Jaśmin

Cesarz Amar-Nathema. Ilian Szkarlatny. Setriel. Pan Obu Mieczy. Niektóre z tych imion...czy może raczej Imion...były Kassimirowi znane. Inne nie. Sięgając do swej przepastnej pamięci wspomniał słowa, które usłyszał dawno temu od swego preceptora.
- Opowiem ci o cesarzu Amar - Nathemie. Ten oto wielki władca podbił cały Agathar, starożytny kraj znajdujący się na sztucznym świecie, a potem pokonał królów kapłanów Sarateku. Był władcą wielkim i sprawiedliwym, czczonym niczym bóg, ale nawet on musiał ulec potędze czasu.. Nie lękał się o siebie tylko o swój lud, dlatego też rozkazał rzucić wielki czar. On i jego dziesięć tysięcy najlepszych wojowników oddało swe życia i zastało pochowanych, aby w razie wielkiej potrzeby zostać przebudzonym. Jednakże, gdy rzeczywiście go wezwano, stało to się za sprawą czarownika, który w swej głupocie wierzył, że zapanuje nad nieumarłym. Zginął ale cesarz dowiedział się, że jego kraj upadł z powodu jednego ze swych potomków, który wezwał abominacje czym ściągnął na siebie gniew bogów. Morał jest taki, że nic nie jest wieczne a bogowie nie działają wybiórczo...


Dziewczyna, z którą Kass tu przybył właśnie znikała we mgle. Nieważne, spełniła już swoją rolę, teraz uwaga Sigilijczyka skupiła się na boskich bytach. Jeśli to faktycznie był Anubis...
- Zaczynam dostrzegać pewien element komiczny w fakcie, że nasze tajne spotkanie zwabiło tylu śmiertelników.
W pierwszej chwili Kassimir był bliski paniki. Dostrzegli go. Ale jak?
W następnej sekundzie zreflektował się. Czyż nie była to jego szansa by dowiedzieć się czegoś o istocie problemu? Kassimir porzucił chroniące go zaklęcie i wyszedł z mgieł podchodząc do Anubisa i jego towarzysza.
-Pozdrawiam was, wszechmocni. Jestem Wędrującym przez Wymiary i poszukuję wiedzy. Czy pozwolicie mi z wami porozmawiać ku obopólnej korzyści?

 

Brilchan

 

Slan

Anubis popatrzył na nowoprzybyłych z niechęcią.
- Lord Ao egzystuje, ale niewiele go obchodzi kłótnia między śmiertelnikami. Ostrzegałem, że korzystanie z mocy splotu obarczone jest ryzykiem - warknął zirytowany bóg.
- W istocie, podpięli się do splotów, aby uniknąć rozproszenia... lub kondesacji. Lecz był to artefakt Nauri, a oni nigdy nie myśleli perspektywicznie. Spytaj Trakisów. Jego cienisty duplikat był dziełem jednego z dawnych władców cienia. - tłumaczył cesarz.
- Ty jesteś jednym z nich! - warknęła Nurissa i dobyła glewi. Skoczyła do cesarza, ale tan zakrzyknął i na około kobiety pojawiło się trzech wojowników w zbrojach z mosiądzy. Pod ich hełmami skrywały piękne widmowe Oblicza. Dziwne morficzne ostrza znalazły się przy jej gardle.
- Jesteś Kasimir, syn pani Bólu - anubis zwrócił się do łysego mężczyzny
- Ah, więc zamaskowana Lady postanowiła włączyć się do Gry? - zapytał osobnik w złotej masce.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Brilchan

 

Jaśmin

- Jesteś Kassimir, syn pani Bólu - Anubis zwrócił się do łysego mężczyzny
- Ah, więc zamaskowana Lady postanowiła włączyć się do Gry? - zapytał osobnik w złotej masce.
-Nie spodziewałem się mniejszej przenikliwości po Najwyższych - rzekł Kassimir z ukłonem - Tak, jestem Kassimir, książe sigilijski, Wędrujący przez Wymiary by znaleźć odpowiedzi...
W tym momencie kaleki mężczyzna wręcz eksplodował wyrzucając z siebie potok słów i morze informacji. Kassimir zamilkł tym bardziej, że bogowie odpowiedzieli dodając nowe fakty do obrazu rzeczywistości. Sigilijczyk czekał cierpliwie prezentując twarz pokerzysty, ale wewnątrz aż się gotował.
"A więc jesteście potomkami bogów - myśli galopowały przez umysł mężczyzny - Podobnie jak ja. Mówcie, mówcie, mówcie dalej! Bardzo ciekawe..."
Uważnie słuchał gdy syn Oghmy dawał popis sztuki oratorskiej rzucając kolejne pociski słowne z ogniem w oczach. Bardzo był śmiały, ale zarazem prezentował szacunek do Najwyższych. W porównaniu z nim bezimienna drowka z glewią okazywała krańcową głupotę. Cóż, pycha i arogancja drowów w pełnej krasie!
Póki co Kassimir nie miał zamiaru zwracać na siebie uwagi. Słuchał i obserwował mając nadzieję zdobyć informacje o istocie problemu. Słuchał i obserwował...

