02.13; Bezahltag; późny wieczór; oberwanie chmury; tawerna “Pod pełnymi żaglami”, Pirora, Łasica i Burgund


Obie kutyski akurat się wysuszyły i ubrały jak należy na dalszą część wieczoru gdy w wynajmowanym pokoju dało się słyszeć pukanie do drzwi. Okazało się że to wróciła Burgund. Cała zawalona śniegiem bo na zewnątrz sypało jak z cebra. Przywitała się wesoło z gospodynią i niedawną rywalką. Wyglądało na to, że jest w świetnym humorze.

- Oho ktoś tu miał udany wieczór. Wchoć i się rozbierz i opowiadaj. - Pirora ubrana w nocna kusą koszulkę i zdobiony ciepły szlafrok zaprosiła druga złodziejkę do pokoju. Miała jeszcze wilgotne włosy które Irina zaplotła w warkocz.

- Tak, bardzo udany! Żałujcie, że was nie było! Spodobałoby się wam. No tobie na pewno! - Burgund rzeczywiście aż tryskała euforią gdy się rozdziewała. Dumna jakby świadoma, że przeżyła przygodę jaką koleżanki mogłyby jej zazdrościć. Ale w takim przyjaznym tonie. Łasica uniosła brew słysząc to i posłała jej zaciekawione spojrzenie. Nie chciała się znów ubierać w swoje znoszone robocze ciuchy więc gospodyni musiała jej coś zorganizować.

- To siadaj i opowiadaj. O. Co tu masz? - Łasica zaprosiła kobietę o burgundowych włosach do łóżka na jakim siedziała. I zdziwiła się trochę dostrzegając obrożę na szyi konkurentki.

- Moja pani powiedziała, że jest ze mnie zadowolona i mogę ją zatrzymać. - roześmiała się wesoło druga z łotrzyc siadając na krawędzi łóżka i pieszczotliwie głaszcząc swoje niewolnicze trofeum. Jak zdjęła wierzchnie odzienie została w samej spódnicy i skromnej koszuli więc wyglądała jak jakaś pensjonariuszka.

- No było świetnie! Moja pani tak mnie oćwiczyła i sponiewierała, że hej! Prowadzała mnie na smyczy, i przy nodze. Przywiązała mnie do łóżka, kazała sobie usługiwać no i ma takie zabaweczki, że może mnie brać jak mężczyzna. No i oczywiście cały czas mówiła, że jestem żałosna i beznadzieja i wcale się nie staram. No i mnie musiała ukarać naturalnie. Więc było cudownie! O zobacz, ty mam od kajdan a pod spodem mam tego więcej. - Burgund chętnie zdała tą pierwszą, gwałtowną nieco chaotyczna ale entuzjastyczną relację. Na dowód podwinęła nieco rękaw koszuli i na nadgarstku widać było zaczerwienienie. Faktycznie mogło powstać od jakichś więzów.

- Aha no i pytałam o was. Nie mówiłam kim jesteście no ale resztę powiedziałam tak jak Pirora chciała. No i moja pani się trochę zdziwiła. Wzięła ten liścik i go obejrzała. Ale nie wiem czy go przeczytała. No ale powiedziałam jej o tej Księżniczce i reszcie. No i ona powiedziała, że najpierw wolałaby się gdzieś spotkać i porozmawiać. Nie wydaje mi się aby była przeciwna nowym znajomym do takich zabaw. Zwłaszcza, że was opisałam jako ślicznotki i w ogóle pierwszorzędny towar. Trochę się zdziwiła jak usłyszała gdzie jest ten loszek. No ale jednak mówi, że najpierw wolałaby się gdzieś spotkać i porozmawiać na jakimś neutralnym gruncie. Albo u nich w sklepie no albo wieczorem gdzieś w jakiejś karczmie. A te maski to chyba jej się spodobały bo jak je oglądała to się uśmiechała. - zdała też relację ze swojej rozmowy ze swoją dominą na temat ewentualnego spotkania we wspólnym gronie.

- Mmmm, troszkę mało czasu ale myślę że jutro albo pojutrze da się mogę wstąpić do niej do sklepu i porozmawiać w czasie brania miary na jakieś moja zachcianki. - Powiedziała blondynka zastanawiając się nad tym chwilę. - Tak to będzie dobry pomysł.

