---

Nie jestem bohaterem tylko farciarzem i oszustem. Od tygodnia budzę się z ogromnym bólem głowy u boku ślicznej dziewki, której to walory doceniłby nawet królewski bard układając pieśni upamiętniające jej piękno. Od kilku dni kobiety same wchodzą do mojego łoża, gotowe na figle z...

---

Na ulicy panowała ciemność. Po obdrapanych z farby ścianach budynków spływały liczne strugi krwi. Wlewały się w szczeliny pomiędzy cegłówkami, a następnie docierały do płytek chodnikowych. Kierowały się one w jedno miejsce. Na środku zaułka ulicy Morcznej krew utworzyła...

---

Olafff czuł wokół siebie nieznośny słodki zapach kwiatów, w normalnej sytuacji zapewne zaczął by dewastować je dla samej zabawy. Tym razem jednak, jedną ze swoich ulubionych zabaw odłożył na później, ograniczając bezmyślną destrukcję, jedynie do tych roślin które znalazły...

---

Opętany



Archibald Allensen był zaledwie prostym kapłanem. Święcenia przyjął w Nu’Vaticcano piętnaście lat temu – szesnaście lat temu był ledwie chłopcem, który wkraczał w wiek męski. Za trzy miesiące, jeśli dadzą Bogowie, minie szesnaście lat. Równo...

---

"Afirmacja"



Istniał czas gdy rozumiał wszystko. Gdy niebo było prawdziwym błękitem. Gdy ludzie nie byli podziwiani za bogactwo materialne, a za szczerość serca. Pamiętał dni szczęścia i blasku prawdy. Pamiętał piękno miłości i smak wolności.

---

Opowiadanie powstałe częściowo z inspiracji filmem Dark City. Od dawna chciałem przedstawić w nowym świetle dobrze znane wszystkim wampiry. Właściwie przestają tu być wampirami. Sami nie uważają się za nie i ja także nie używam w stosunku do nich tej nazwy. To tylko ludzki mit,...

---

Krótkie opowiadanie humorystyczne. Nie należy do moich najlepszych dzieł, ale zdecydowałem się je tutaj umieścić. Swoje lepsze twory wyślę następnym razem.







Nazywam się Thomas Maggranson, mam 25 lat, jestem Duńczykiem i opowiem wam o...

---

Początkowo miało być to opowiadanie parodiujące RPGi, lecz z czasem zdecydowałem się na śmiech z fantasy ogólnie rozumianego. Co z tego wyszło... oddaję wam pod ocenę. Brak logiki, chaotyczność, czasami specyficzny (choć w granicach) humor - to cechy mojego pisarstwa.

---

Taa, wojna jest brutalna. Przyznałem sobie po raz nie wiadomo, w myślach racje. Siedziałem oparty plecami o drzewo. Przypomniała mi się pewna scena.

Lekcja religi, jeszcze w gimnazjum.

Leże znudzony na ostatniej ławce i słucham dyskusji w klasie. Dyskusja niezbyt...

---

Tłum. Ludzie są wszędzie, otaczają mnie. Jak morze. Idą jezdnią. Nie, idziemy jezdnią. W końcu jestem tłumem. Jestem jednym z wielu. Otrząsam się i próbuję nie wsłuchiwać się w dziwną pieśń. Nie potrafię rozpoznać języka. Zresztą nic dziwnego władam tylko angielskim. Ruda...