Baza operacyjna była najbardziej wysuniętym na zachód przyczółkiem Capitolu umieszczonym na jednej z mniejszych wysp Archipelagu Graveton. Jej głównym zadaniem była obsługa radaru będącego oczami i uszami Capitolu w tym rejonie, które głównie skierowane były na dwie wyspy. Leżąca na zachodzie Hinko należała do Mishimy, a Eisila na północy była w posiadaniu Bauhausu. Baza miała plan prostokąta i była ogrodzona ze wszystkich stron. Stalowa siatka nie była szczytem możliwości obronnych, ale spełniała swoją rolę w przypadku wenusjańskiej fauny. Regularne patrole wyspy połączone z funkcjonalnością radaru i stosunkowo bliskiego położenia Capitolskiej wyspy portowej do tej pory były wystarczającym środkami prewencji.

Obecna obsada składała się z jednego oddziału Wolnych Brygad i dwóch oddziałów Lekkiej Piechoty. Logistykę umożliwiało lądowisko dla śmigłowców i zatoczka dla małych jednostek wodnych.

***

Łódź zaopatrzeniową było słychać zanim jeszcze wyłoniła się zza drew. Pułkownik Joshua Bell stał najdalej od zatoczki. Ludzie znajdujący się bezpośrednio pod nim w łańcuchu dowodzenia byli kompetentni, ale lubił mieć na wszystko oko. Obok stał Porucznik O’Reilly, który ze swoimi ludźmi odpowiadał za obsługę radaru. Pozostali ustawili się zaraz przy kei razem ze swoimi podkomendnymi.

Major John Scott czekał na dostawę zaopatrzenia medycznego, Porucznik Sandra Bailey liczyła na części zamienne do motorówek, śmigłowców i sprzętu obozowego, a kwatermistrz Kapitan Torres zaangażował część oddziału Wolnych Brygad do pomocy przy rozładunku. Jemu przypadała większość ładunku łodzi.

Nieco dalej od nich, z rękami założonymi za plecami, stał Sierżant Morris. Jako jedyny miał na sobie pancerz wolnych Marines. Wpatrywał się w pokład nadpływającej łodzi.