Maciek292

(Ten post to tylko historia, nie odpowiadajcie na niego.)
Już od najmłodszych lat Andril, syn króla Teodraxa, lubił podróże i wypady do pobliskich miast i osad. Na początku jego rodzice cieszyli się z tego, gdyż lubili patrzeć na to, jak ich syn bawi się na świeżym powietrzu, lecz po kilku latach beztroska zabawa przemieniła się w obsesję na punkcie samotnych wypadów do lasu. Ma początku jego rodzice rozumieli jego zamiłowanie do lasów i wycieczek.Lecz po pewnym czasie służka Adrila zauważyła, że za wielką dębową szafą, kryło się mnóstwo trofeów zwierzęcych pozawieszanych na ścianie. Okazało się, iż książe dlatego często robił wycieczki do lasu, bo jego prawdziwą pasją były samotne polowania. Zaskoczony i zdenerwowany tym faktem król, postanowił wyrzucić wszystkie trofea syna. Lecz gdy Andril zaczął pokornie prosić, by tego nie robił, władca zgodził się, ale powiedział, że jeśli jeszcze raz przyłapie na tym, że polował sam w lesie, na najdzikszą z możliwych zwierzynę, wyrzuci wszystkie futra, poroża i inne nabyte własnoręcznie przez syna ozdoby. Ale książe nie mógł się powstrzymąc i dalej polował na dzikie zwierzęta, więc król kazał wyrzucić wszystkie jego trofea. Po kilku dniach książe w wielkim smutku opuścił w nocy zamek i ruszył w nieznanym nikomu kierunku. Nie wracał po wielu tygodniach nadaremnych poszukiwań, więc król kazał rozwiesić w całym państwie ogłoszenia, iż nagrodzi znalazcę nagrodą pieniężną w wysokości pięciu tysięcy sztuk złota. W podróż po świecie w poszukiwaniu księcia Andrila, ruszyło wielu śmiałków. Nie zabrakło też łasych na pieniądze, nieporządanych sąsiadów zza wschodniej granicy, z imperium tyrana Grishnacka. Lecz im nie chodzi o wdzięczność króla Teodraxa, tylko o jego majątek.
(Na razie nie uruchamiam gry, zrobię to jutro.)