Mortarel

-Ty durniu! -Wrzasnął Luis na Strażnika. -Ty spasiony, wąsaty durniu! Jak śmiesz nazywać mnie i mego giermka mordercą! Co do tego, tu z nami -Randulfa- to nie wiem czy nim nie jest, mimo że tej małej nie zabił, ale my?! Każę Cię wychłostać za taką zuchwałość! Kogo złapałeś? Widziałeś jak dziecko zabijaliśmy? Nie? No właśnie! Przybyliśmy tu tak samo jak ty! - Luisem aż telepało ze złości. -Gdyby nie to, żeś strażnik, to inaczej bym z tobą rozmawiał.

-Nie zwykłem się tłumaczyć przed gminem. Jeśli możecie - zwrócił się do towarzyszy - wytłumaczcie tym tutaj, że dopiero dzisiaj do osady przybyliśmy, nawet sam sołtys nas witał. A od kiedy giną dzieci? No raczej nie od dzisiaj!

-Mam tu jakieś futerko. - Powiedział do kompanów jak trochę ochłonął. -Otwin też wykazał się nad wyraz bystrością i znalazł tajemniczą bransoletkę, która może będzie do rozwiązania zagadki potrzebna. - Luis docenił publicznie giermka, aby mu pierwszej chwały przysporzyć.

 

Inferian

Otwin w roli nowego giermka szybko poznał jak powinien się zachować i komu należy się pierwszy głos. Koza przestała beczeć jak gdyby uspokoiła się teraz tylko przyglądała się wymianie zdań, przyglądała się każdemu kto zabierał głos. Największe zainteresowanie wzbudził w niej po raz kolejny Luis, który to zaczął krzyczeć na kapitana, który nadzwyczaj podejrzliwie podszedł do całej sytuacji.


Hargrom wszedł na plac i gdy tylko zobaczył zmasakrowane ciało i poczuł woń wymiocin nie potrafił się powstrzymać. Prędko obrócił się i zwymiotował. Już po chwili był gotowy do dalszej części, a więc rozmowy. Nie mógł w dalszym ciągu patrzeć na ciało, które przyprawiało go o mdłości. Male dziecko, człowiecze, ale przecie czy to ma znaczenie, krasnoludzie są ino takie same. Małe ..

- Są z wami? - powtórzył niepewnie słowa Hargroma

Oswald był gotowy i wyczekiwał momentu patrolu od południa, nie czekał lecz na to aby oglądać zmasakrowane ciało małej dziewczynki. Gdy wszedł na miejsce zbrodni, bez trudu opanował się i przyjrzał ciału dziewczynki, co mogło wzbudzić nie lada wyczyn u osób, które nie mogły nawet na ciało spojrzeć, a co dopiero dokładnie przyglądać. Oswald zauważył ślady, były one takie same jak te, które znalazł na cmentarzu. Biegły one w stronę lasu.


- To nie czas na żarty - powiedział Sołtys marszcząc czoło słysząc słowa Oswalda na temat kozy - czegoś tu kozę przyprowadził - wskazał na Otwina


- Rozumiem - powiedział kapitan - nie zostaliśmy o tym poinformowani, dlatego też takowa moja reakcja

Kapitan spojrzał na Luisa i słysząc jego reprymendę odparł - przepraszam Panicza za to, ale w grę wchodzą dzieci - mówiąc to pochylił się oddając honor dla rycerza - panie, ktoś spaczony je tak właśnie morduje, biorę każdego za podejrzanego, sam mam córkę. - westchnął ze smutkiem - ciągle się o nią boję


Karl także nie miał problemu w tym aby oprzeć się widokowi martwej dziewczynki. Być może był już do takich rzeczy przyzwyczajony. Przeszukał miejsce, ale niczego nadzwyczajnego, nowego nie znalazł. Zobaczył to samo co Oswald. Zobaczył te same ślady, które badał na cmentarzu.


- Furta była już otwarta, gdy przyszliśmy - powiedział jeden ze strażników do sołtysa


Sołtys skinął głową i rozkazał aby wzmóc czujność patroli po czym odparł do bohaterów - dzisiaj nic tu po Was, możecie wyspać się przed jutrem, dostałem informację od szlachcica, że pragnie zaprosić Was na wieczerzę jutro z wieczora.

 

Kerm

W zasadzie mogliby iść po śladach w las i to w zasadzie Randulf miał zamiar zrobić, gdy tylko awantura się uspokoi. Ale prócz tego miał jeszcze jedno pytanie.

- Czyja jest owa dziewczynka? - spytał.

 

Dekline

Otwin czekal grzecznie az Pan skonczy mowic, nastepnie wystapil z niekrytym zadowoleniem, wynikajacym z pochwaly, na chwile przed szereg aby pokazac owa bransoletke.

Gdy padly slowa o kozie zbulwersowal sie nieco
- To nie jest zwykla koza! - podniosl glos lecz szybko zrugal sam siebie opuszczajac wzrok. Przypomnial sobie przed kim stoi oraz co wczesnjej mowil Pan.
- Zwierze lepsze zmysly ma anizeli czlowiek to i szybciej zlo wyczuje. A ten koziol to juz w ogole. - konczac wypowiedz zerknall na chwile na Pana Luisa oczekujac aprobaty a nastepnie wstapil w szereg.