Pirora podała swojemu gościowi napełniony kubek wina.
- Burgund jak się czujesz odrabiając bogatych kupców używając sztuki szantażu? Mam takich dwóch którym dobrze by zrobiło uszczuplenie sakiewki. Ale Łasica jest zajęta, ja nie nadaje się do brudnej roboty potrzeba mi kogoś z doświadczeniem i sprytem. Być może dam mogę ci zapewnić towarzystwo dwóch wielkich chłopów dla ochrony. Co powiesz? Chcesz usłyszeć więcej czy nie twoje klimaty? -

- Dwóch kupców do szantażu? - brwi włamywaczki siedzącej w koszuli podskoczyły do góry gdy nie spodziewała się takiej gwałtownej zmiany tematu. Od projektu spotkania z jej dominą do jakiegoś szantażowania kupców. Spojrzała więc na drugą łotrzycę sondując ją o co tu chodzi.

- Chodzi o robotę. Wymiana kasy za fanty. No ale Pirora jest zielona w takie klocki to przydałby się jej ktoś obcykany w temacie. No ja pomogę jakbym była wolna no ale właśnie nie wiem czy będę. - Łasica nakreśliła jej z grubsza chociaż o co chodzi z tym pytaniem gospodyni z grubym, blond warkoczem.

- Aha. - burgundowa głowa skinęła zastanawiając się chwilę nad odpowidzią. - Ale to kiedy by miało być? I co z Dirkiem i Sypkim? Bo mi z nimi ostatnio sporo czasu zajmuje. - włamywaczka wzruszyła ramionami dając znać, że nie zamyka furtki do takiej współpracy ale chciała wiedzieć jak to ma ustawić sobie w planach i priorytetach.

- Dnia wymiany jeszcze nie mamy, chciałam znaleźć pewną ekipę która wiedziałaby co robi. - Pirora powiedziała Burgund. - Co do Dirka i Sypkiego nadal będzie to twoja misja numer jeden ale koniec końców pieniądze od kupców są lepsze. Powiedz tylko czy się podejmiesz a ja ci spróbuje dobrać dwóch solidnych panów do ochrony.

- Jakbym miała brać w tym udział to wolę wziąć swoich panów do ochrony. Ale za taki numer chcę 10% prowizji. Od sumy o jaką chodzi. Dla mnie i tych których wezmę. - Burgund okazała się kobietą interesu i zgodziła się na taki numer o ile Pirora zgodzi się na jej warunki.

- Mhmm, te dziesięć procent dla wszystkich czy na głowę? - Blondynka postanowił się upewnić zanim podejmie jakieś decyzje finansowe.

- Dziesięć procent dla mnie. Ja już się z nimi rozliczę po swojemu. - odparła krótko Burgund mając widocznie skrystalizowany pogląd na tą sprawę.

- Zgoda. Choć trochę będzie szkoda cię nie widzieć, jak zarobisz na raz osiemdziesiąt karli to cię nie zobaczymy do wiosny jak pójdziesz w miasto balować… - Pirora zaśmiała się i wystawiła rękę do Burgund by przypieczętować umowę. - Choć może panowie kupcy nie będa chcieli zapłacić. Ale wtedy też będzie zabawa bo spełnimy nasze groźby wyślemy listy do odpowiednich osób i zobaczymy jak scena plotek w mieście zapłonie - szlachcianka przedstawiła drugą wersję wydarzeń jaki może się wydarzyć.

- No zobaczymy. Za tyle to byłabym bardzo zainteresowana. - burgundowa kobieta uniosła brwi słysząc o jakich sumach rozmawiają i tego się chyba nie spodziewała. Ale przyjęła za dobrą monetę i tym bardziej była zainteresowana taką robotą.

Po dobiciu targu dziewczyny gadały trochę i pobawiły się ze sobą na ile pozwalały im warunki. Usnęły w łóżku Pirory przytulone do siebie. żadnej nie było już rano kiedy dziedziczka się obudziła.

Nordland; Neues Emskrank; sklep Grubsona, Backertag (6/8); przedpołudnie


Sklep Grubsona był spokojny, na pewno nie było takiego ruchu jak w dzień targowy. Pirora powiedziała że ma zamiar zamówić pewien strój u ich najlepszej szwaczki podając imię Oksany jako tą która została jej polecona.

