jednym poziomie gdzieś na 2/3 kół. Przy okazji więc zalana była podłoga pojazdu wewnątrz kabiny. Lepiej tutaj prezentował się czarny van który był wyżej zawieszony więc woda przynajmniej na równym terenie nie wlewała się do środka. - Znasz się na tym? Może wsiądziesz? - zapytał patykowaty mężczyzna w gazmasce. Ale, że obydwie kobiety stały obok siebie, a on wyraził się dość nieprecyzyjnie a przez tą jego gazmaskę niezbyt było wiadomo na którą właściwie patrzy i mówi to Mewa popatrzyła niepewnie i pytająco i na niego i na Vex.

Vex tylko prychnęła pod nosem. Wyciąganie auta zmęczyło ją i cala radość z poranka zeszła na plan dalszy. Do tego ciągła obserwacja fury Rogera, w której wyobraźnia podpowiadała jej znajomy ruch, dodatkowo ją irytowała. Nie nadawała się do tego rodzinnego interesu. Było jej cholernie żal Sama. Starał się, próbował jakoś poukładać, a mała zasmakowała seksu i pewnie znów to robiła. Jak cholerny królik. Do tego jeszcze martwiła się o tą głupiutką blond główkę.

Otworzyła ponownie maskę, w której, w końcu choćby część elementów, wystawała ponad wodę i sięgnęła do akumulatora. Wydobyła z plecaka suchą szmatę i zaczęła wycierać mokre styki. Jak pójdzie zwarcie i tak będzie gówno, a nie odpali. W sumie ciekawe czy stary dobry Roger zerżnie też kochaną nastolatkę od tyłu. Wkurwiona prawie nie rzuciła płaskoszczypami w wodę. Wzięła kilka głębszych oddechów i już spokojniej wróciła do pracy.
- To nie dla ciebie Vex... - Szeptała cicho, wycierając do sucha spięcia akumulatora i zajrzała do świec. Skrupulatnie jedna, po drugiej, osuszała je, mając świadomość że jeśli woda dostała się do silnika i tak wyjdzie z tego cale nic. Zostawiła otwartą maskę i usiadła na miejscu kierowcy.

Niechętnie spojrzała na stojącego vana. On pewnie odpali, ale ona nie zamierza do niego wsiadać. Angie może nie rozumieć, ale jej było cholernie źle. Oparła głowę o kierownicę i cicho zaczęła szeptać modlitwę mechaników z Det.
- No złomku, odpal błagam. To tylko jedna noc w wodzie. Obiecuję, że jak tylko wyjedziemy z tego gówna, porządnie cię nasmaruję i wymienię olej. Potrzebujemy cię malutki. - Powoli oparła dłoń na kluczyku. - To tylko krótka trasa, do pompy i do Pendelton, a tam jest zajebisty lekarz, ok?

Z sercem na ramieniu przekręciła kluczyk w stacyjce.