 

Cattus

Zanim Oswald odszedł od ciała parę kroków, przyjrzał się dokładniej kępce sierści trzymanej przez martwą rączkę. - Czy może ktoś z całą pewnością stwierdzić ze to wilcze kłaki? Zapytał zebranych po czym wyciągnął z mieszka kawałek szmatki, ostrożnie wyjął sierść z martwej dłoni i zawinął w materiał.
Prawdę powiedziawszy nie czuł się przy zwłokach dziecka najlepiej więc z ulgą zakończył oględziny i zmienił obiekt zainteresowania. Przyklęknął nad jednym ze śladów na ziemi i przyłożył do niego dłoń. Chciał ocenić wielkość przeciwnika, albo chociaż rozmiar jego łap.

- Randulf dobrze prawi. Trzeba zbadać dom z którego została wykradziona i może uda się znaleźć ścieżkę którą to wydostało się z wioski. Wiemy już dokładnie jakie ślady zostawia nasz przeciwnik, a to zbliża nas do niego. Mówił ciągle klęcząc nad śladami, lecz po chwili powstał.

- Warto chyba spróbować pójść za tym tropem. Może coś uda nam się odkryć. W nocy trzeba nam będzie używać pochodni więc pewno nie przyłapiemy poczwary, lecz może uda nam się znaleźć jakieś wskazówki. Spojrzał na kozę Otwina i westchnął ze zrezygnowaniem.
- Ehh... tropić to to nie potrafi. Królestwo za posokowca! Powiedział jakby do siebie i zabrał się za podpalanie własnego łuczywa.

 

__________________
Our sugar is Yours, friend.

Dnc

Gdy Karl zauważył, że atmosfera sie uspokoiła opuscił kuszę.
Zajął się tak jak reszta rozważaniem tego co się dowiedzieli.
Spokojnie, myslę że my z Randulfem powinnismy bez problemów odnalezc slady. W tej chiwli to jest najlepszy pomysł.
Nie oglądając się na przygłupich strażników powiedział:
Ruszajmy

 

Radagast

- Wam trzeba będzie używać pochodni - mruknął krasnolud, jeszcze zawstydzony niedawnym zachowaniem swoich kiszek. - Tropiciel ze mnie pewnie jeszcze gorszy niż z tej kozy, ale dobrze widzę po ciemku. Tyle, że w trójkę i tak narobimy hałasu. Jeśli to wilk to go nie podejdziemy. Chyba że się zadowolił swoim mordem i sobie śpi. Tak, czy siak ruszajmy, bo lepszej okazji nie będzie. Chyba że chcemy czekać, az zginie kolejne niewiniątko.
Cały czas mówił wolniej i ciszej niż zazwyczaj.
- Niezła ta ichniejsza straż, jak wychodzi na patrol dopiero po morderstwie - mruknął do Karla.

 

__________________
Within the spreading darkness we exchanged vows of revolution.
Because I must not allow anyone to stand in my way.
-DN
Dyżurny Purysta Językowy

Inferian

Nikt nie był w stanie od powiedzieć na zadane przez Randulfa pytanie, zmasakrowane ciało nie było łatwe do rozpoznania. Jednego byli zgodni, że jest to chłopskie dziecię. Świadczył o tym bród, oznaki pracy i miejsce niedalekie domów chłopskich trudniących się pomocą drwalom.


-Jutro będziemy wiedzieć, zawsze rano ktoś swego pacholęta szuka, chociaż teraz ludziska już wiedzą co się stało gdy go nie ma w domu. - powiedział z westchnieniem sołtys

Widząc postawę Otwina sołtys nie odpowiedział nic jedynie spojrzał na kozę, która podskubywała trawę co chwilę spoglądając na rozmówców.

Sierść jaką badał Oswald wyglądała niczym wilcza, wyróżniała się być może tym że była lekko dłuższa niźli tego zwierzęcia. Każdy ze stojących tutaj był skłonny powiedzieć, że jest to wilcza, bądź jakiego wielkiego biesa.

Ślady dziewczynki ciężko było odnaleźć, lekka osoba, mała nie zostawiała na tak ubitej powierzchni za wiele śladów, co innego z pazurami, które zahaczały ziemię i pozostawiały ubicia. Ciężko było powiedzieć o istocie, która pozostawiała te ślady, z pewnością musiał być to większy wilk, albo coś do niego podobnego.

Sołtys spojrzał na bohaterów po czym dodał:

- Pamiętajcie więc o jutrzejszym zaproszeniu na dwór szlachcica w porze wieczornej. A teraz chciałby wiedzieć kto z was idzie do tego lasu? W prawdzie myślę, że nie jest to najlepszy pomysł, bo to coś na pewno już jest daleko, ale jestem skory aby wam na to pozwolić. Chcę jednak wiedzieć gdzie każdy z was się znajduje, aby móc w każdym momencie was powiadomić o krokach śledztwa. - powiedział powoli lekko zaspany

 

Dekline

- Panie, a my co zrobimy? - giermek zwrocil sie do rycerza ktory zdawal sie byc w odmiennyn stanie swiadomosci.
- ..... Teraz .....pomilczmy prze chwile .......zadumajmy sie nad losem tego dzieciecia. Wszakze za mlode bylo by w tak haniebmy sposob zywot swoj na tym padole zakonczyc. - Lois spuscil glowe i zaczal szemrac pod nosem cicha modlitwe. Otwin przylaczyl sie do Pana i tak razem trwali powtarzajac mantre przy akompaniamencie kozy radoscie przezuwajacej trawe.

 

Kerm

Randulf zawołanym tropicielem może i nie był, ale od czasu do czasu wypatrzyć jakiś tam ślad potrafił.
Czy Karl i Hargrom byli od niego lepsi w tej materii - tego nie wiedział, ale zawsze istniała szansa, że coś się uda znaleźć. Bestia była pokaźnych rozmiarów, to i ślady powinna zostawiać duże.

- Jeśli tylko jaką pochodnię dostaniemy - powiedział - to i możemy ruszać.