- Witaj Oksano, mam zachciankę, chciałabym być zdjęła ze mnie miarę do tego. - Szlachcianka była uprzejma dla krawcowej, w tej chwili z torby wyjęła swój szkicownik i podała jej dwie luźne kartki z szkicem ubioru o jaki jej chodziło. Były to spodnie i kamizelka do nich. Koszuli nie potrzebowała miała ich dużo. Spodnie były inne niż te Łasicy zamiast przylegać i opinać ciało były luźniejsze i miały więcej miejsca na bieliznę jaką nosiły szlachcianki.

- Wiem że to nie typowe może nie do końca typowe codzienne ale czasem mam takie zachcianki. “Jak księżniczka” mój ojciec o mnie mówił. - Powiedziała frazę klucz. Gdyby Oksana nie wiedziała od Burgund jakie imię do ‘zabaw’ przyjęła sobie szlachcianka pewnie byłoby to tylko fraza jaką czasem szlachcianki rzucają w rozmowie. Jednak szwaczka powinna rozpoznać aluzje słowną. Jeśli będzie chciała to poruszy ten temat jak zostaną same w czasie zdejmowania miar.

- Dobrze to zapraszam do przymierzalni. - krawcowa uśmiechnęła się zachęcająco i wskazała na drzwi prowadzące do pomieszczenia gdzie ostatnio brała miary z panny van Dyke i jej towarzyszek. Trudno było blondynce powiedzieć czy sprzedawczyni była po prostu uprzejma czy może rozpoznała pseudonim i tylko potrafiła to tak znakomicie ukryć. Chwilę potem obie znalazły się za zamkniętymi drzwiami w pomieszczeniu przeznaczonym do brania miar, rozdziewania i ubierania się w nowe lub robione ciuchy. Było podobnej wielkości co “13-ka” Averlandki i większość takich pokojów w karczmach. Choć oczywiście inaczej urządzony. Dominowały tu skrzynie, ławy, parawan i wieszaki na stare i nowe ubrania.

- A z jakiego materiału sobie panienka to życzy? - krawcowa zapytała oddając właścicielce jej notes a sama biorąc do ręki miarkę. - I zabawna rzecz z tą księżczyczką. Znajoma mi ostatnio mówiła, że jakaś księżniczka ma na mnie chrapkę czy coś takiego. - powiedziała podchodząc z miarką do stojącej blondynki. Mówiła jakby chodziło o jakieś towarzyskie głupotki ot, tak dla rozluźnienia rozmowy z nową klientką.

- Materiał… ciepły myślę że wełniane będą dobre. Co do odcienia nic krzykliwego, czarne, szare, brązowe, każdy z tych stonowanych kolorów będzie dobry. - Szlachcianka wyraziła swoją opinie.na temat strojów i materiałów.

- Och cóż za zbieg okoliczności ja za to próbuje się spotkać z osobą którą chwilowo tytułuje ‘Madame’. Jestem dobrej myśli gdyż nie zwróciła ona prezentu jaki jej przygotowałam. - Szlachcianka również zgrabnie podchwyciła ten ton pogawędki ściągając z siebie na tyle dużo odzienia by można było zdjąć odpowiednio miarę ale zostawiając ich na tyle by nie zmarzła.

- Liczę, że uda się namówić na wspólne spotkanie towarzyskie w ten Festag. Czasem tak trudno spotkać osoby o podobnych zainteresowaniach zwłaszcza w nowym mieście. - Pirora przyznała się do trudności jakie stawiało przed nią to miasto.

- Ah tak? To ty jesteś Księżniczka? - młoda kobieta o dwu kolorowych włosach pokiwała głową uśmiechając się lekko gdy usłyszała co blondynka jej powiedziała. Obrzuciła sylwetkę szlachcianki spojrzeniem jakby widziała ją po raz pierwszy i starała się ją ocenić.

- Tylko po założeniu maski, tutejsi szlachcice raczej nie byli chętni wynieść mnie tak wysoko w swoich kręgach. - Szlachcianka uśmiechnęła się. - Nie wiedziałam czy tutaj gra się w otwarte tożsamości. W moich stronach jednak większość woli zachować anonimowość.

