Gdyby Lothar poświęcał więcej czasu sztuce znałby słowo opisujące ostatnie wydarzenia - surrealistyczne. A gdyby mniejszą wagę przykładał do manier, mógłby choć zapytać "Co do chuja?"
A tak stał oniemiały, gdy Pepik przyniósł pieniądze, a Kugelschreiber oddał je szantażystom, którzy ukłonili się i nic sobie nie robiąc z obecności świadków poszli jak gdyby nigdy nic z powrotem.

Po chwili otrząsnął się i ruszył za Axelem.
- Zaiste, bezczelni - zgodził się z nim - Jakby się nikogo w mieście nie bali. I wyglądali na takich co o walce trochę wiedzą - od razu się rozstawili tak by nie tworzyć łatwego celu. Byli strażnicy? Żołnierze? Czy po prostu wiedzą coś czym mogą szantażować Kugelschreibera i nie boją się, że ich zgłosi władzom? Warto byłoby sprawdzić kim są zanim dojdzie do walki, coś mi tu wyraźnie śmierdzi - zastanawiał się na głos.
- A w ogóle to lepiej nie idźmy taką kupą, bo w końcu nabiorą podejrzeń i zastawią na nas pułapkę. To oni są u siebie i znają to miasto, nie my.- dodał.

Wolfgang obserwował całe zajście i nie interweniował jak reszta kompanii. Gdy oprychy wyszli Kugelschreiber krzyknął polecenie.
- Her Kugelschreiber. Musimy poczekać aż się oddalą by nie zobaczyli jak za nimi wychodzimy.- Oznajmił i ruszył szybko po swój płaszcz, kij i miecz. Sakiewki z komponentami zawsze miał przy pasie więc długo mu to nie zabrało.
Przed wyjściem rzucił tylko zabezpieczenie przed deszczem i ruszył za resztą.

Dogonił kompanów chwilę po wyjściu na ulicę. Podbiegło do nich pod osłoną kamienicy z naprzeciwka.
- Moim zdaniem bali się. W końcu przyszli po zęby uzbrojeni.- Dodał do wypowiedzi Axela i Lothara.
- No trzeba zobaczyć gdzie mają melinę i proponuję tak jak Pan Lothar byśmy się nie rzucali w oczy i rozdzielili. Panie Bernhardt może Pan pierwszy a my w ślad za Panem?- Zaproponował Techler.

***

Gdy reketerzy wchodzili do gospody "Pod Czarnym Łabędziem" mag skrył się za winklem a gdy zniknęli w środku podszedł do towarzyszy.
- Słusznie prawisz Axel. To raczej nie ich melina.- Zgodził się Wolfgang z Mayerem.
- Coś mi nie podoba się to wszystko. W maskach chodzą po mieście jakby nie obawiali się patroli. To źle wróży.- Dodał po chwili.

- Czekamy i idziemy zobaczyć dokąd nas doprowadzą? Oczywiście nie rzucając się w oczy?- Zaproponował Techler.

Wolfgang szedł jako ostatni i rozglądał się wokół. Z pomocą czarów zadbał by nie zostali zaskoczeni od tyłu, ale jak się okazało cel ostateczny był koszarami Straży Miejskiej. Nie było to pocieszające odkrycie a wręcz zatrważające.
- Przekleństwo tych ziem.- Przeklną pod nosem chowając się za winkiel.
- Panowie. Z władzami nie damy rady. Już w jednym mieście w Reiklandzie napatoczyliśmy się.- Kiwał w niezadowoleniu głową.

- To co robimy? Wracamy do Kugelschreibera i badamy sytuację i jak wygenerujemy odpowiedzialnych co z nimi zrobimy?- Zastanawiał się na głos kiedy wracali.
- Może naszego wynalazce namówić by wymyślił jakąś pułapkę na tych reketerów a my byśmy im lekko pomogli znaleźć drogę do ogrodów Morra?

- Może najpierw uprzedźmy Kugelschreibera i przygotujmy sobie drogę ucieczki? To jednak strażnicy, może się trafić ktoś kompetentny kto Cię zauważy i oskarży o włamanie. Wolałbym najpierw dokończyć sprzedaż ładunku, a dopiero później uciekać niż odwrotnie- zauważył Essing. Jeśli wynalazca zadarł ze strażą miejską, stoi na straconej pozycji. Wariatowi w sporze z oficerem i tak nikt nie uwierzy, a Lothar nie chciał powtórzyć Bogenhafen. Gotów był nawet zaproponować Kugelschreiberowi podwózkę do innego miasta, albo poprosić o prezentację tej kugelmatycznej łodzioryby.