 

Slan

- Nie jestem mocą i ja osobiście mam powody, aby czuć niechęć do tych istot. - w otworach jego maski - Twa siostra ma rację, przyczyniłem się do śmierci jej matki, lecz wyrok na nią już zapadł. Uczestniczyłem w tym przedsięwzięciu, bowiem jak się domyślasz, wszyscy zmarli teraz pozostali bez opieki, trafiają więc na Ziemie Smutku i Radości. Zagrożenie jest tym większe, że w innych światach trafia tu jeno co piąty zmarły i często szybko się odradza, a tutaj przybędą hordy wściekłych zmarłych... to jest problem długoterminowy i nim się zajmuję. - zamilkł i mierzył maga nieodgadnionym martwym wzrokiem - Służysz więc Jedynemu Narodowi? Tym co rzucili wyzwanie samemu czasowi? Jesteśmy czymś na kształt sojuszników, choć raczej wypadałoby rzec, że nie jesteśmy wrogami... Mamy rozbieżne potrzeby - spojrzał na nich - Więc chcecie mi służyć? Nawet nie wiesz kim lub czym Jestem? Lecz chcesz mi służyć i mówisz to w imieniu swych towarzyszy - zaśmiał się ponuro - Chcesz walczyć z Trzecim władcą cieni? Tym który włada rzeczami co nie zaistniały? Jego zamek strzeże ostchłani, a otchłań do wszystkie zapomniane sny i koszmary. Jego krainy cienia to resztki światów tak starych, że nie istnieją już nawet w legendach... tylko sny o nich pamiętają. Był śmiertelnikiem, póki nie zniszczył wszystkich swych wcieleń. Jest najpotężniejszym z nas poza Ilianem Karmazynowym, lecz jego moc jest ograniczona do zamku, dlatego korzysta z Koterri Cienia, milionów z istot zamieszkujących zamek i dzieci katedry, to zadatek na poczet przyszłej współpracy... Teraz żegnam - rozpłynął się na wietrze. Anubis popatrzył srogo
- Nie myl szakali z kojotami z łaski swojej, - potem popatrzył na Kassimira - Twojej matce odwidziało się mordowanie bogów, czy uważa że monoteizm z synkiem w roli głównej to cudowny pomysł... a w czegoś konkretnego szukacie? Może listy nadal żywych bogów? Lub byłych bogów

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Brilchan

Mędrzec spokojnie wysłuchał słów rozmówcy wiedział kiedy należy milczeć i analizować.

- Ja od służby wolę termin obopólnie korzystna współpraca ale to Szanowny Pan jest teraz stroną dominującą więc się dostosuje - skomentował po wysłuchaniu krytyki istoty w złotej masce. - Wydaje mi się że problem dusz rozwiązałoby zniszczenie Muru Niewiernych i upewnienie się że duszę zmarłych wędrują na Plany istnienia zgodne z ich osobowościami jeżeli pasuję Panu takie rozwiązanie mógłby Pan udać się na rozmowę z Lordem Jergalem zwanym Skrybą Zagłady - Podpowiedział.

- Muru nie ma... a do Jergala się udaję.... dziękuję za radę - znikł w pyle.

Poczuł ulgę oraz pewne zadowolenie że udało mu się przeżyć a nawet nawiązać przydatny kontakt ~Zachowaj zimno krew, to jeszcze nie koniec~ - upomniał się w myślach.

- Siostro proszę cię o zachowanie spokoju, nie chcę cię stracić potem porozmawiamy na spokojnie - Rzekł do Nurissy starając się jej zbytnio nie zawstydzać gdyż mogła okazać się przydatnym pionkiem w tej rozgrywce a Mistrz Wiedzy nie chciał niepotrzebnie palić mostów jeżeli nie widział w tym długoterminowej korzyści nawet jeżeli magini cienia zaczynała być kłopotliwym towarzyszem.

Potem skupił się na Anubisie który zdecydował się zaszczycić go rozmową - Wybacz, Sędzio lecz ten skundlony sługa Pająka w swoim bezgranicznym chamstwie przybrał miano zacnego zwierzęcia które jest twym symbolem, jeżeli sobie tego życzysz mogę wywrzeć na nim zemstę jako dar wdzięczności za okazaną przez ciebie wielką cierpliwość oraz pomoc Wielce Szanowny Anubisie - Rzekł wykonując kolejny ukłon w stronę strażnika tej sfery który najwyraźniej postanowił odnosić się do nich nieco cieplej po pozytywnej reakcji człeka w Masce.