- Tak, rozumiem. U nas podobnie. Ale ja raczej umawiam się indywidualnie. Jednak czasem ktoś mi podrzuci kogoś nowego. Tak jak wczoraj Burgund ciebie. - Oksana jakby z ulgą przyjęła te słowa, że jednak to nie jest żadna pomyłka ani mylne wrażenie tylko rozmawiają właściwe osoby na właściwy temat.

- Ale przyznam, że jednak mnie trochę zaskoczyło to co mówiła. Macie gotową izbę tortur? W pensjonacie pani Holtz? I właściwie ile by was miało tam być w ten Festag? - jak już miały to ustalone to ciekawość i nutka niedowierzania skłoniła krawcową do dopytania się o szczegóły propozycji przedstawionej jej wczoraj przez swojego wieczornego gościa.

- Poznałam byłą rywalkę Burgund, śmieszna historia one tak ze sobą koty drą a są tak podobne. Zwłaszcza w upodobaniach. Moja zabawka nazywa się Nadia. - Powiedziała szlachcianka, ciszej jakby ściany miały uszy. - Bardziej chodzi mi o to by całe wyposażenie było używane bo aż szkoda byłoby aby dalej się kurzyło. Zamierzam znaleźć im lepsze miejsce ale takie rzeczy wymagają czasu. Chciałam byś zobaczyła co przejęliśmy i zobaczyła czy może twoi inni przyjaciele chcieli by doznać czegoś z wyższej półki doznań. Oczywiście nic na siłę rozumiem jeśli będziesz chciała to przemyśleć na spokojnie. To też na razie zapraszam cię i Burgund na lekcje wychowania w Festag. - Cała rozmowa działa się w pokoju przebieralni. Blondynka rozglądała się po pomieszczeniu z zaciekawieniem.

- Czyli byśmy były we cztery? - zapytała krawcowa machinalnie bawiąc się tasiemką na jakiej były wypisane kolejne długości. - I to w tym pensjonacie pani Holtz? Dziwię się trochę. To już tak długo stało puste. Że tam coś w ogóle zostało i ni rozkradli tego ani nie zniszczyli… - Oksana dziwiła się trochę jakim cudem pozostawiony samemu sobie budynek zdołał ocalic swoje skarby. Zamrugała jednak oczami i wróciła w rozmowie do szlachcianki jaką miała przecież zmierzyć tą miarką na nowe ubranie.

- To jak rozumiem ta twoja Nadia to tak coś w stylu Burgund? Z uległymi upodobaniami. A nie wiem czy wiesz na co sobie pozwalamy z Burgund jak się spotykamy. Ta twoja zabawka wie na co się pisze? - zapytała próbując się zorientować czego może się spodziewać po tej trzeciej o jakiej rozmawiały.

- No i jak widzę one dwie miałyby być niewolnicami i zabawkami. A ty? Jaka miałaby być twoja rola? - chciała jeszcze wiedzieć jak panna van Dyke samą siebie widzi w takim ewentualnym spotkaniu we czwórkę.

- Zazwyczaj rozkazuję bo jednak trzeba to umieć, nie każdy się do tego nadaje. Niemniej nie miałabym nic przeciwko spróbować jak to jest pod obcasem ‘madame’. Tytułujesz się jakość na tych zabawach? - Szlachcianka okresliła swoja płynność w rolach i zapytała ciekawa jak bardzo Oksana wchodzi w rolę dominy.

- “Pani” może być. - krawcowa wzięła miarkę i opasała nią talię szlachcianki przystępując do brania tego pomiaru na zamówione ubranie.

- To jak rozumiem miałybyśmy tam być we cztery? Ty, ja, Burgund i ta twoja? - zapytała ważąc sobie coś w swojej dwukolorowej głowie.

- Nadia, tak. Jesteście mile widziane w Festag, a jeśli uznasz że ci to nie pasuje, no cóż będziemy zawiedzione ale przeżyjemy to. - Pirora zapewniła Oksane, że jeśli ta nie będzie zainteresowana to nic się nie stanie.

- No dobrze. A na którą by to było zorganizowane? - zapytała po chwili zastanowienia. Uklękła przy klientce i zaczęła mierzyć jej nogi na te właśnie zamawiane ubranie.

