Kaworu

- No cóż, panie władzo - Aiko wycedziła ostatnie słowa przez zęby - Ludzie jakoś przeżyją, a Aibo z tego co wiem może być obecnie nawet torturowana. Więc tak, uważam ją za większy priorytet, o ile zamieszanie na ulicy nie zmieni się w festiwal sado-maso. Poza tym, Aibo pomogła nam i to bardzo w starciu z duchami na scenie, więc byłoby bardzo, bardzo, bardzo - podkreśliła ostatnie słowo - smutno, gdyby teraz nikt nie wstawił się za nią. Ale oczywiście, jak na służbie się śpi w aucie po wypiciu kawy i zjedzeniu pączka, to można przegabić PIOSENKARKĘ NA SCENIE RATUJĄCĄ PUBLICZNIE LUDZKIE ŻYCIA! - wykrzyknęła, pełna frustracji. Gdzie oni byli, gdy to wszystko się działo?

 

Slan

Ikki popatrzyła na zebranych nieco skołowana i wyjęła zza poły szat termos.
- Może herbaty? Dobra, jaśminowa. Uspokaja. – rzekła powoli jak matka do dzieci.
- Ależ miły chłopiec może usiąść mi na kolanach… Albo na odwrót – rzekła wężowata nieco zbliżając się Hidekiego. Chłopak zrobił wyjątkowo dziwną minę, wydawał się być baaardzo rozdarty.
- Propozycja warta rozważenia… Ale panie władze, my wiemy kto go porwał. To był łowca nocy! Przed nimi i Deską uciekliśmy z kraju. Nie bezpośrednio, choć mam koszmary, że Eska mnie goni, albo ukrywa się w studzience kanalizacyjnej i mnie wciąga wodnymi mackami… Na pewno macie jakieś policyjne sposoby radzenia sobie z takimi sprawami. Nie wiem, stan wojenny wprowadzicie albo co… – pokiwał głową jakby pomysł wydał mu się doskonały.
- Aspirancie Daichi, coś jest w tym co mówią. Gdy tamta śpiewała, to niektóre duchy się uspokoiły – rzekł Marko.
- No, są na ten temat plotki - dodała Ikki

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Kaworu

- No dobrze już, jedźmy na ten komisariat - powiedziała naburmuszona Aiko. Nadęła policzki i zacisnęła mocno usta, dając niemy wyraz swemu gniewowi. Najwyraźniej nie mogła postąpić inaczej, a ocalenie Aibo było niemożliwe - ale co tam, policja wiedziała i robiła swoje.

 

Guren

Daichi po raz kolejny poczuł, że zbiera mu się na ból głowy. Główna przyczyna- ta nadęta dziewucha z Plemienia Wody. Co małolata sobie myśli- jakąś miłosną historie z ocaleniem swojego idola i wielką miłością?! Dla kolesia śpiewającego miłosne piosenki, by potem obracać panienki za kulisami? Jest ślepa, że nie widzi poszarpanych policjantów?!
Jej rodzice mogą ją rozpuszczać, ale Daichi nie miał takiego obowiązku. Jego było trzymanie wszystkich w ryzach. I uświadamiania społeczeństwa o trudach pracy policji.
- Słuchaj, Złotko - wycelował palcem w Nadętą Smarkulę z Plemienia Wody. - Mogło mi umknąć, że jakiśtam Aibo wyczynia coś na scenie, bo miałem przed sobą wężowego ducha zmieniającego kształty. I to w dużym rozprzestrzenieniu. Pani pomacha, by widzieli gdzie jest. O widzisz Złociutka, jak się Pani ładnie uśmiecha? - wskazał dłonią na Wężyce.- I pani w ramach współpracy zażyczyła sobie pójść na posterunek. I tylko tam dysponujemy kimś specjalizującym się w srawach z duchami. I pani Duch przed wami się nam trafiła. I według ciebie co ja Złotko mam z Panią zrobić, co? -- wskazał palcem znów na Smarkulę. Najchętniej by ją dźgał w pierś:
- Mam ją przywiązać jak psa do latarni i gonić Aibo? Tak się składa, że Pani jest inteligentniejsza od jakiegoś psa. Co za tym idzie sugestia przywiązania jej jak psa uwłacza jej czci in prawom jako inteligentnej jednostki, prawom obywatelskim.
Ale co to panienkę goniącą za jej wielką miłością Aibo?! Co ją rozwalona ulica, że mi i sierżantowi Zoltowi się oberwało przy wykonywaniu służby?!Sierżant pomacha, by było wiadomo o kim mowa. - wskazał na Marko dłonią, a potem znowu dzał powietrze przed Smarkulą.- Pomyślałaś złotko, że ja i sierżant to tylko dwóch policjantów, którzy mają ograniczone możliwości i samowolkę? A ja bym chciał zyskać wsparcie i możliwość, żebym mógł rano zobaczyć swoje dzieci jako żywy, co?!

