+++

Rok osiemset piętnasty czterdziestego pierwszego milenium wprowadził sporo zmian i zamieszania w imperialnym Sektorze Calixis - rubieży Segmentum Obscurus. Jakby dla jakiegoś kosmicznego wyrównania, przełomowe miejsca miały swój początek dokładnie w centralnym regionie i odległej rubieży. W Obrębie Golgenna i na Peryferiach.

Na Kulth, dawnej stolicy Subsektora Peryferiów, trwał osiemdziesiąty trzeci rok wyniszczającej, niekończącej się wojny z Orkami i secesjonistami. Pobliska planetka Ganf Magna padła ofiarą bliźniaczo podobnych wydarzeń. Na całe Peryferia najeżdżały hordy Xenos żądnych krwi Ludzkości.

Centralne planety przeżywały nieszpory. Bluźniercze kulty heretyków i manifestacje plugawych mocy Osnowy dawały o sobie znać na Sepheris Secundus - głównym górniczym świecie Calixis, na Iocanthos - źródle ważnych kwiatów Ghostpollen, nawet na samym Sibellus - stolicy sektora i najbardziej prosperującym świecie kopców.

W powietrzu wisiało coś dużego, coś złowrogiego. Wojna na Peryferiach była intensywniejsza, ale tu chodziło o coś więcej. Coś dużo gorszego. Inkwizycja miała w ostatnich miesiącach pełne ręce roboty - nie tylko w centrum i na rubieżach.

Układ Tsade, gdzieś głęboko w granicznym Obrębie Josian. Okolica była względnie spokojna. Ostatnia wojna w tym rejonie była lata temu i ograniczyła się do karnych ekspedycji, obław i śledztw Inkwizycji i Adeptus Mechanicus przeciwko matecznikom różnego rodzaju niszczycielskich i przerażających tech-herezji. Od tamtej pory w rejonie panował jako taki spokój (choć niektórzy heretecy wciąż pozostawali na wolności i prowadzili swe odrażające eksperymenta) - aż do dzisiaj.

Pod koniec roku ubiegłego do Systemu Tsade przybyła opóźniona podczas tranzytu w Osnowie flotylla imperialna mająca zebrać rokroczną Imperialną Daninę z agroplanety Tsade II. Z tego okresu pochodził niepokojący raport, jakoby Tsade zostało napadnięte i unicestwione przez jakiegoś nieznanego wroga. Ocalali w podziemnych bunkrach musieli być wyciągani siłą, byli agresywni i przerażeni, mówili o "światłach na nieboskłonie". Zakładano zmasowane bombardowanie orbitalne, gdyż kolonia została doszczętnie zniszczona, a cała planeta wręcz pozbawiona życia.

A przynajmniej kolonia eksploracyjno-badawcza na Tsade I, który od niepamiętnych eonów zawsze był jednym z tak zwanych martwych światów. Tsade II miało się dobrze. Flotylla poborców daniny (bądź któryś pośrednik po drodze) pomyliła się w raporcie. Ludzie z agroplanety nie mieli pojęcia, że ich system został napadnięty, a siostrzana planeta zaatakowana przez nieznanych sprawców. Pobór dokonał się bez dalszych incydentów, a wstępne śledztwo nie przyniosło rezultatów. Zwalono to na atak piratów bądź jakąś pomyłkę i sprawę zamknięto. Na Tsade I miała trafić kolejna nieduża partia kolonistów mająca odbudować bazę i zająć się pracami wydobywczymi oraz badawczymi. I tyle.

Przynajmniej oficjalnie, bo pewna potężna persona zainteresowała się tematem - i nie była skłonna wierzyć w przypadki. Tą osobą była Inkwizytor z zakonu Ordo Hereticus imieniem Astrid Skane.

W ciągu pierwszych kilkunastu tygodni roku 815 ściągała na Fenksworld, wielki i ważny świat kopców położony bardzo blisko układu Tsade, personel polowy. Świeżo upieczoną, dużą grupę Akolitów mającą stworzyć nową komórkę pod kuratelą siostry Marchand, zaufanej nadzorczyni "świeżaków".

[MEDIA]http://www.youtube.com/watch?v=pjVEzlct_fg[/MEDIA]

Fabio Boticelli, usankcjonowany psionik bez przeszłości. Bertan Mikenheim, były Imperialny Gwardzista z jednego z fenksworldzkich regimentów pieszych. Carius Plox, najemny asasyn i strzelec, również pochodzący z Fenksworld. Krzywy człowiek o prostym imieniu Varn, kryminalista wyciągnięty z pierdla. Merekkerth Perkele, Tryb wyciągnięty z trzewi okrętów wojennych Basilikon Astra. Flavio Sotanus, wyświęcony członek Eklezjarchii wywodzący się z Percipre, jednej z pomniejszych agroplanet. Firolio Metzenbaum, mający już pewien staż w Inkwizycji adept Administratum. I wreszcie sama Marion Marchand, wychowanka jednego z sierocińców Schola Progenium, wkrótce kończąca swój nowicjat siostra Adepta Sororitas.

Wreszcie, po tygodniach i miesiącach lotów i oczekiwania tu i tam, a wreszcie na Fenksworld, zabrali się na jednym z transportowców należących do Adeptus Terra. Na pokładzie bez problemu wmieszali się w tłum dzięki fałszywym cognomenom przekazanym przez ludzi Pani Inkwizytor. Byli "kolonistami" w drodze na Tsade I, z autoryzacją aby po drodze zwizytować Tsade II "w sprawach tranzytowych i zaopatrzeniowych". Wymówka dobra jak każda inna, więc nikt się nie przypierdalał.

Parę dni później statek był już na niskiej orbicie geostacjonarnej ponad Miastem Danin, stolicą Tsade II (i jedynym jako tako sporym miastem, z jedynym kosmoportem o sensownej, przemysłowej wielkości). Po męczącym, dłużącym się w nieskończoność i zmuszającym do wymiotów przelocie lichtugą typu Arvus z transportowca na lądowisku zabrali bagaże, przeszli przez kontrolę i odnaleźli się w umówionym miejscu - w męskiej toalecie na przylotach - i dokonali wzajemnej identyfikacji.

Komórka została zawiązana.

Według dalszych instrukcji: na głównym parkingu miała na nich czekać furgonetka "w rdzawym kolorze". Kluczyki były schowane pod rurą wydechową. Mieli się tym furgonem zabrać na Ulicę XV, pod dom IV, mieszkania II. Klucze na chatę miały być w schowku pojazdu. Na miejscu mieli czekać na przybycie kontaktu, który użyje domofonu i przekaże umówione hasło "Mam paczkę dla pana Bertranda." Odpowiedzią miało być "Nareszcie, czekałem na nią od ośmiu dni. Proszę wejść."

Wskazówki były spisane na miękkim papierze. W sam raz by spuścić do klopa na odchodnym.