- My będziemy tam przed południem by trochę nagrzać pomieszczenie. Wy możecie przyjść w południe? Albo i później jeśli chcecie. - Szlachcianka powiedziała ustawiając się dla krawcowej.

- W południe? I nasza czwórka? No dobrze. Możemy spróbować zobaczyć co z tego wyjdzie. - odparła z uśmiechem dwukolorowłosa zapisując coś w swoim kajeciku. Po czym wstała i stanęła za plecami swojej klientki zaczynając mierzyć jej plecy. Szło jej to sprawnie aż oplotła miarką szyję szlachcianki chcąc zmierzyć jej kołnierzyk. Ale jakoś tak dziwnie przytrzymała ten ruch przez co szyja Pirory znalazła się jakby na uprzęży tej tasiemki.

- I miałabyś ochotę spróbować swoich sił w takiej roli? - Oksana zapytała cicho nieco napierając na tasiemkę tak jakby chciała wymusić na blondynce pochylenie głowy. Nie sprawiał bólu ani nieprzyjemności raczej był sprawdzeniem w praktyce wcześniej wypowiedzianych słów.

- Och Pani, jakbyśmy miały więcej czasu pokazałabym że sprawdzam się w obu rolach. - Pirora powiedziała grzecznie jak panna z dobrego domu, ale dreszcz podniecenia przeszedł jej po plecach.

- Oh nawet nie wiesz jak często to się zdarza. - uśmiechnęła się Oksana sprzedając Pirorze klapsa w tyłek. - No dobrze, to chyba jesteśmy umówione na ten Festag. A te spodnie i kontusz to proszę się dowiadywać w przyszłym tygodniu. - odparła kobieta o dwukolorowych włosach kończąc brać miary na to zamówione ubranie.

Backertag; południe; “kopalnia mebli”


Magazyn był ogromny, Pirora była pewna że dałoby się niepostrzeżenie schować w jednej z zapomnianych szaf i zostać zapomnianym przez magazynierów. Co do koksowników szlachcianka zdecydowała się na jeden z mniejszych egzemplarzy który wyglądał solidnie i można by go wykorzystać po przeniesieniu lochu do nowej lokalizacji. Kiedy czekała aż podejdzie do nich magazynier i przepychanki cenowe się rozpoczną postanowiła pooglądać inne rzeczy bardzo dokładnie. Niby pod pretekstem sprawdzania czy mebel nie skrzypi i jak chodzi otwierała niektórym szuflady. Drzwi do wielkich szaf i innym rzeczom. Stół był faktycznie ładny ale pamiętała że akurat ciężki stół z opornymi krzesłami były nie wyniesione z kamienicy wiec to jej odpadało. Ale figura syreny ja zaciekawiło przypominała trochę jej figurę tancerki jaką przywiozła do miasta.

- Ile chcecie za figurkę? - Zapytała gdy w końcu dotarł do niej mężczyzna targujący się.

- Za tą piękną alabastrową syrenkę? Ot, niewiele. 30 monet i może ją pani zabrać i postawić na kominku aby zachwycała panią i pani gości. Piękne cudo nieprawdaż? - brodacz podszedł do niej z jowialnym uśmiechem i podobnie się uśmiechnął. Spojrzał na blond klientkę i statuetkę o jaką pytała jakby pochwalał jej gust i wybór.

- Nie. Tyle nie dam, na pewno podwyższyła cenę bo teraz syreny w modzie, artysta nieznany, owszem ładna ale pospolita i nie warta tej ceny co powiesz na 15 monet? - Pirora postanowiła potargować się troszkę dla sportu.

- Pospolita! Cóż pani mówi! Proszę tylko spojrzeć na te kształty! Jakby była naturalnej wielkości to by można było uznać za zamrożoną syrenę. - nie trafiła na byle kogo i handlarz okazał się handlarzem z krwi i kości. Odezwał się urażony jakby miał sprzedawać własne dziecko w cudze ręce. Wziął to statuetkę i podał ją blondynce aby mogła się lepiej przyjrzeć. Nie była zbyt ciężka z powodu swoich rozmiarów. Ale była wykonana starannie. Trochę stała pochylona bo spód był nieco nierówny. Jakby podstawka się nieco ukruszyła. Albo ktoś ją oderwał czy raczej złupał z oryginalnej podstawy. Koniec końców kupiec jednak zgodził się spuścić pierwotną cenę prawie o jedną trzecią ale niżej już zejść nie chciał. Więc Averlandce zostało wziąć tą statuetkę za tą niższą cenę albo w ogóle.

- No dobrze niech stracę, to to i tamten koksownik. - Blondynka powiedziała kończąc te zakupy.

- A lubi pani takie alabastrowe cudeńka? Bo jakby cię to interesowało to mamy tego więcej. Tylko są w gorszym stanie, uszkodzone to ich nie wystawiamy. Ale jak cię to interesuje to mamy. - brodacz przybił umowę gdy statuetka alabastrowej syreny była już zapakowana w papier i w rękach nowej właścicielki podobnie jak jej towarzysze przejęli niewielki kociołek do ogrzania loszku. Wtedy brodacz jakby na koniec zaproponował jeszcze coś co mogło zainteresować nową klientkę.


---

Mecha 69


Pirora; targowanie vs targowanie (alabastrowa syrenka); (OGŁ + Targowanie vs OGŁ + Targowanie); 70+10-15=65 vs 50+20-15=55; 50+65-55=60; rzut: 7 > 60-7=53 > du.suk = cena -30% (30 PZ -30% = 21 PZ)

Nordland; Neues Emskrank; port; tawerna “Pod pełnymi żaglami” , Backertag (6/8); zmierzch

- Cóż jak tak ci zimno to czemu nie zdejmiesz tych zimnych ubrań i nie dołączysz do nas w ciepłej wodzie? - Powiedziała uwodzicielsko opierając się o kant drewnianej bali. Na porozumiewawcze spojrzenie kobiety szlachcianka odwróciła się do Beno i Ajnur.
- Dziewczyny przepraszam, że was wykorzystuje ale czy możecie pójść i zamówić nam z jedną z pieczonych kur które dzisiaj podają na kolacje? Myślę, że możemy zjeść u mnie w pokoju co wy na to? - Szlachcianka ładnie wybrnęła z sytuacji by nie mówić niewolnicom co robi dla niej Burgund.

- I mamy pójść obie po tą kurę? - niewolnica o miedzianych włosach zmrużyła oczy trochę się dziwiąc czemu mają iść obie po coś co wystarczyła ona sama. Ale się zmitygowała i pokiwała mokrą głową na znak zgody. Klepnęła migdałooką w nagie ramię aby ją skierować na właściwe tory po czym obie ślicznotki ślicznie ociekając pianą i wodą wstały i wyszły z balii. Zaczęły się wycierać i ubierać w pogodnej atmosferze.

- No Ajnur nie ogarnie tego sama. A tam możecie zacząć grzać mój pokój. - Dodała szlachciarka.

- No ja jestem sama ale postaram się wynagrodzić panience za jej wspaniałomyślność i dobroć. - dla odmiany Burgund chętnie skorzystała z zaproszenia, zwłaszcza jak dziewczyny zwolniły miejsce i sama zaczęła się rozbierać. Na jej nagim ciele już nie było widać wczorajszych razów jakby nigdy ich na sobie nie miała. Zatrzymała się jeszcze na chwile aby wypuścić kapitańskie dziewczęta i zamknąć za nimi drzwi łaźni. Po czym z przyjemnością wskoczyła do balii pełnej gorącej wody i zanurzyła się w niej ciesząc się jak dziecko.

Kiedy zostały same Pirora trochę spoważniała.
- Opowiadaj. Jakieś ciekawe wieści czy nudy i strata czasu? - Zapytała popijając trochę wina ze swojego kielicha.