I że dla mnie to za mało z korzyści, że będę mógł się potem poskarżyć rodzicom panienki, że cię Złotko źle wychowują?! Widocznie w ogóle olali twoje wychowanie skoro Złociutka się nawet nie pofatygujesz, żeby się nawet przedstawić. Trochę szacunku do ludzi, Złotko! Zwłaszcza jak ich prosisz o cholerną pomoc! Gliniarz też człowiek!!

Kaburagi na koniec wciągnął powietrze przyjmując pozycję jakby miał się w każdej chwili z kimś bić. Eks-żona kiedyś stwierdziła, że wkurzony Daichi ma tendencję nazywać ludzi "Złotko/Złociutki". Może przez takie sztuki jak Smarkula.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Kaworu

Aiko myślała, że jej pęknie żyłka. Starała się nie stracić nad sobą panowania, ale w obecności wkurzonego policjanta było to bardzo trudne.

- Raz – zaczęła – Aibo to ona, a nie on. Dwa, zajęła się większą ilością duchów znacznie bardziej profesjonalnie niż dwójka „doświadczonych” - wykonała znak cudzysłowu obiema dłońmi w powietrzu – policjantów. Trzy, ciężko ją przegapić, gdyż była na scenie koncertu który mieliście, jak sądzę, zabezpieczać, ale cóż – uniosła brew do góry i spojrzała wokół siebie z wyrazem najwyższej dezaprobaty zmieszanej ze zdziwieniem – Cztery, moi rodzice są u totalitarystów, uciekłam z bratem do bezpiecznej przystani, ale dziękuję za troskę, wychowali mnie na tyle dobrze bym wiedziała, że dobroć, która okazała nam Aibo pokonując duchy musi zostać zwrócona i stąd cała ta afera. Pięć, nie macie radia w radiowozie by wezwać posiłki, prawda?

- Tak w ogóle to się nazywam Aiko jeśli to ma jakiekolwiek znaczenie. Co teraz, zaparzymy sobie herbatki, w czasie, gdy porywacz Aibo robi jej niewiadomo jakie okrucieństwa? Przyjemna perspektywa, ale trochę nie na czasie, zważywszy na obecną sytuację. Wymiana grzeczności być może jest czymś miłym, ale nie prowadzi nas nijak do rozwiązania naszych problemów. Wolałabym nie znać imienia pana policjanta, a widzieć, że coś pan robi, zamiast je znać i tak tu stać jak te słupy...

 

Brilchan

Migmar wyciągnął z za poły marynarki małą drewnianą miseczkę jedną z przydatniejszych rzeczy jakich nauczono go w pseudo armii tyrana - śmierdziela była konieczność trzymania przy sobie miski i sztućców które mogą być wielofunkcyjną bronią służącą do zdobycia pożywienia w trudnych warunkach.

- Mistrzyni czy ja mógłbym dostać kapkę herbaty? Czytałem podręcznik początkującego herbaciarza Wielkiego Mistrza Iroh że ciężko jest znaleźć dobrą mieszankę jaśminową a po tym wszystkim też mi się przyda na uspokojenie - Muzyk zaczął popijać drobnymi łyczkami herbatę ze złośliwym uśmiechem obserwując jak Pan Aspirant Kaburagi werbalnie masakruje wodziankę.

- Ano, właśnie to samo mówiłem! Zupełny brak szacunku *siorb*! - Zgodził się jazzman podkreślając swoje zdanie głośno siorbiąc herbatę zgodnie z zaleceniami Iroh który twierdził, że siorbanie uruchamia kubki smakowe i pozwala lepiej docenić smak naparu.

- Aiko, nie jest złą dziewczyną *siorbnięcie*, pomogła mi sama z siebie, kiedy bliźniaki mnie zaatakowały - Dodał czując się nieco winny, bo rzeczywiście nieco przesadził gadając o ruchomych obrazkach, kiedy wokół tyle strasznych rzeczy. Tak już miał, że w złych sytuacjach uciekał w świat fantazji a złych sytuacji było w jego relatywnie krótkim życiu dużo biorąc pod uwagę zamiłowanie Mello do fizycznego i psychicznego znęcania się nad tymi którzy nie spełniali jego chorych standardów.

- Nie kłóćmy się już! Wszyscy jesteśmy zmęczeni walką oraz emocjami z nią związanymi *SIORBNIECIE*! Aiko się chyba zakochała w Aibo a Panu władzy się nie dziwie, że się zirytował, ale może warto przestać tracić czas na kłótnie i ruszyć na posterunek? - Zadawszy to pytanie zaklinaniem wiatru schłodził resztkę herbaty, wypił ją duszkiem następnie wytarł miskę chustką z butonierki i schował ją z powrotem do kieszeni gotów do drogi.