- Odpowiadając na twe pytanie Panie obie listy byłby wielce przydatne. Pomysł mojej porywczej siostry był następujący: Znaleźć ciała któregoś z bogów którzy umarli wcześniej i którym nie odebrano mocy aby pobrać cząstkę ich byłej boskości i wzmocnić nas samych do czegoś w rodzaju Quasi półbogów. Mnie wydaje się że jakąś cząstkę mocy można by wydobyć ze zwłok naszych boskich rodziców, w każdym razie chciałbym odwiedzić ciało Oghmy i spleść resztki jego świadomości aby utworzyć świadomy byt. Może to w twoich oczach wydać się głupotą lub małostkowością Panie ale nigdy nie miałem okazji porozmawiać z ojcem no może po za modlitwami ale nie był zbyt rozmowny a ja mam do niego tak wiele pytań... - Wyjaśnił swe motywy.

Brilchan posiadał niezwykły działający wielotorowo umysł który podświadomie rejestrował informacje do późniejszego wykorzystania teraz więc przypomniał sobie jak przedstawił się Silgijczyk który okazał się potomkiem niezwykłej istoty,

- Witaj Książę Kassymirze, wybacz że nie byłem wstanie powitać cię wcześniej ale sam rozumiesz że sytuacja była dość szczególna. Ja również usiłuje znaleźć odpowiedzi więc sądzę że bylibyśmy sobie na wzajem pomóc? Ja jak to ujął niezwykły osobnik w złotej masce dałem ci "zadatek na poczet przyszłej współpracy" a jestem przekonany że posiadam wiele innych równie ciekawych informacji jeżeli tylko zechcesz towarzyszyć nam w dalszej podróży - Zaoferował.

- Właściwie ciekawe kim była ta zamaskowana istota ? Mówił o sobie Nieśmiertelny, w sumie, mogłem go zapytać ale bardziej zależało mi na zmianie sytuacji z Murem Niewiernych który od dawna mi się nie podobał i zadbanie o los zmarłych- Powiedział właściwie nie wiadomo do kogo.

 

Arvelus

Przy pierwszym uderzeniu Kinbarak ledwie zmrużył brwi.
Przy drugim zacisnął powieki i pięści.
Przy trzecim złapał się za skronie i ryknął. Jednak nie był to krzyk łamanego umysłu, a zew pierwotnego gniewu, który uwolnił gdy znalazł wyrwę w mentalnej obronie czarnoksiężnika. Lukę wywołaną irytacją i skupieniu się na złamaniu demona. Bezlitośnie ją wykorzystał, przechwytując atak i przekierowując go spowrotem w maga, wyduszając z niego ciche jęknięcie bólu, nim umysł osunął się w nieświadomość.

Kinbarak wyprostował się i nagle wydało się, że ma dobre kilka cali wzrostu więcej. Jego ciało stało się silniejsze. Potężniejsze. Pokryło się grubą, żelazną łuską, która potargała jego szaty, w wielu miejscach rozerwała. Jego twarz też się zmieniła. Rysy się zaostrzyły, zdziczały. Zęby zmieniły się w szereg ostrych kłów.

Skoczył. A tym skokiem przemierzył cały dystans dzielący go od… maga. Zignorował na razie półlegat. Podniósł nieprzytomne ciało, za kark, jak by nic nie ważyło. Rozejrzał się kątem oka po pozostałych w pomieszczeniu.
Zarówno Liktor jak Legat nie zwarzali na bepieczeństwo Maga i natarli. Cios liktora nie okazał się skuteczny i po ciele demona spłynęła krew
Cios rozciął żelazną łuskę chroniącą ramię Kinbaraka, wgryzając się głęboko w ciało, ale… nawet nie spowalniając jego ruchu. Jak by mięśnie i ścięgna wciąż wykonywały swe zadanie pomimo faktu, że zostały zniszczone. Demon zawirował w bitewnym piruecie, podczas którego w jego prawicy zmaterializował się ciężki kawał brązu, z grubsza przypominający pozbawiony gardy ciężki miecz, a w drugiej podobnie wyglądająca, przerdzewiała kula na łańcuchu, teraz owijającym się wokół jego przedramienia. Oba oręże natarły na wrogów.
Szybkim ciosem zranił półlegat w twarz strącając jej maskę z twarzy, a liktorowi rozorał kolano. Dwójka zawyła wściekle nacierając na demona. Cios liktora ześliznął się po łusce, ale atak legat zranił go w prosto czoło. Przez ułamek sekundy wydawało się, że to już koniec walki, bo oręż wyrżnął głęboką na dwa cale szczerbę wgłąb czaszki demona, ale ten zignorował ten fakt jak by nie miał znaczenia i kontynuował natarcie, wciąż nie poświęcając obronie odrobiny uwagi.
Kimbarak przeprowadził straszliwy cos kóry ogłuszył i powalił liktora, ale półlegat trzymała się dzielnie i przeprowadziła straszliwe natar ie, które zraniło Kimbaraka głębokow w brzuch. w tym czasie liktor wstawał.
Kinbarak spojrzał na ostrze wystające z jego trzewi.
- Tsk… - bardziej pomyślał niż rzeczywiście wydał odgłos - To ciało już długo nie wytrzyma.
Ostatni raz machnął zaporowo i porzucił oręże, które szybko się rozwiał, jak by były stworzone z czarnej mgły. Na pół sekundy, między jego palcami, pojawiła się szara kula, którą natychmiast zgniótł powołując eksplozję zasłony dymnej, która objęła wszystkich walczących. Kinabark porwał nieprzytomnego maga i rzucił się do ucieczki z prędkością wielokrotnie przewyższającej możliwości śmiertelników.