- Na coś się szykują. W Wellentag. Nie wiem dokładnie na co ale myślę, że wtedy sfinalizują umowę. Bo coś o wozie było. Pewnie przywiozą nim beczki z prochem. Tak myślę. - wychowanka miejskich ulic sprawnie streściła szlachciance to co najważniejsze. Udało jej się zdybać jednego z pomocników Sypkiego i ten się wygadał, że na Wellentag mają mieć zajęty dzień. Takim tonem jakby to było coś ważnego. Burgund uznała, że ze zwykłej, legalnej dostawy tak by się nie podniecał więc pewnie taka legalna nie była. Pewnie w dzień bo skąd ktoś nawet widząc jak pod sklep podjeżdża jakiś wóz z beczkami miałby przypuszczać, że coś jest w tym lewego? A, że legioniści coś mają zamiar z wozem na Wellentag to udało jej się dogadać z jedną z kelnerek jakie pracowały w tamtym lokalu. Więc chociaż w sporej mierze były to podsłuchane plotki z czyjejś ręki i własne domysły włamywaczki to ta jednak uznała, że układają się w spójną całość.

- A teraz zastanówmy się czy tą informacje możemy jakoś wykorzystać czy ktoś by chciał wiedzieć o takim detalu? - Pirora wzięła do ręki mydło i zaczęła namydlać złodziejce plecy. Wiedziała, że może to wysłać Karlikowi może ta informacja przyda się komuś ze zboru albo może ja sprzedać.

- Chcesz go wsypać? - burgundowa kobieta lekko nachyliła się do przodu aby poddać się przyjemności mycia pleców przez drugą kobietę. Ale jej słowa nieco ją chyba zaskoczyły. - No jak sobie chcesz. Możesz dać cynk do straży miejskiej albo nawet do jego koszar. Ale to już beze mnie. Nie chcę być kapusiem. - podpowiedziała co można zrobić w tej sytuacji chociaż sama nie pochwalała takiego rozwiązania i nie chciała się w to mieszać. Nie broniła tego blondynce za swoimi plecami.

- Nie do końca. - Powiedziała szlachcianka. - Zwykłe rozpowszechnienie tej informacji byłoby mi na rękę jakby zrobił mi jakąś niewybaczalną potwarz. Chwilowo naprawdę bardzo go lubię ale taka informacja jest pewnie warta coś dla kogoś. I nie straży oni są zbyt skorumpowani i za mało opłacani by dać mi dobrą cenę. Myślę że zastanowię się z znajomymi co można z tym zrobić. Dobrze się spisałaś. Teraz zajmiemy się panami kupcami.

- Ach i spotkałam się z Oksaną. Porozmawiałyśmy przez chwilę. -

- O. I jak wam poszło? - nowy temat zainteresował włamywaczkę, że ożywiła się i nawet odwróciła głowę w stronę blondynki siedzącej za nią. Pod wodą zaś ta poczuła jej dłoń głaszczącą ją po stopie i goleniu.

- A z Dirkiem to taki moment. Jak dokonają wymiany to właściwie już nic się nie da zrobić. A przynajmniej trudniej. Więc albo to tak na miejscu w ten Wellentag trzeba by działać albo sobie odpuścić. - powiedziała opierając się w końcu plecami o front szlachcianki ale w zamian oddając jej swój front do dyspozycji.

- Cóż mało czasu, ale może mój przyszywany wujek uzna to za ciekawą nowinę. A z Oksaną cóż spotkaliśmy się porozmawialiśmy i wydaje mi się że widzimy się w południe w Lochu. - Pirora przeniosła swoje ręce na piersi złodziejki dając jej tylko tyle pieszczot by podsycić głód.

- O! To zgodziła się?! Cudownie! - burgundowe włosy jak były mokre wydawały się tak ciemne, że prawie czarne. A słysząc te wieści ich właścicielka roześmiała się wesoło. A może wpływ na to miały też dłonie koleżanki buszujące po jej piersiach. W każdym razie zaraz potem przy wtórze plusku wody w balii odwróciła się frontem do partnerki.

- Czuję, że to będzie niezapomniane spotkanie! - zawołała ucieszona ściskając Averlandkę gorąco. Z tej radości pocałowała ją w policzek i jeszcze raz przytuliła do siebie.

- Też się cieszę. Liczę że jej się spodoba i będzie chciała używać tych maszyn. - Pirora też powiedziała zadowolona. - A teraz chodźmy do dziewczyn na kolacje. Pirora wstała z wanny która powoli stawała się letnia i poszła wytrzeć się do sucha i ubrać. Dziewczyny nocowały tej nocy u niej było tak samo miło jak każdego innego wieczoru kiedy w pokoju szlachcianki przebywała większa niż jedno osobowa grupa osób.