 

Slan

Hideki patrzył na Migmara jak spod łba.
- Panie Policjancie, ludzie tak jak pan są po to by robić rzeczy, więc niech pan rzecz zrobi, bo za robienie rzeczy otrzymuje pan pieniądze z moich i mojej siostry podatków. Ja nie musze wiedzieć co robić – Hideki uchylił się przed zgniłą kapustką rzuconą w jego stronę. – To pana obowiązkiem jest wiedzenie o rzeczrobieniu! – rzekł triumfalnie.
- Naprawdę, herbata zawsze pomaga. Mama zanim została asystentką taty dwa lata pracowała w jaśminowym smoku i tam się tego nauczyła – rzekła Ikki
-Twoja matka pracowała w Smoku – zapytał Hideki
- Tak, zanim została asystentką taty
- Aha! – rzekł Hideki
- Słuchajcie, wiem, że jesteście zaabsorbowani, ale naprawdę, musimy coś zrobić z aresztowaną – rzekł Marko

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Kaworu

Aiko westchnęła zrezygnowana - Dobrze, poddaję się. Państwo jadą z wężowatą na postarunek, a my z Hidekim dołączymy później, jak złapiemy autobus - dziewczyna chyba zaczęła się godzić z tym, że o Aibo "panowie policjanci" najwyraźniej zapomnieli. Zresztą, nie miała ochoty się kłócić ze "złotkiem".

 

Guren

z- A wystarczyło powiedzieć coś w stylu "Panie władzo nazywam się Aiko, skądśtam, czy copkolwiek co pozwoli wylegitymowąc, a stało się to i to...", Cokolwiek co pozowliłoby uwierzytelnić informacje, że to nie jest głupi dowcip smarkaczy. Że to osoba, która zechce potem łaskawie pofatygować się na posterunek. Wiecie ile mamy dziennie fałszywych doniesień?! Ale skoro panienka postanowiła sobie utrudnić - głos Daichiego ociekał słodyczą, gdy sięgał po radiostacje.

Mówił już głosem Aspiranta Kaburagiego, gdy mówił do radia:
- Tu Aspirant Kaburagi. Jestem z Zoltem pod Staionem Koncertowym. Z kimkolwiek mówię, niech weźmie ołówek, bo bedzie co zapisywać. Mam tutaj ducha, który doprowadził do paniki pod sceną, ale zgadza się poddać policji. Duch jest zmiennokształtnym wężem. Przyślijcie najlepiej doktor Szept.

W po za tym doszło do kilku innych wystąpień terrorystycznych nieznanych wcześniej organizacji. W tym jednej której zachciało się robić za Amona. Przy okazji porwali idolkę Aibo. Zrobili to w trakcie wystąpienia Zakonników Ikki.
Mam przy sobie troje dzieciakow, które chcą robić za świadków. Drugi atak terrorystyczny miał miejsce na ulicy pod głównym wejściem do stadionu. Spowodowany potencjalnie przez kilku Tkaczy. Ulica wygląda jak po wybuchu paru bomb. Obstawiam Ziemii i Ognia. Wkrótce może dojśc do jeszcze większej paniki na stadionie. Madame Ikki jest przy mnie.

Krótko mówiąc mam tutaj burdel i przyślijcie wsparcie, by pomógł go ogarnąc. Koniecznie z doktor Szept. W tym czasie spiszę dzieciarnię. Odbiór!

Wolał nie wyobrażać sobie reakcji komendanta. Osładzał sobie odliczając ile tej pieprzonej Aiko wyciągnie potem za utrudnianie mu śledztwa. Bogowie załatwcie mu jakąś teczkę wskazującą, że załatwi tej nadętej smarkuli parę tygodni robót społecznych.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Migmar nic sobie nie robił z jadowitych spojrzeń jakie posyłał mu Hideki. Był doskonale świadom, że podlizuję się glinom jak najgorszy wazeliniarz, ale tu chodziło o przeżycie do jutra!

Muzyk zresztą był świadom, że gliny pewnie też wiedzą, że się przed nimi płaszczy. Szczególnie ten sierżant wyglądał na ogarniętego .

- To czy mogę w czymś pomóc z aresztowaną albo coś zrobić, żeby ułatwić Panom pracę ? Bo chyba nie będziemy tutaj składać tych zeznań ? Znaczy się jak Pan sierżant chcę to proszę bardzo! Tyle że boję się, że bliźniaki się tu gdzieś czają... Niby ja zwaliłem kobietę a Mistrzyni dała do wiwatu jej bratu, ale Tkacze wiatru potrafią amortyzować upadki i mogą się tu gdzieś czaić - Powiedział przymilnie, ale z widocznym niepokojem.