 

Jaśmin

- Twojej matce odwidziało się mordowanie bogów, czy uważa że monoteizm z synkiem w roli głównej to cudowny pomysł... a w czegoś konkretnego szukacie? Może listy nadal żywych bogów? Lub byłych bogów?
Jest czas by słuchać. Jest czas by mówić. Właśnie nadszedł ten drugi.
- Szukamy... - książę zawahał się na chwilę - Szukamy pomyślności dla wyznawców, których opuścili bogowie. Po upadku wielu Najwyższych na Torilu zapanował chaos, szukamy więc bezpiecznego schronienia dla zagubionych dusz. Dom matki mojej może być takim schronieniem.
- A poza tym, matka moja nigdy nie zwróciła się bezpośrednio przeciwko Mocom. Jedynie zamknęła im drogę do Miasta Drzwi. Ja zaś jestem tylko jej potomkiem, a nie bóstwem.
Potomek Oghmy rzekł:
- Witaj Książę Kassymirze, wybacz że nie byłem wstanie powitać cię wcześniej ale sam rozumiesz że sytuacja była dość szczególna. Ja również usiłuje znaleźć odpowiedzi więc sądzę że bylibyśmy sobie nawzajem pomóc? Ja jak to ujął niezwykły osobnik w złotej masce dałem ci "zadatek na poczet przyszłej współpracy" a jestem przekonany że posiadam wiele innych równie ciekawych informacji jeżeli tylko zechcesz towarzyszyć nam w dalszej podróży - Zaoferował.
- Zgadzam się z tobą, człeku mądry, tak, możemy sobie pomóc. Mówisz, że współpracujesz z Trakisami? To bardzo interesujące. Nie zechciałbyś objawić mi natury tej współpracy? Przyznam, że również dla mnie Trakisi zajmują ważną pozycję na szachownicy Wieloświata...

 

Slan

Rozmowa z Anubisem
Bóg szakal parsknął
- Nie podlizuj już się tak, bo pomyślę, że jesteś bezużyteczny, a tak chyba nie jest. Jeśli chodzi o bogów, którzy przetrwali, pewien jestem Cyrica, Midnight i Kelemvora, bo byli młodzi. Tak samo sprawa ma się z Czerwoną Rycerką oraz Poszukiwaczem i Velsharonem. Gdzieś tam zapewne szwéda sié Myrkul. Tiamat i Bahamut stali sié potéænymi smokami i teraz starajá sié odzyskać władzę nad swoimi ziemskimi domenami. Bóstwa rasowe straciły władzé nad tym światem, ale żyjá. Garguath i pozostali czarci władcy także egzystujá. No i Loth... Ona wie, æe wiara jej dzieci w koñncu powoła do życia nowá boginié, straszná i potężná, naprawdé miłujáca swe dzieci. Pajécza bogini nie zamierza do dopuści©
Zwróci¶ sié do Kasimira
- Chcesz mi przekazac jakieś ciekawe informacje? Powiedz prosze. Na poczontek, jak sie tu znalazleś i dlaczego
Znowu zwrocil sie do Brilchana.
- O bardzo wiele mnie prosisz. Jesli chcesz uzyskac moja pomoc, musisz mi samemu pierw pomóc. W krainie zmarlych pewien miescowy wladyka, Tisal z Twierdzy krwi i Kosci pragnie sojusu ze zmarlymi drowami, ktore stracily opieke swej bogini.... postarajcie sie nadzorowac negocjacje... I nie pozwalac nikomu sie wtracac

Kimbarakowi udalo sie uciec. Zabral czarnoksienznika na wysypisko, gdzie pozostawiono odpadki, od gnijacego jedzenia po trupy.
- [i] Czego ode mnie chcesz? Jak moge sie wykupic [/ii] - rzekl mag przebudziwszy sie.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija